Uncategorized

Kruimels in bed

Af en toe doen Het Vriendje en ik wel eens melig. Zo gaat dat in een relatie. Af en toe moet dat. Zondag bijvoorbeeld probeerde ik melig te zijn, want Het Vriendje had in een spontane bui gewoonweg ontbijt op bed gebracht en jawel, hij was het allerbelangrijkste, de chocopot, niet vergeten. Dus ik smolt ter plekke helemaal weg, want stiekem vind ik ontbijt op bed, desondanks de kruimels, echt wel zalig. Ik greep hem vast, knuffelde hem plat, nam zijn gezicht in mijn handen en duwde een klinkende zoen op zijn lippen.

“Ik zie u graag, schattie,” zei ik terwijl ik hem verliefd in zijn blauwe ogen keek. Zo gaat dat tijdens melige momenten, dan kijk je elkaar diep in de ogen en hou je elkaar stevig vast. En hij keek heel erg diep terug, hield me heel erg stevig vast en glimlachte daarbij.
“Ik zie u,” antwoordde hij veelbetekenend… maar daar stopte het ook bij. Hij zag mij. Zijn ogen werkten nog. Hoera.
“Wel uhm… bedankt voor deze mededeling,” grinnikte ik en kuste hem opnieuw, want ik wist wel dat Het Vriendje nog niet helemaal wakker was en dat al zijn energie al in die spontane bui was gekropen en dat het daardoor te moeilijk was om die zin af te maken, want uiteraard ziet Het Vriendje mij ook graag. Denk ik. Hoop ik. Vermoed ik. Ben ik vrij zeker van, anders zou hij geen kruimels in zijn bed tolereren. 😀

You Might Also Like

  • Het Vriendje

    Ik lees u

  • Petra

    Och, ben jaloers! Toen ik nog niet zo lang met mijn vriendje (ondertussen ventje) samen was, kreeg ik altijd abrikozenkoeken op bed. Was superromantisch. Helaas, 8 jaar later, verhuisd naar Brabant en nooit meer zo’n goeie abrikozenboterkoeken gevonden :-p

  • Zofie

    *smelt*

  • Pin It on Pinterest