Gisteren toen ik thuis kwam van mijn uitje met Kir naar de Winkelstraat, zag de woonkamer er al wat meer als een jungle uit. Het Vriendje was met de auto naar de bloemist gereden om wat grotere planten te kopen. Een schouderhoge palm bijvoorbeeld. Een palm. Dat klinkt zo exotisch. Ik vermoed dat ik niet de enige ben die dan spontaan aan witte stranden, felblauwe zee en Bounty reclames denk.
Dus toen de palm zijn plaatsje had gekregen, ging ik er onder op de vloer liggen.
“Kijk!” zei ik tegen Het Vriendje die zich nogal verbaasd over me heen boog. “Kijk, als ik zo lig en ik knijp mijn ogen tot spleetjes, dan lijkt het een beetje of ik op een strand lig onder een palmboom,”
Hij kwam naast mij liggen en kneep zijn ogen halfdicht.
“Aah ja,” bevestigde hij, “En die lamp daar is dan de zon,”
“Dus, als je me ooit hier zo liggend onder de palm aantreft als je thuis komt van het werk, dan weet je hoe laat het is,”
“Hoe laat is het dan?” vroeg hij terwijl hij opzij keek naar mij.
“Dan is het tijd voor vakantie,”
Misschien kan ik die vakantie nu al gebruiken, want uhm… spontaan onder een kamerplant gaan liggen, dat kan alleen maar wijzen op oververmoeidheid, toch? 😉
Ik ben een grote fan van palmbomen! Ik heb er twee jaar eentje op kot gehad, maar ze zijn zo moeilijk om levend te houden. Ofwel deed Ãk iets verkeerd :D.
Moest dit Facebook zijn, zou ik deze post liken. ^^
Ha, daar hebben wij er ook een aantal van. En onze kinderen spelen daar oerwoud mee. Of strand, dat ook soms. In hun zwembroek onder de palmen. Doe je mee? 😉