Ieder jaar ga ik op zoek naar het perfecte kerstkado voor de familie en Het Vriendje. Ik doe dan mijn best om iets leuks te vinden en meestal zijn de mensen wel vrij tevreden met de kadootjes die ze krijgen. Of doen ze alsof. Dat kan uiteraard ook. Enkele weken geleden schreef ik over mijn onrealistisch lijstje met dingen die ik wilde voor kerst, dingen die niet te koop zijn in de winkel, want eigenlijk had ik dit jaar niet echt nood aan materiële zaken. Ik had meer nood aan die items die op dat lijstje stonden.

En de kerstman las mee.

Vorige week donderdag belde Het Vriendje me ‘s ochtends op. Dat hij een job had. Hier, in Leuven. Dat hij, uit al die kandidaten, diegene was die ze wilden. En het was niet zomaar een job. Nee, het was een pracht van een job. Een vacature die ik hem nog heb doorgestuurd. Ik begon enthousiast op mijn geïmproviseerde bed te springen.

Eergisteren heeft hij zijn contract getekend. De eerste maandag van januari begint hij te werken. Ik ben blij en vooral opgelucht. Er is een einde gekomen aan al dat zoeken en wachten en die teleurstelling van altijd “te weinig ervaring”. Nu kunnen we goedgemutst en gemotiveerd beginnen aan het nieuwe jaar dat waarschijnlijk wel veel verandering met zich mee zal brengen.