Nu mijn eindwerk is ingeleverd heb ik eigenlijk min of meer gedaan met schoolwerk. Nah ja, volgende week woensdag moet ik het nog gaan verdedigen. Als eerste. Weeral. Zit ik een paar dagen geleden nog tegen vriendin I. en vriendin N. te zeggen: “Mwah, zolang ze me niet als eerste zetten is het allemaal goed,”. Typisch! Echt waar. Soit. Ik overleef het wel. Hopelijk. Maar goed, ik ga dus examenloos door het leven momenteel. Maar mijn lieftallige Broer die in zijn laatste jaar van het middelbaar zit, die heeft nog wel wat examens te gaan. Gevolg: Kleine Zus moet stil zijn.

Net nu ik eindelijk mijn vrijheid herwonnen had en ik dus aan de slag wilde gaan met mijn naaimachine moet ik stil zijn. Het leven is niet eerlijk. Dan maar een van mijn andere vijfhonderzevenentwintig hobby’s uitoefenen. Een stille. Zoals… boekbinden! Alleen, mijn voorraad karton is niet-bestaand momenteel (hoewel daar binnenkort wel weer wat verandering in zal komen). Dus begon ik in stilte te rommelen op zoek naar een goed alternatief voor een cover. En toen vond ik van die kaartjes die ooit bij Mars, Snickers, Milky Way,… zaten. Ze zijn even groot als een bankkaart en leken me perfect om mee te prutsen. Het resultaat? Dit boekje.