Een tijdje geleden waren Het Vriendje en ik op een rommelmarkt verzeild geraakt. Ik hou dan steeds mijn ogen open naar oude fototoestellen. Vraag me niet waarom, ik heb gewoon iets met oude fototoestellen. Ik ben zot op het lomo effect en ooit, OOIT, schaf ik mezelf een Holga of een Diana aan. Echt waar. Op die rommelmarkt vond ik een oud fototoestel (Kodak Instamatic 50) dat jammer genoeg met speciale cassettes werkt die nu uiteraard niet meer te verkrijgen zijn.
Toen ik thuis kwam bij Het Vriendje met dat fototoestel haalde de papa van Het Vriendje een ander oud fototoestel boven. Eindelijk had hij iemand gevonden waaraan hij dat fototoestel kon geven. Een Bilora Bella 66IIa, een prachtig 120mm film toestel met mooie kleuren en een volledige retrofeel. Plus het was nog in perfecte staat. Aaah. Ik prutste er wat mee en ontdekte dat de sluiter niet reageerde op de ontspanner. Jammer maar helaas, weer een fototoestel dat ik niet zou kunnen gebruiken. Dus zette ik het op de kast, bij de Instamatic.
Tot we gisteren de kerstboom aan het opzetten waren en ik de Bella nog even in mijn handen nam (short attention span… lalalala). Ik begon de binnenkant te inspecteren, ontdekte een hendeltje dat je kon induwen waardoor de sluiter opende en plots merkte ik dat ik de lens vooruit kon trekken. Alle puzzelstukjes vielen op zijn plaats en toen ik op de ontspanner duwde, opende de sluiter. Hoera! Hoera! Enthousiast sprong ik als een gek door de woonkamer en vertelde Het Vriendje dat we binnenkort eens zouden gaan foto’s nemen met die camera uit de jaren ’60. Die foto’s zullen uiteraard hier verschijnen als het zover is.
To be continued dus. 😉
120mm is leuk om mee te werken… maar kan wel genadeloos zijn om scherpe foto’s te krijgen in het begin!
Ik kijk al uit naar de foto’s 🙂
@Mike Dat is inderdaad waar. Ik heb ook een Agfa Clack waar ik een paar jaar geleden mee heb gespeeld (ook 120mm) en lekker blurry foto’s allemaal. 😛
Ben heeel benieuwd naar het resultaat!!
Dat is echt super gaaf! Veel plezier ermee.