Hoogtes en laagtes

Het zijn drukke dagen voor mij. En wat voor een dagen! Soms weet ik niet goed wat ik er van moet denken. Zoals vandaag bijvoorbeeld. Langs de ene kant kan het compleet geklasseerd worden onder “baaldag”, maar langs de andere kant zijn er ook heel wat fijne dingen gebeurd.

Allerlaagste
–  Net iets te enthousiast doorstappen om je aansluiting in Brussel Zuid te halen en daardoor niet merken dat het bovenste knoopje van je kleedje openspringt. Pas als je op de roltrap staat en merkt dat een paar mensen toch wel zéér vreemd aan het kijken zijn, merken dat er ontzettend veel boobage getoond wordt. Lalala. Normaalgezien draag ik altijd een wit topje onder dit kleedje. Vandaag niet wegens té warm en geen propere witte topjes meer. Anders was er nooit zoveel te zien geweest. Oh en deze ochtend vloog de onderkant van mijn kleedje in het station van Halle naar omhoog. Jaja, een exhibitionistische hoogdag. Dat is het minste wat je kan zeggen.

Laagtes
– Je ziek en mottig voelen dankzij die hitte. Buikpijn, hoofdpijn,… Doe daar ook nog een schepje PMS bovenop en het is compleet.
– Net de deur achter je dicht hebben getrokken, de straat zijn overgelopen en je zak scheurt en valt op de grond. Fijn begin van de dag. Echt.
– 17u28, geen trein. 17u30, geen trein. 17u32, geen trein. 17u35, een ICE hogesnelheidstrein rijdt binnen op spoor 3. Mijn trein verdwijnt van het schermpje. Er werd niets afgeroepen. Goed, Kathleen terug naar de hall en daar ziet ze op het scherm haar trein verspringen van “spoor 3” naar twee sterretjes. Afgeschaft. Och ja, waarom nu niet? En dat op tijd afroepen dat is te veel moeite gevraagd. Uiteraard. Dus volgende trein nemen en twintig minuten later dan gepland aankomen in Leuven. Dank u, NMBS. Dank u.
– Natuurlijk komt in de trein dan Meneer Met De Tic Nerveux tegenover je zitten. *snort* *kuch* *snort* *kuch* *snort* *kuch*. EEN FOKKING HALFUUR AAN EEN STUK! Ik was al allerlei manier aan het uitdenken om hem te doen stoppen, maar toen bedacht ik me dat dat eigenlijk niet lief was en dus ben ik elektriciteitspalen beginnen tellen. Ik ben aan 41 geraakt.

Hoogtes
– Fijne creaties gemaakt op het werk.
– Besluiten dat ik wel een paar koffiekoeken verdien na al die laagtes en er dan met volle teugen van genieten.

Allerhoogste
– Via mijn Etsy shop gecontacteerd worden door de eigenares van  het vintage winkeltje Hippo in de Parijsstraat. Ik schreef eerder al over dit winkeltje. In ieder geval, de eigenares schreef dat ze mijn creaties orgineel en grappig vond en of ik misschien geen zin had om via haar winkeltje enkele knuffels te verkopen. HELL YEAH! Nu nog zien hoe het kan geregeld worden. Maaaaaat, één van mijn lievelingswinkeltjes in Leuven (Tante Jojo, Hippo en dat boekencargowinkeltje tegenover de Domus, da’s de top drie van favoriete winkeltjes in Leuven) wil gewoon de spulletjes die ik maak verkopen! HELL YEAH! Ik heb net niet gillend door de kantoorruimte gelopen toen ik dat mailtje las. Maar het scheelde niet veel.