Chocoholic in paradise!

Ik was een van de gelukkigen die zich op de lijst had gekregen voor de Brussels Girl Geek Dinner bij Côte d’Or. Uiteraard keek ik er ontzettend naar uit. Hoe zou je zelf als je een behoorlijke chocolade gek bent? Toen ik dan dinsdag tijdens de middag opeens wat ziekig begon te worden, sloeg ik halvelings in paniek. Wat als de griep me te pakken had? Wat als ik niet naar Brussel kon de volgende dag? Ook woensdag ging het niet echt al te best met mij, maar ik beet door. Ik hoorde heel de tijd mijn ouders hun stemmen galmen in mijn hoofd: “Als je niet kunt gaan werken, dan kan je ook niet naar BGGD gaan hé?”. Maar zo stond ik dus gisterenavond in de wondermooie Côte d’Or winkel in onze hoofdstad en boy oh boy, heb ik er van genoten! Mijn verkoudheid was op slag verdwenen!

• Uiteraard werd er weer bijgepraat met verschillende fijne en interessante jonge dames en leerde ik ook een paar nieuwe mensen kennen. Altijd handig.
• In een klein zaaltje kregen we de geschiedenis van de chocolade te horen en werd ons ook het hele chocolade-maak-proces uitgelegd. Ondertussen nam ik nota’s… in mijn eigen stijl.
• Vervolgens kregen we de nieuwste smaak van Côte d’Or chocolade te proeven: chocolade met speculaas. Oh. Mijn. Goede. God. Ik zweer het, die chocolade is een driedubbele kwijl waard. Minstens. En ik eet niet eens heel erg graag speculaas. Maar het knapperige er van geeft wel iets heel aparts aan de chocolade.
• Ik deed de Côte d’Or persoonlijkheidstest (teken eens een wapenschild) en ontdekte dat ik voornamelijk veel vrijheid wil. Ha! En ook een beetje aan zekerheid en erkenning. Chocolade soorten zoals Double Lait *kwijl* de Oraïa’s zouden mij wel smaken. Maar ja, mij smaakt elke chocolade hoor. Daar niet van.
• En toen kregen we een workshop met Denis Vernaillen, blijkbaar diegene die de smaken voor de carrées samenstelt voor de winkel. Een zeer groot chocolatier met andere woorden. Respect voor Denis! Er kwam veel gegiechel, getier en gesmodder aan de pas. Maar het was leuk om met de chocolade te spelen. Ooooh… wat was het LEUK!
• Sas maakte een chocoladesnor (ik denk dat ze misschien een beetje jaloers is op de snorren van Mick en Wout) en daar bestaat fotografisch bewijsmateriaal van. Ergens toch.
• Sart bleek de chocoholic der chocoholics te zijn mét kennis van zaken. Jawel. Ze legde in het lang en in het breed de verschillen tussen allerlei chocolades uit. Respect voor Sart .
• En oh ja, ik wil even melden dat Emich een snoodaard is. Een hele grote snoodaard! Maar dat wisten we eigenlijk al langer dan vandaag. De snoodaard! Jaja “ik kom mijn vriendin oppikken,” en tegelijk ook de laatste goodiebag. Tssss…
• Nadat bijna al de girl geeks waren vertrokken, want de avond was nogal vroeg gedaan, heb ik nog eventjes gepraat met het winkelpersoneel (“Lukt dat eigenlijk om zo heel de tijd van die chocolade te blijven?”) en met de meiden van het event bureau die de avond mee hadden helpen organiseren. Toen die me vroegen hoeveel BGGD’s ik al had meegedaan, kon ik me er nog maar twee voorgaande herinneren. Dat zal wel door de overdosis chocolade geweest zijn zeker?
• Uiteindelijk een lift naar huis gekregen van de vriendelijke store manager en onderweg nog leuk gebabbeld met haar. Een fijn einde voor een zeer fijne avond. (Ze waarschuwde dat ik niets negatiefs mocht schrijven over deze avond, want anders wist ze me wel te vinden… Ieks)
• Thuisgekomen heb ik de goodiebag aan een grondig onderzoek onderworpen en ik zag dat het goed was. Zeer goed zelfs.

Nogmaals een dikke mercie aan Clo en Côte d’Or.

En zo kwam het dat ik het voor een keer niet erg vond om te werken aan de site van die ene chocolatier en al die foto’s van heerlijke pralines te moeten zien. Blijkbaar had ik gisteren al genoeg gekwijld en was dat vandaag niet meer noodzakelijk.