Tot onze grote verbazing was meneer de mevrouw de rups zeer snel ontpopt en nog sneller zat er opeens een motje in de plastiek bak. Volgens Het Vriendje zouden deze motjes normaalgezien pas rond de zomer uitkomen, dus we vermoeden dat het nogal van slag is geraakt in het hele rucola-verwerkings-proces. Binnen kunnen we het beestje weinig bieden, dus hebben we het buiten in wat kaal struikgewas gezet ter bescherming tegen kou en wind. Of meneer de mevrouw een lang en gelukkig leven zal hebben, ik weet het niet, maar hij heeft zich alleszins kunnen ontpoppen van een klein groen rupsje in een klein bruinig motje. Dat op zich al blijf ik fascinerend vinden.