Brieven van oude bekenden

Toen ik in maart een knuffel weggaf, kreeg ik veel reacties op die blogpost. Heel veel reacties, want door een reactie achter te laten, maakte je namelijk kans op die knuffel. Zo eenvoudig was het. Uiteindelijk trok de onschuldige hand van mijn teergeliefd vriendje een naam. Co² kreeg Misses One Eye. In haar reactie op de blogpost had ze geschreven dat ze als tegenprestatie een handgeschreven briefje zou schrijven. Ik was het intussen een beetje vergeten dat ze dat had geschreven en toen Co² me deze zomer achter mijn adres vroeg, dacht ik dat ze me een kaartje wilde sturen van een of andere exotische bestemming. Er kwam geen kaartje.

Ik vond wel een briefje in de bus. Dinsdag. Een superleuk, handgeschreven briefje, zoals ze had beloofd. Aan de hand van foto’s vertelde One Eye wat ze allemaal had uitgespookt tijdens de zomer. Blijkbaar heeft ze het daar nogal naar haar zin bij mijn achternicht. Ze las boeken in de tuin, at ijsjes en ging kijken naar geitjes. Ook Co² zelf schreef een briefje over haar zomer. Over haar tweede zit, de welverdiende vakantie die ze daarna nam en haar nieuwe kot. En hoewel ik met andere dingen in mijn hoofd zat op het moment dat ik die brief las, namelijk een pasgeboren neefje, was het toch een fijne verrassing.

IMG_0078

Zo’n handgeschreven brief ontvangen, dat kan toch soms zo ontzettend veel deugd doen. Het openscheuren van de omslag, het ontdekken wat er in die omslag zit, het geschrift van de andere persoon bewonderen, het briefpapier bewonderen,… Mensen zouden meer handgeschreven brieven moeten versturen. Of postkaarten. Ik ga er alleszins werk van proberen te maken.

One thought on “Brieven van oude bekenden

  1. Jaaa, da’s echt super. In het middelbaar deed ik dat altijd met vriendinnen, maar de laatste tijd ni meer. ‘t Is nochtans enorm leuk 🙂 Vooral als het zo brieven zijn met allemaal prullekes en frullekes ^^

Comments are closed.