Het is al een hele poos, een dikke maand ongeveer, aan de gang, deze vermoeidheid en ik heb geen idee waaraan het ligt. Begin deze maand zei ik nog tegen een collega dat ik moe ging slapen en dat ik soms nog moe-er wakker werd. Twee weken geleden, besloot mijn lichaam te melden dat het wel heel erg moe was door even een shut down te doen. Flauwvallen op het werk. Jawel. Lekker genant. En het was lang geleden dat ik dat nog had gedaan. Flauwvallen in het algemeen. Daarom niet persé op het werk. Minstens drie of vier jaar geleden. Uiteraard schrok ik er ontzettend van, maar de dokter ging er nogal luchtig over. Vermoeidheid. Stress. Te veel hooi op het vork. Dus kreeg ik een paar dagen rust voor geschreven en ik probeerde te rusten, echt waar, maar stilzitten en niks doen is gewoon niet mijn sterkste kant.
Gelukkig had ik een weekje vakantie in het vooruitzicht. Net op tijd. Maar tijdens de eerste dag van die vakantie, afgelopen zaterdag, had ik het weer zitten. Een hele dag bracht ik door afgewisseld in bad en bed. Het bed om te slapen, het bad om de pijn in mijn rug en buik te verzachten (van maandstonden was er trouwens geen sprake, voor de mensen die het daarop willen steken, want daar heeft de dokter, uiteraard een man, ook de neiging toe, hip hoi) en één enkele keer dacht ik dat ik de grond weer van dichtbij zou mogen bewonderen. Twee keer bijna flauwvallen op nog geen twee weken tijd, nee, dan klopt er iets niet.
Maar goed, vakantie dus. Ik probeerde het rustig aan te doen, echt waar. Ik deed de dingen die ik wilde doen en zorgde er ook voor dat ik genoeg bewoog en goed at. ‘s Avonds ging ik op een vrij normaal tijdstip naar bed, want ik was meestal wel behoorlijk moe door allerlei dingen te doen tijdens de dag. En tijdens de nacht werd ik dan steeds wakker. Soms vele keren een paar minuten. Soms een keer gedurende uren. Ik ben tijdens mijn vakantie twee keer om zes uur opgestaan omdat ik al van half vijf wakker lag en toch niet meer kon slapen. Uit pure miserie opstaan en dan maar iets van de vele ideeen in mijn hoofd gaan uitwerken, zo ging dat. Ik heb een keer langer geslapen dan anders: tot tien uur, maar alle andere keren ben ik om 6, 7 of 8 uur opgestaan. Uitslapen, dat woord staat niet meer in mijn woordenboek.
En om eerlijk te zijn, ik voel me slecht. Ik ben moe, ik ben prikkelbaar, ik ben extreem emotioneel en ik heb nul komma nul energie, daarom dat er zo weinig geknutseld is deze week (ja, dat is weinig naar mijn normen). Ik heb me niet meer zo slecht gevoeld sinds de Snurkende Spanjaard. Ligt het misschien aan mijn voeding? Ik dacht dat ik genoeg groentjes en fruit at. Heb ik iets onder de lede? Moet ik aan de dokter een volledig bloedonderzoek gaan vragen? Mij laten testen voor klierkoorts? Of moet ik gewoon sloten kamillethee en warme melk met honing drinken voor ik ga slapen? Een vitaminekuur volgen misschien? Een vervanging zoeken voor dat krakend en piepend bed van mij? Want als ik mijn been ook maar een centimeter beweeg, dan lijkt het alsof de wereld gaat vergaan door een hoop gekraak en gepiep. (Ik heb vannacht op mijn matras op de vloer geslapen en ik heb wakker gelegen van 3u tot 7u, dus dat zal het ook niet doen). Moet ik misschien eens naar een reiki specialist gaan en mijn energiebanen laten vrij maken? Moet ik iedere avond een uur naar de vlam van een kaars staren onder de noemer ‘meditatie’ en het zoeken naar innerlijke rust? Moet ik heel mijn slaapkamer herinrichten volgens de regels van de feng shui?
Ik weet het niet, maar een ding weet ik wel, als ik niet snel uitrust en terug wat energie krijg, dan ga ik zeer binnenkort opnieuw de grond van heel dichtbij mogen bewonderen en daar heb ik alles behalve zin in.
Een bloedonderzoek lijkt mij geen slecht idee. Dat duurt uiteindelijk maar even en ze kunnen er veel aan zien. Bijvoorbeeld magnesium of ijzer tekort kan leiden tot vermoeidheid. Ik ben ook eens extreem vermoeid geweest zoals jij beschrijft en heb dat toen ook laten doen, er was bij mij wel niets speciaal te zien aan men bloed (buiten wat chronisch ijzertekort) maar soit, ‘t kan wel helpen 🙂
Ik zou zeker een bloedonderzoek laten doen. En misschien bij een andere dokter die je meer serieus neemt
Oei, dat klinkt niet zo goed.
Misschien is het bloedarmoede (een tekort aan ijzer). Ik heb dat een paar jaar geleden gehad, met ongeveer dezelfde symptomen als wat jij hier opnoemt. Met een paar pilletjes is dat weer opgelost.
Hopelijk komt het in orde!
Beterschap!
Ik sluit me aan bij Yab. Je klachten moeten ernstig genomen worden. Maak er werk van Kathleen, en hou ons op de hoogte!
aanslepende vermoeidheid is echt slopend. Ik zou ook beginnen met een bloedonderzoek. Dat kan snel lichamelijke problemen opsporen.
En als je een oude matras hebt, is het ook geen slecht idee om in een nieuwe goede matras te investeren.
Slapeloze nachten zijn echt kut 🙁 Mijn medeleven en zo 🙁
Maar even de fysieke kant ter zijde, ben jij misschien stiekem een stresskonijn? Zo het soort dat meestal wel rustig en opgewekt lijkt maar onderbewust een beetje stressy is? Laten we zeggen dat dat bij bepaalde andere mensen wel eens een oorzaak van insomnia kan zijn, met alle gevolgen vandien…
In elk geval veel beterschap ende goede nachtrust gewenst!
Laat je idd onderzoeken…
Als niemand het vindt: slaaponderzoek in het UZ Leuven!
Klierkoorts is het denk ik al niet: dan slaap je 12 uur per nacht, word je wakker, eet je iets, en kruip je weer in bed om weer uren te slapen.
xxx
Ik val in herhaling, maar een bloedonderzoek is geen slecht idee. En ik kan yoga aanraden. Enfin, niet dat ik het zelf ondervonden heb (ik slaap tot nu toe nog altijd als een roos), maar mijn zeer slecht slapende vriendin heeft daar baat bij. Je weet maar nooit.
Beterschap in alle geval!
Een vitamine kuur helpt bij mij altijd bij alle soorten dipjes. (vermoeidheden)
En als er ijzer inzit nog stukken beter.