Kortjes

Enkele kortjes, omdat het weer een tijdje geleden is dat ik nog kortjes geschreven heb. Kortjes zijn leuk!

• Er was eventjes iets mis gelopen bij de hernieuwing van de domeinnaam, maar dat is intussen blijkbaar weer opgelost. En ik heb me niet eens kwaad moeten maken. Fijn fijn. Ik heb er ook niet te lang bij stilgestaan, hoewel verschillende mensen mij paniekerig (en ook niet paniekerig) mailden van: “Waar is je site naar toe?!”. Mijn zus besloot hetzelfde via sms te doen. Freaks. Maar als ik verbeelding.org was kwijtgeraakt was ik toch eventjes triest geweest. Het is een leuke naam.
• Een van de redenen waarom ik niet al te veel tijd heb gehad is omdat ik het nieuwe boek van Juliet Marillier aan het verslinden ben. Ok, het is niet ‘nieuw’, maar ik heb nu pas “Het Zwaard van Fortriu” in mijn handen gekregen. Ik had het laten opzij leggen in de bib twee weken voor ik naar Nederland ging vertrekken. Jammer genoeg kwam het pas later binnen, waardoor het weer in de rekken werd gezet en waardoor het dus weer in omloop kwam. Argh. Maar nu heb ik het dus eindelijk. En het is weer helemaal fantastisch. Ik hou van Juliet Marillier. Ik ga trouwen met dat mens!
• Woensdag 7 juni aan de ontbijttafel:
  

  Mama: Zeg, nu je eindwerk af is moet je maar weer eens op schoenenjacht gaan.
  Ik *zielig*: Moet dat nu echt? 🙁

  Ik heb nog steeds geen nieuwe schoenen en ik ben twee centimeter verwijderd van een schoenendepressie. Echt. Nog eventjes en ik ga het besluit nemen om blootvoets door het leven te gaan. Ik ben nu al vier maanden op zoek naar nieuwe schoenen en het is gewoon zwaar k*t. Mijn voeten zijn echt bizar begin ik meer en meer te beseffen. Ik heb brede kleine voeten. De makers van schoenen gaan er van uit dat kleine voeten meestal ook zeer smal zijn. Ik heb een zeer vreemde hiel. Schoenen die niet hoog genoeg zijn aan de hiel vallen uit. Alle schoenen tegenwoordig hebben een lage hiel. Mijn tenen zijn nogal raar, maar dat wist ik al langer dan vandaag. Tenen zijn over het algemeen redelijk raar, vind ik, persoonlijk. Dus daar knelt het schoentje ook. Plus dan heb ik ook nog eens een hoge wreef, waardoor de schoen dus nogal letterlijk gaat knellen. Blah. Ik heb al voorgesteld dat ik mijn voeten gewoon zou afhakken, maar dat mocht niet van de mama. Tsja. Het is zo’n irritant luxe probleem. *zucht*

• Prototype 01 is af! Eindelijk! Hoera! Het heeft me vooral bloed en zweet gekost. Neem dat bloed vooral letterlijk. Het bewijs is te bewonderen op mijn Flickr pagina samen met nog wat andere foto’s van Prototype 01. Het is echt alles behalve perfect (zoals te zien is op de foto hiernaast), maar ik heb veel uit dit project geleerd, vooral over Gabriël dan. Gabriël zijnde het naaimasjien dat ik min of meer geerfd heb van mijn Grotemoe. Er zit een behoorlijk krachtige motor in. Een groot verschil tegenover mijn mini-naaimasjientje van 12€ uit de Blokker. Gabriël kan veel meer soorten steken maken, hij kan zelfs stoppen (niet gewoon stoppen als voor een rood licht stoppen, maar stoppen als in kousen stoppen en dergelijken) én hij heeft een ritssluitingvoetje! Maar goed, nu dit projectje af is, kan ik eens beginnen na te denken over iets nieuws. Een worteltjestas bijvoorbeeld. 😀