Vorige week las ik op de blog van ex-semi-klasgenoot E. over K-Hair. Ik raakte meteen gefascineerd door het concept. Het is een kapper, jawel, maar een no-nonsense kapper. Bij het binnenkomen geef je op een touch screen computer aan of je een man of een vrouw bent, of je kort, middellang of lang haar hebt en wat je wil dat er allemaal met je haar gebeurt: brushen, kleuren, highlights,… And that’s it. Als je je haar wel gebrushed zien, dan kan je dat zelf doen in de DIY brush hoek. Dat concept levert dus geen discussies met de kapster op of ze dat olietje in je haar mag doen en je hoeft al helemaal niet eeuwenlang stil te zitten omdat de kapper persé je haar wil brushen terwijl je duidelijk maakt dat je met de fiets door de gietende regen naar huis moet en dat het dus toch geen zin heeft. Niets daarvan. Ze doen gewoon wat er op hun papiertje staat. Op de koop toe zijn hun prijzen zeer schappelijk.
Helemaal mijn ding dus. En heel toevallig kon ik wel een knipbeurt gebruiken, want uhm… Rapunzel was er niets meer tegen.
Dus stond ik vandaag na mijn werk voor die touch screen computer en ging het scherm te lijf: knippen en er mocht ook een coniditioner in, thankyouverymuch. Ik wilde noch diegene die mijn haar moest kammen, noch mezelf ongeconitionerd haar aan doen. De computer berekende meteen de prijs van mijn kappersbezoek: 18,25€. De laatste keer dat ik naar de kapper ging, toen de dieren nog spraken, betaalde ik daar iets meer als het dubbele voor. Het was toen goed geknipt, ja, maar ik heb bij andere kappers al meer betaald voor een horrorkapsel. Dus ik besloot dat ik voor 18,25€ absoluut niet kon sukkelen. Al hoopte ik wel dat het deze keer geen horrorkapsel zou worden.
De haartjes werden gewassen. De normale commentaar “Amaai, gij hebt wel lang en veel haar, seg,” passeerde en ik hield zoals gewoonlijk mijn tanden op elkaar om niet “Echt? Dat had ik nog niet gemerkt!” te zeggen. Daar werd ik in een kappersstoel geplaatst en de kapster ging aan de slag. Het was een vriendelijke mevrouw. Ze vroeg het wasmeisje of ze even snel een ijsje wilde gaan halen. En toen begonnen we over ijsjes te praten en taarten en diëtisten. En ik voelde me helemaal een meisje meisje worden die gezellig met haar kapster aan het tetteren was.
Na een dik kwartier waren de haartjes vijftien centimeter korter (yup, dat gaat zonder enig probleem als je Rapunzel allures hebt) en zat mijn kapsel terug in de plooi. Ik werd doorverwezen naar de DIY brush hoek. Nu is het zo dat ik haardrogers haat. Ik _HAAT_ haardrogers. Haat. Haat. Haat. Met een passie. Dus zette ik me twee minuten neer met zo’n onding in de hand om het meeste vocht uit mijn haar te krijgen (ik moest per slot van rekening de fiets nog op) en besloot daarna dat de wind de rest van het werk wel zou doen.
Aan de kassa werd er nog eens 2 procent van mijn totaal afgetrokken omdat ik met bancontact betaalde. Ik vroeg me luidop af of het normaalgezien niet anders was, maar nee, hoor. MIN 2 procent. Dus, goedgeknipte haartjes, met fijn gezelschap en dat voor 18,13€. Ik ben fan, moet ik zeggen. En uhm… als ik met mijn gigantische kappersfobie dat al zeg, dan is het ver gekomen of wel zijn ze bij K-Hair goed bezig. (Foto’s zullen ooit wel eens volgen).
denk dat ik je vandaag ergens in de parijsstraat heb zien zitten maar durfde niets te zeggen 🙂
Net even opgezocht, ze hebben er ook ene in Gent! Volgende keer eens uitproberen 🙂
Wat Veerle hierboven zei! 😀
Ik heb het nog iets handiger… een zus die kapster is! 😉 Enige probleem is dat ze graag experimenteert… Enne da’s dus de reden dat ik meestal maanden met dode punten rondloop… Want naar een andere kapper gaan… is geen optie… 🙂
Ik ben ook zo’n niet-haardroger, ik bezit er zelfs geen.
Ze zouden in dat kapsalon beter zo’n blaasdingen ophangen zoals in het zwembad. De enige plaats waar ik mn haar droog.
Je staat niet met een lamme arm zelf dat onding in de lucht te houden en je hebt beide handen vrij om eens goed te wrijven.
Moest ik de lotto winnen, ik installeer zo’n ding in mn badkamer.
Hmm optie die wel handig is, maar voor mij is zo een schermpje niet de reden dat ik van kapper zou veranderen. Ik ben blij met mijn goedkope turk. (Nou ja het is een Turkse salon maar ze knippen er al jaren zalig mijn haar!)
Wow! Dit is echt het soort kapper dat ik nodig heb. Dat ga ik binnenkort eens uittesten!
Ik ben benieuwd naar het resultaat! Ook een heerlijk concept, niets er op en eraan, eerlijk, hier staat het op, dat heb ik graag! Mijn kapper durft er nooit genoeg af te doen en als ik zeg dat ik eens een kortere bles wil hebben slaat ze dat in de wind, ‘je bent vele mooier met een lange’. Pfff, misschien moet ik daar dan ook maar eens binnen stappen…
Na dit te lezen ben ik ook daar geweest, en idd, wat een schitterend concept. Gene zever, gewoon doen wat er gevraagd wordt en oooh wat was ik blij dat ik van dat vervelende gebrush af was dat ik nooit durfde weigeren maar waarna ik thuis wel onmiddellijk mijn haar waste om dat ‘madammerige’ eruit te krijgen.
Het enige dat ik vond was dat dat salon ongelofelijk druk ingericht was. Maar dat zal misschien aan mijne leeftijd liggen 🙂
Super! Merci 🙂
[…] de rest kan ik jullie melden dat het geleden is sinds 29 april 2011 dat ik naar de kapper ben geweest. Handig toch, zo’n persoonlijk archief/blog? En gewoon omdat […]