Afgelopen vrijdag ging ik na het werk nog even langs de sportwinkel. Ja, u leest dat goed. De sportwinkel. Geheel vrijwillig en al. Ik ga tegenwoordig iedere week zwemmen en dat doet deugd. Alleen vermoed ik dat ik een soort van slechte reactie heb op het chloor. Drie tot vier uur nadat ik uit het zwembad kom, begin ik niesbuien te krijgen en de rest van de nacht zit ik te snotteren dat het niet schoon is, waardoor mijn nachtrust niet optimaal is. Ik haat slecht slapen. De volgende ochtend zijn de klieren in mijn keel ook vaak opgezwollen, wat eigenlijk al helemaal geen goed teken is. Dus ging ik naar de sportwinkel om eventueel zo’n neusklem-dingetje te kopen, maar hoe meer ik naar dat dingetje in mijn handen keek, hoe meer ik er tegen op zag daarmee te gaan zwemmen.
Dus liep ik nog wat rond en stond stil bij de muur loopschoenen. Lopen. Ergens op mijn computer heb ik de podcast van Start to Run staan, maar eigenlijk haat ik lopen. Zwemmen, dat is wat ik het liefst van al doe. Moest ik kunnen, ik zou iedere dag gaan zwemmen. Stomme chloor. In ieder geval, ik stond daar dus te staren naar schoenen en hield een innerlijke monoloog waarbij ik de pro’s en contra’s afging van lopen. Er zou in ieder geval geen chloor bij komen kijken.
Die innerlijke monoloog werd onderbroken door een “madammeke, mag ik iet vragen?” achter mij. Ik draaide mij om en zag een meneer van om en bij de veertig jaar staan, hemd half open geknoopt, bling bling om zijn nek, strakke jeans en aan zijn voet een spierwitte schoen. Eentje met velcro sluiting in plaats van veters.
“Denkt ge da ik hiermee sta?”. Een grote waddefok weerklonk in mijn hoofd, maar ik keek even en zei eerlijk en oprecht dat zo een schoen hem wel afging.
“Of is ne schoen toch ni beter me veters? Allez, ik weet ni,”. Nee, nee, die schoen, die stond hem wel, zei ik.
“Jama, zo me veters…,”. Hij keek bedenkelijk naar de schoen aan zijn voet.
“Tsja,” zei ik, “Dat is een keuze die je zelf moet maken,”. En terwijl hij nog even de schoendoos bewonderde, glipte ik snel al giechelend weg. De uitgang van de winkel was gelukkig heel dicht bij, want ik was echt wel niet van plan om voor iemand anders te kiezen tussen schoenen met veters en schoenen zonder veters.
Misschien moet die meneer in ‘t vervolg toch nog best zijn mama meenemen om te gaan winkelen. 🙂
Haha… en van het lopen was je ook mooi af… 😉
Ik plan binnenkort terug te gaan lopen. Vorig jaar grote kosten gedaan en echt de beste wil van de wereld gehad, maar een vakantie van 4 weken had roet in het eten gegooid… dus geen lopen meer… en toen werd het kouder en regende het meer en meer… en ja zo blijf je maar uitstellen, maar binnenkort doe ik het terug! Dat vrije gevoel dat je van lopen krijgt… zucht 🙂
En heel eerlijk… Ik ben ook eerder een zwemmer dan een loper. 😉
Mijn loopschoenen stonden ook al een paar jaar onaangeroerd in het rek en ik ben blij dat ik ze toch terug bovengehaald heb. Mijn start to run zit er bijna op en weet je, met een ipod en een goei muziekje wordt lopen best wel leuk. En met runkeeper op de iphone kan je lekker stoefen achteraf met de gelopen kilometers.
Of misschien een zwembad zoeken met minder chloor (al weet ik niet waar je dat kunt vinden of je moest naar de thermen van spa gaan 😉 )
De wereld zou een pak leuker en chloorvrijer zijn moesten al die vieze mensen deftig douchen alvorens in’t zwembad te springen.
Als je gevoelig bent aan chloor, kom je er dan ook niet gewoon mee in aanraking via je huid, ogen, mond, …? Allez ik bedoel, ik weet niet of zo’n neusknijper wel iets uithaalt. Misschien inderdaad een zwembad zoeken met wat minder chloor, of bestaan daar geen verschillen in?
@Greet: je wil mijn ogen niet zien als ik zwem zonder duikbrilletje. Dan heb ik bloeddoorlopen ogen en kan ik zo doorgaan als weerwolf of vampier. Mijn mond, tsja, niet echt, buiten dan de klieren in mijn keel die opzwellen. En huid heb ik eigenlijk helemaal niets, maar dat kan zijn omdat ik mij meteen na het zwemmen douche.
Chloorallergie kun je laten testen bij de dokter, en daar zijn pilletjes voor te krijgen die er voor zorgen dat je geen last meer hebt van al die symptomen, dan kun je weer zorgeloos zwemmen 😉