McFlurry

Ergens in mijn top 10 van dingen die me altijd kunnen oppeppen als ik een beetje een slecht moment heb staat de befaamde McFlurry. De combinatie met ijs en M&M’s doet mij dan heel erg goed tijdens zo’n dip. Het is echter zelden dat ik zo’n potje in mijn handen krijg. Er is dan ook niet al te vaak reden tot oppeppen nodig. Toch had ik het vandaag een beetje moeilijk. Dankzij mijn hyperactieve rechter hersenhelft was ik al om vier uur in de ochtend wakker. Klaarwakker. Om half zeven lag ik nog steeds klaarwakker. Iemand heeft me onlangs wijsgemaakt dat je met je handen moet wapperen als je niet kan slapen. Dat blijkt dus onzin te zijn. 😛

Nu ben ik niet de persoon die met enkele luttele uurtjes slaap de dag door kan komen. Absoluut niet. Op de koop toe was het niet de eerste keer deze week dat ik al om vier uur aan een drie uur durend wedstrijdje plafondstaren begon. Het was al de derde keer. Dus deze ochtend zat ik een beetje vies gezind op mijn werk. Een oppepper was meer dan welkom. Toen J. en A. besloten te gaan lunchen bij de McDonalds vroeg ik hen iets lekkers voor me mee te nemen. Ik vertelde hen over de McFlurry, maar het zou waarschijnlijk niet lukken die in ongesmolten staat terug op het werk te krijgen. Ja, ik heb mijn bokes opgegeten voor mijn computer omdat ik moest en ik zou die css af krijgen (wat me tevens ook gelukt is… min of meer…).

Na een half uur stonden J. en A. terug in het kantoor… MET EEN MCFLURRY. In ongesmolten staat, jawel. Mijn humeur was op slag terug helemaal schitterend en het werk ging plots verbazend goed vooruit. Komaan, hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze van hun bazen een McFlurry krijgen als extra motivatie? Niet veel vermoed ik. Ja, ik denk dat ik wel een fijne werkplek heb gevonden. 😛

Edit// En dan loopt er net op het eigenste moment een mailtje binnen van J. met daarin dat hij super enthousiast is over mijn “geboekte resultaten” en zo. Man. Zo lief.

2 thoughts on “McFlurry

Comments are closed.