Een dagje Antwerpen

Ontbijt met bubbels

Voor kerstmis hadden we van de mama van Het Vriendje en haar vriend twee bongo bonnen gekregen. De ene was een ontbijt met bubbels, de andere was een lazy sunday. Twee weken besloten we dat het nu wel eens tijd werd dat we werk gingen maken van die bonnen, anders zouden ze vervallen en dan zouden we er niets aan hebben gehad. We belden een bevriend koppel om te vragen of ze met ons mee lazy wilden zijn op een sunday (da’s voor binnenkort) en zelf kozen we er een gezellig uitziend restaurantje uit om te gaan ontbijten met bubbels. Het werd Usawa in Antwerpen, een restaurant dat fairtrade producten op de kaart heeft staan.

En zo genoten we gisterenochtend dus van een heerlijk ontbijt, buiten, op de koer van Usawa. We kregen een versgebakken ommelet voorgeschoteld, brood, allerhande beleg (passievruchtenconfituur, fairtrade choco,…) en uiteraard ook twee glazen bubbels. Die laatsten werden achterover geslagen door Het Vriendje aangezien bubbels toch niet echt mijn ding zijn. Ik hield het, na een paar miniscule slokjes van de bubbels, braafjes bij mijn kopje thee, maar ik genoot met volle teugen van ons ontbijt met bubbels.

Markt

We hadden besloten om die middag nog naar de film te gaan (u  kan al raden welke, vermoed ik 🙂 ), alleen moesten we nog wat tijd doorkomen. En toen we per ongeluk op de zondagsmarkt uitkwamen, hadden we meteen het perfecte tijdsverdrijf gevonden. We kuierden gezellig rond, stonden stil bij een hoopje krijsende marktkramers die hun waar prezen en deden van mensje-kijk. Uiteindelijk kwamen we ook terecht bij het stukje markt waar ze vogels, konijnen, kippen en wat nog allemaal niet verkochten. Een beetje ongemakkelijk keek ik toe hoe een klein wit vogeltje uit een klein kooitje werd gehaald om vervolgens in een nog kleiner kartonnen doosje werd gestoken om daarna aan een klein meisje te worden gegeven. We zijn er niet al te lang gebleven. Nee, we hadden een beter plan: een terrasje zoeken in de zon!

Nummer 64 van de Life List

En eens we dat terrasje hadden gevonden, kon ik meteen gaan werk maken van een bepaald item op mijn life list, namelijk nummer 64: een piña colada drinken. Even wat informatie daarbij: ik drink in het geheel geen alcohol. Af en toe wel een keer een slokje als iemand zegt “eens proeven?”, maar algemeen gezien, drink ik geen alcohol omwille van verschillende redenen. Maar lang geleden had ik eens van een piña colada geslurpt en dat vond ik eigenlijk wel lekker. Mijn piña colada smoothies blijf ik zelf ook nog altijd heerlijk vinden. Ik besloot dat ik dus maar eens the real deal moest drinken. Het Vriendje was erbij en die zou me in ‘t oog kunnen houden.

En zo geschiedde.

Ik dronk een piña colada.

Het was lekker, maar niet eens zo lekker als mijn smoothie variant er op. De smaak van alcohol is toch niets voor mij. Té aanwezig. Ergens had ik gedacht dat die alcohol uit zo’n groot glas wel snel naar mijn hoofd zou stijgen, maar dat viel blijkbaar ook vrij goed mee. Mijn reactiesnelheid was opmerkelijk lager en mijn oriëntatievermogen was uhm… plots onbestaand. Ik heb nog nooit voorgehad dat ik ergens in een gebouw rondliep en me de weg van waar ik kwam niet terug voor ogen kon halen, maar dat had ik gisteren voor toen ik in de toiletten stond in de bioscoop. Ik wilde terug naar de foyer lopen waar Het Vriendje stond te wachten, maar rechts, waar ik dacht dat ik vandaan kwam, stond een zeer mooie witte muur. Links was blijkbaar de uitgang.

9

En toen zaten we in de UGC in Antwerpen, want in dat bioscoopcomplex spelen ze 9 wel. Boy oh boy, wat een geweldige film! Ik heb al lang niet meer zo’n goede animatiefilm gezien, zowel qua verhaal als qua uitvoering. Het verhaal speelt zich af in een wereld waarin de mens is uitgestorven door toedoen van machines. Een uitvinder heeft echter negen kleine poppetjes gemaakt, elk met een uitgesproken karakter. 9 zet de anderen aan om te vechten tegen het laatste bestaande machine-monster omdat die 2 heeft ontvoerd. Jammer genoeg maakt 9 tijdens die reddingsoperatie alleen nog maar een groter kwaad wakker, waar ze dan met de hele groep tegen moeten vechten ook al hebben sommigen van de groep eerder de neiging zich te verstoppen en angstig toe te kijken. In ieder geval een aanrader voor liefhebbers van animatie en post-apocalytische films.