Als je speciaal naar je voice mail belt, omdat je weet dat Het Vriendje daar vorige week terwijl jij in de Ikea stond, een bericht heeft achtergelaten, dan weet je dat je hem mist. En het is raar, want je had niet verwacht dat je hem zo zou missen. Een beetje misschien, maar zo erg? Nee. Dan hoor je op je voice mail zijn enthousiaste: “Wie heb ik aan de lijn, ‘allooo, ‘allooo… dit is je télé-romeo… yeah” en dan kan je er weer even tegenaan. Nog een weekje. Nog een paar dagen. Ik ben aan het aftellen. Duidelijk.
7 thoughts on “Voice Mail”
Comments are closed.
zeker dat het je minderjarig neefje niet was?
oh zo lief 🙂
Jaanderde Kathleen, jouw vertelsels zijn zo dolletjes dat het verslavend werkt…
En dan te bedenken dat ik een 37-jarige mama van een tienerdochter ben… 😉
oh dit is zo herkenbaar 🙂 (en daarom blijf ik jouw blog volgen)
ik heb ook nog altijd een voice mail berichtje bewaard van mn vriendje, maar hij is jammer genoeg wel een beetje verder weg dan op reis..
ik dacht écht dat ik de enige was die maar blijft luisteren naar oude berichtjes, maar het blijft toch leuk om bij weg te zwijmelen hé 🙂
Als je dat doet dan wordt het inderdaad tijd dat hij snel thuis komt 😉
Zo cute!
Och zo schattig 🙂