Lalalala…

• Morgen rapport. Lalala…
• Ik vraag me echt af hoe ze bij Pauli’s hun prijzen bepalen. Niet dat je me hoort klagen, hoor. Absoluut niet, maar het is een beetje bizar. Ik was op zoek naar bruine stof. Een chocolade bruin. Na wanhopig ronddolen door de winkel, kwam ik uit bij de coupons beter bekend als “de restjes”. Die coupons zijn meestal minder dan een meter lang en zijn heel wat afgeprijsd. Natuurlijk vond ik daar het perfecte stukje stof. Tachtig centimeter en 5€ stond er op het papiertje dat er aan hing. Boven de coupons hing een bordje met “op alle prijzen -50%”, voor de coupons dan toch. Dus ik gezwind naar de kassa. Daar kreeg ik te horen dat ik 1,65€ moest betalen. Ik dacht dat 5€ – 50%= 2,5€ of is heel het wiskundige systeem veranderd sinds ik de middelbare school heb verlaten? Het is niet de eerste keer dat ik zoiets voor heb in die winkel. Nah ja, mij niet gelaten. 😛
• Als je moe bent zou je niet in de buurt van een naaimachine mogen komen. Dat is gewoon gevaarlijk. Ik heb vandaag voor de eerste keer een broek korter gemaakt. Ja, daarvoor deed de mama dat. Bij haar naaimachine, een recenter model, is dat makkelijk omdat haar model een arm heeft waar je de pijp rond kan trekken zonder dat je de kans loopt de twee kanten van de pijp aan elkaar te naaien. Bij Gabriël daarentegen is er niet zo een arm. Dus heb ik tot twee keer toe een pijp van mijn broek aan elkaar genaaid. Niet slim natuurlijk. Daarnaast heb ik ook een naald gebroken. De eerste in heel mijn leven. En ik heb me wel vijfhonderd keer geprikt aan van die stomme naaldjes. Echt waar, als je moe bent, moet je niet aan zulke dingen beginnen. Echt niet. Maar de broek is ingekort geraakt en ik ben dus weer een fijne broek rijker. Een gratise broek zelfs. Mwah!
• Voor een bewijs van goed gedrag en zeden moet je bij de politie zijn. Voor een kopie van je geboorteakte bij de stad waarin je geboren bent. Dus mijn ritje naar het gemeentehuis was voor niets. *zucht* Alhoewel, het gemeentehuis en de politiekantoren liggen bij wijze van spreken naast elkaar. Op 9 juli moet ik met al die papieren naar Brussel. Aaah… Brussel. Ik denk dat ik dan ook even langsga bij het museum voor oude kunsten. Of… of… of… ik ga naar de Hell’O Monsters tentoonstelling. We zien nog wel. Voor hetzelfde geld ga ik alleen naar de Nieuwstraat.
• Ik denk de laatste tijd in verschillende talen door elkaar. Bijvoorbeeld: ik zit op de bus en zie een mooie jongeman. Ik denk niet: “Amaai, da’s nen ongelofelijk schone jongeman”. Neen. Ik denk: “Amaai, da’s nen ofsalega schone jongeman,”. Vooral het woord ofsalega steekt te pas en te onpas zijn kop op. In IJsland gebruiken ze het een beetje zoals wij kei of vree of iets in die aard gebruiken. Nah ja, vreemd.
• En ik ben doodop. Misschien raak ik dan toch vermoeid van mijn eigen hyperactiviteit. 😛 Of misschien komt het gewoon doordat ik al wakker ben van kwart voor zeven dankzij Broer die naar Werchter vertrok.