Pay it forward II

Ik zag de vrouw zitten toen ik de GB binnen liep. Ze zat op het bankje, zich op te warmen. Ik knikte haar glimlachend toe. Ze stond wel vaker aan de ingang van de winkel, met een plastic bekertje in haar hand te bedelen. Ik bedacht dat ze met deze kou wel wat extra kon gebruiken. Het wisselgeld dat ik zou krijgen op een maaltijdcheque van 5€ zou in het bekertje van de vrouw verdwijnen. Ach, ik heb wel vaker van die rare aanvallen van vrijgevigheid gehad, zonder er bij stil te staan. Ik denk nog vaak terug aan die ene dag in Amsterdam dat mijn zus en haar man op bezoek waren en dat ik werd aangesproken door een  man die 50cent vroeg. Ik ga hem die zonder na te denken en die avond werden we door mijn financieel directeur getrakteerd op een etentje. Niet alleen voor mezelf, maar ook mijn zus en haar man moesten geen cent betalen. Pay it forward.

Vandaag was het weer van dat. Ik liet de 55cent die ik als wisselgeld had gekregen in het bekertje van de vrouw vallen. Ze bedankte me in het Nederlands en in het Frans. Toen ik daarna terug thuis kwam, mijn boodschappen had opgeborgen in de kast en mij terug achter mijn computerscherm had genesteld, ontdekte ik dat mijn experimentje opeens zeer geslaagd was. Het experimentje: een tas verkopen. Een soort twee in een tas (foto’s op flickr). Langs de ene kant heb je een bloemetjesmotief, langs de andere kant een bolletjesmotief. Je draait de tas binnenstebuiten om het motiefje te veranderen. In deze tijden van economische crisis een geweldig koopje: twee tassen voor de prijs van een.

Ik wilde zien of het zou lukken. Ik krijg vaak “ooh”‘s en “aah”s, maar ik weet niet of mensen het menen of het gewoon zeggen om mij blij te maken. Een beetje paranoide, je sais. Plus ik had het de afgelopen week enkele keren met verschillende mensen gehad over zelfstandige in bijberoep worden met mijn creatieve uitspattingen. Dus… het experimentje. Ik denk dat de tas twee of drie uur te koop heeft gestaan en toen was die al verkocht. Pay it forward. Karma. Noem het zoals je wil, maar het heeft zijn werk weer gedaan. Of wel ben ik gewoon bijgelovig. 😉