Het jaar nadert zijn einde, hetzij langzaam, maar toch en dat wil zeggen dat ik even moet kijken naar de doelstellingen die ik begin dit jaar heb gemaakt. Een daarvan was om alle steden met een duizendtal te bezoeken. De Waalse steden waren nog niet aan bod gekomen en Antwerpen ook nog niet. Enkele weken geleden vertelde ik vriendin I. van die doelstelling. Ze was meteen enthousiast en we besloten een “Tour de Wallonie” te doen, een kleine roadtrip.
Namen
Ik ben eeuwen geleden met school naar Namen geweest om een dagje ondergedompeld te worden in de Fransche taal. Namen was me bijgebleven als een gezellig stadje. Het was onze eerste stop. Inderdaad, het is een gezellige stad. Met mijn visuele geheugen loodste ik ons meteen terug naar dat ene pleintje dat ik iedere keer voor me zag als ik aan Namen dacht. Jaja, een keer in een stad zijn en meteen je weg terugvinden, het is eng, maar superhandig. 😛
Charleroi
In Charleroi zijn we niet echt gestopt (behalve dan om wat geld af te halen). We zijn er door gereden en stond versteld van het onaangename karakter van de stad. Die stad straalt niets uit. De meeste steden hebben toch nog op de een of andere manier een uitstraling, maar Charleroi helemaal niet. Misschien ligt dat gewoon aan mij. Misschien hebben we de stad niet genoeg kansen gegeven, ik weet het niet. In ieder geval waren we er snel weg.
Mons
Ik zou meteen verhuizen naar Mons moest ik kunnen. Echt. Zo’n prachtig stadje. Ik ben er echt holderdebolder voor gevallen. Al die oude huizen met hoge plafonds en grote ramen, prachtig gewoonweg. Jammer dat ze er Frans spreken en mijn Frans niet al te best is. Het ligt wel minder ver rijden met de trein van Halle dan Leuven van Halle ligt. Het is iets langer dan een half uur met de trein reizen… zonder overstap. Hihi. Yups, dat heb ik dus ook al uitgezocht. Vreemde kronkel. Het is nooit goed als ik verliefd word op steden. Enkele jaren geleden ben ik zo verliefd geworden op Amsterdam. Ik wilde er ook gaan wonen en intussen heb ik daar een kleine zes maanden doorgebracht. Ja, Mons was toch wel de ontdekking bij uitstek van deze hele postcode-route. Oeh! En het was kermis in Mons! Altijd leuk.
Maar het leukste aan de hele dag was toch het meebrullen van zeer foute nummers in de auto. Zo hebben we “My heart will go on” meerdere malen luidkeels meegezongen waardoor ik gisterenavond hees aankwam bij een filmavondje met een vriend.
Foto’s zijn natuurlijk te bezichtigen op mijn Flickr pagina.
wooooohoooo nog 1 te gaan!
blij dat ik toch ook een stad heb mogen mee verkennen!
Charleroi lijkt me nu ook niet meteen de meest aantrekkelijke stad. De criminaliteitscijfers liggen daar nogal hoog, het is een industriestad (geweest). Buiten de luchthaven Brussel-Zuid en hun fotografiemuseum weet ik niet wat die stad te bieden heeft momenteel. Ik weet niet of ik daar lang zou blijven ronddartelen. Ik heb het er eerlijk gezegd nog niet op gewaagd.