Er zijn zo van die dagen…

• waarop je nog geen kwartier uit bed bent of al drie dingen op de grond hebt laten vallen. Onhandigheid ten top.
• waarop je, omdat je net iets te hard aan het dromen bent, de file voor jou niet echt ziet en daarom heel hard moet remmen, waardoor je de remkabel van je fiets met brute kracht overtrekt…
• waarop je toch besluit naar je werk te rijden met die kapotte fiets. Voorzichtig. De achterrem werkte nog.
• waarop je een bepaalde fietsenmaker in Heverlee vervloekt omdat hij alleen nog maar fietsen herstelt die hij heeft verkocht
• waarop je gelukkig dankzij het internet een andere fietsenmaker met de klinkende naam Dokter Velo vindt in de buurt
• waarop je hard hard hard werkt zodat je op tijd kan doorgaan om je fiets binnen te brengen bij die boven vernoemde fietsenmaker
• waarop je heel heel heel voorzichtig naar die fietsenmaker fietst
• waarop je aangenaamd verrast bent als die sympathieke fietsenmaker laat weten dat je binnen een halfuur je fiets opnieuw kan komen halen
• waarop je van dat halfuurtje tijd gebruik maakt om eens een vitamine supplement te gaan halen bij de apotheker, want die smoothies, die doen precies hun werk toch niet meer zo
• waarop je nog aangenamer verrast bent als al dat gerepareer je geen stukken van mensen kost
• waarop je gezwind terug fietst naar huis

En uiteraard zijn die dagen meestal maandagen. Uiteraard. Alsof maandag nog niet de meest verschrikkelijke dag van de week is. Pfff. Maar eind goed, al goed. Morgen is er weer een nieuwe dag, hopelijk zonder bezoekjes aan de fietsenmaker of overgetrokken remkabels.