En het is weer van dattem – deel 2

Flashback naar gisterenavond – omstreeks 21u30

Ik kwam net uit de douche, liep rond in mijn slaap t-shirt en was nog wat aan mijn haar aan het frunniken, toen plots de bel weergalmde door het huis. Lime zat beneden met wat vrienden van haar. Zij was het eerste bij de deur. Ik spitste mijn oren, maar kon niet echt horen wie het was. Mijn voorgevoel zei echter meer dan genoeg. Enkele seconden nadat ik de deur had horen dichtslaan, brulde Lime mijn naam. “Uwen aanbidder was hier!” Dat was een duidelijke bevestiging van het voorgevoel. Ze had hem weten af te schepen, toch tijdelijk. Lang leve Lime! Maar ik wist dat hij zou terugkomen. Hij had haar gevraagd of hij later nog eens mocht terugkomen en daarop had ze geantwoord dat dat voor vanavond geen goed idee meer was.

Flashback deze avond – omstreeks 18u

Ik had met Manuel afgesproken om een hapje te gaan eten. Ik trok de deur achter me dicht en keek instinctief naar de kant die ik moest uitgaan. Daarginds in de verte zag ik een fietser… met een zeer herkenbaar truitje aan. “Oh shit,” dacht ik. Dus liep ik naar de overkant in de hoop dat hij me niet zou zien. Maar sja, uiteraard val ik een beetje op met mijn knalgroen jasje en rosse lokken. Eventjes wilde ik dat ik écht mevrouwtje theelepel was, zoals mijn baas me eerder op de dag had genoemd. Dan kon ik me piepklein maken en ergens achter een wiel van een geparkeerde auto verstoppen.

Hij kwam naast me fietsen en toen legde ik hem vriendelijk edoch kordaat uit dat hij misschien een verkeerd idee had gekregen. Buren, niets meer, niets minder. Eens ‘dag’ zeggen als we elkaar op straat tegenkomen, een praatje slaan over het weer, niet meer, niet minder. Niet aanbellen, niet afspreken, niet bellen. Buren. Hij leek het te begrijpen, hoewel hij zich er eerst nog even onderuit probeerde te wurmen met een speech over relaties en zo. Het Vriendje kwam toen even ter sprake en toen zei ik dat ik echt moest doorgaan. Laten we hopen dat de boodschap écht tot hem is doorgedrongen.

Buren.
De rest van de weg zat ik dan ook met de begin tune van Neighbours in mijn hoofd. 😛