De mama kwam deze ochtend na haar boodschappen mijn kamer binnengestormd. Ze meldde me dat er beneden een verrassing op me stond te wachten. Af en toe brengt ze een keertje een doos PiM’s mee voor mij, dus ik had zo’n lichtpaars vermoeden dat het mijn lievelingskoekjes gingen zijn. En ja, hoor, daar stonden ze, op de keukentafel. “En er is nog een verrassing,” zei ze glunderend. Alsof een doos PiM’s al niet meer dan genoeg was om mijn dag helemaal te maken!

Ik moest op mijn stoel gaan zitten, ogen dicht, handen vooruit. Enkele tellen later voelde ik een zwaar voorwerp. Even tasten en… Een boek! Ik opende mijn ogen en in mijn handen lag het grote kookboek van “den Boerinnenbond”. Het is een kleine traditie hier thuis dat elk kind dat kookboek (en geen ander) krijgt als hij of zij op het punt staat het huis te verlaten. Kwestie van ons niet te laten verhongeren eens we op onze eigen benen staan. Hmmm… Dat is dus een kleine hint. 😛

Eigenlijk is het om nu al mee te sleuren naar Amsterdam zodat ik wat kan doen aan mijn kookkunsten, want veel kunst is daar momenteel niet echt aan. Op zich vind ik het niet erg om aan de potten en de pannen te staan. Alleen krijgen ik daar zelden (zeg gerust nooit) de kans toe met een mama die huisvrouw is. De desserten in dat kookboek zien er trouwens heerlijk uit. Man, zelfs een recept voor Boules de Berlins. Hallow! Ik ben ontzettend blij met mijn onverwachts cadeautje. En met mijn PiM’s ook. 😀