Secret Santa: de Blind Date

Afgelopen december nam ik deel aan Secret Santa. Ik kreeg als slachtoffer Ilse. We hadden al enkele keren heen en weer gemaild en ze had al de bijnaam “stressbuddy Ilse” gekregen omdat we op hetzelfde moment met dezelfde stress-gerelateerde problemen zaten. Uiteraard was ik in de wolken dat ik haar in de watten mocht leggen met cadeautjes. Een paar weken voor ik het cadeautje op de post deed, plaatste ze nog een verlanglijstje op haar blog. Helemaal op het einde van dat lijstje stond: “Ben je een oude bekende, dan kan je me zelfs plezieren met een fijne meet & greet“. Ik bedacht dat ik wel een soort van semi-internet-oud-bekende was dus stak in mijn Secret Santa pak een tegoedbon voor een meet & greet. Of een Blind Date zoals we het gingen noemen.

En gisteren was het zo ver. Onze blind date. Ilse zakte af naar Leuven. We trokken meteen naar Koffie Onan, waar we op het terras een kop thee dronken. Soms gebeurt het dat je iemand voor de eerste keer ontmoet en dat je eigenlijk niet helemaal weet waarover je moet praten. Er vallen dan ongemakkelijke stiltes en het voelt allemaal een beetje raar. Met Ilse was dat dus absoluut niet het geval. We hebben zitten tetteren en tetteren en tetteren. Op het terras van Koffie Onan, al wandelend door Leuven, op restaurant en daarna verder op café. Over stress, over blogs, over lopen, over kinderen, over een extraverte introvert zijn, over van alles en nog wat. En opeens keek ik op mijn klok en waren we vijf uur verder.

Het grappige is dat er een leeftijdsverschil is tussen haar en mij, dat zij al een kroost heeft, een huis, dat soort dingen. Dingen waar ik nog aan moet beginnen en dat we toch zo veel gemeen hebben. Zalig! Ik hou er van om zulke mensen te ontmoeten. Zeker voor herhaling vatbaar, zo’n avondje weg met zo’n toffe madame.