Aflevering vijfhonderdzeventwintig in het wonderbaarlijke bestaan van Kathleen waarin toevalligheden en vreemde ontmoetingen hoogtij vieren.
Nadat de onschuldige hand van Het Vriendje CO² had getrokken als gelukkige winnaar van Misses One Eye, had ik haar gemaild om haar postadres te vragen zodat ik haar de knuffel kon opsturen. Ze antwoordde dat ze in Leuven op kot zat en dat we anders eens konden afspreken, maar dat ze net wel twee weken vakantie had. Die studenten en hun vakanties ook altijd. Pfuh. Maar dat leek me wel leuk, dus besloten we maandag 27 april af te spreken. Voor de mensen die even alle besef van tijd kwijt zijn, dat was gisteren. We spraken af aan een caféetje in de Parijsstraat, maar dankzij de Bolognatop was dat caféetje in kwestie gesloten. Dan maar naar de Villa Ernesto. We maakten het ons gezellig en begonnen te praten over knutselen, reizen, studies, werk,…
“Wel, eigenlijk zijn wij familie,” zei ze op een bepaald moment. Er kwam een verbaasde “ah?” langs mijn kant. Ze begon vrolijk uit te leggen dat haar oma en mijn oma zussen zijn en dat onze moeders dus nichten zijn. Haar moeder is mijn moeders favoriete nicht. Die ene nicht waarmee ik dezelfde naam deel. Die ene nicht die mama altijd aanduidde in het oude fotoalbum met vergeelde foto’s. Dat maakt CO² en mij achternichten. Onder het motto: de wereld is echt wel verdomd klein. Ik weet niet helemaal hoe ze er is achter gekomen. Ik geloof dat het kwam nadat ik had geblogd over de dood van mijn oma dat haar eurocent is gevallen. Zelf had ik er nooit bij stilgestaan dat ik achternichten en -neven zou hebben. Ik heb mijn ooms, tantes, neven en nichten die ik toch wel af en toe zie, maar achternichten? Nee joh.
Conclusie nummero uno van de avond: ik heb een achternicht en ‘t is nog een toffe ook. Hoera! Maar ja, dat zal wel in de genen zitten zeker? 😉
Conclusie nummero dos van de avond: Misses One Eye heeft een zeer goede thuis gevonden. Een thuis twee huizen verder dan mijn werkplek, dus ik kan haar altijd even gaan bezoeken als ik haar echt echt echt mis. 😀
Een wereld vol toevalligheden, he. 😉
Misses one eye moest en zou deze morgen trouwens aan het raam staan. Voor het geval ze jou zou zien passeren ….
Dit is wel een heel kleine wereld! Ik zou zeggen dat het vriendje wel zeer goed gekozen heeft (al blijf ik een beetje jaloers). Je hebt dus een goed vriendje. Ook nog. Het kan niet op 🙂
*heeft dat weer goed gedaan*
Ik zou een cape moeten dragen. 8)