Over die trouwe stalen ros

Die trouwe stralen ros uit het vorige bericht… Mjah. Toch niet zo trouw, blijkbaar.

Hij begint zo zijn mankementjes te vertonen, mijn fiets. Al een hele tijd rammelt hij, waardoor ik vermoed dat ik heel wat mensen ‘s ochtends uit hun slaap haal als ik door de straten van Leuven sjeesh. En nee, ik overdrijf niet eens. Toch niet zo heel hard. Maar gisteren besloot de ketting er weer af te vallen. Af en toe gebeurt dat zo eens. “Dan legt ge die er gewoon terug op toch?” zou je denken. Mispoes. Mijn stalen ros is voorzien van een gesloten kettingkas. Dit wil zeggen dat je een schroevendraaier nodigt hebt om die kettingkas los te vijzen om vervolgens de ketting terug op te leggen. Toevallig had ik gisteren geen schroeverdraaier bij. Nooit niet eigenlijk. Toevallig.

In ieder geval, gisteren legde ik ‘s avonds, na een lange wandeling huiswaarts, de ketting terug op z’n plaats en deze ochtend rammelde mijn fiets nog meer als anders. De ketting ligt volgens mij niet honderd procent juist, want ik voel ook een rare kraak telkens ik een volledige ronde heb “getrapt”. Ik ben op het werk geraakt. Dat wel. En ik ben terug thuis geraakt. Dat ook. Maar ik denk dat ik morgen toch nog even die ketting aan een grondig onderzoek ga onderwerpen.

Soit, ik vraag me af of ik nu heel de tijd een schroevendraaier op zak moet hebben. Just in case. Of misschien wordt het gewoon tijd voor een nieuwe fiets.

Zo één?

Of zo één?

Of toch maar een omafiets?

Eén ding is zeker, de volgende fiets heeft een open kettingkas op een kettingkas met een kliksysteem of iets dergelijks. Maar ik zal er maar niet te veel over nadenken op mijn fiets zelf zeker? Stel je voor dat hij merkt dat ik aan een ander aan het denken ben. Wie weet valt hij dan wel ter stond helemaal uit elkaar.

9 thoughts on “Over die trouwe stalen ros

  1. Ik heb wel een open kettingkas, maar op den duur viel mijn ketting er zó vaak af dat ik gewoon standaard van die ziekenhuishandschoenen in mijn sjakos had zitten, om te vermijden dat mijn vingers gans onder het smeervet zaten (dat krijgt ge er namelijk niet zo vlot af, en als ge dan voor prematuren moet gaan zorgen… niet echt een zicht). Ik wil ook een nieuwe fiets. Maar het is hier niet zo prioritair. Ik zou dan gaan voor nummer 2. Die is prachtig, en het lijkt me ook handig, zo’n rekske vanvoor!

  2. Bij Achielle (www.achielle.be) hebben ze ook mooie fietsen. Fiets wordt op bestelling van de klant gemaakt en kan je dus min of meer als uniek beschouwen.

  3. Er zijn ook zo van die zakjes met fietshulpmiddelen (schroevendraaier in jouw geval, plakkers, lijm, …) in die je zo onder je zadel kan hangen… Misschien is dat gewoon al wat je nodig hebt? Véél goedkoper ook dan een nieuwe fiets denk ik.

  4. Je ketting ligt te los, dat kan na een tijdje gebeuren. Ofwel terug aanspannen door de wielen iets verder uit elkaar te zetten, ofwel een schakeltje uit de ketting te halen.

  5. Hey Kathleen,

    Superleuke website hier! En zo vlot en grappig geschreven! Ik blijf zeker terugkomen! 🙂
    Wat betreft die fiets: ik ken het probleem dat fietsen uit elkaar rammelen. Ik woon in ‘t Brugse en met al die kasseien… Bon, een nieuwe fiets is misschien wel eens leuk hé? Vooral zo’n oude bomma-fiets of die tweede fiets zijn wel mooi! En waarom mag ne mens zich niet trakteren op een nieuwe fiets? 😉
    Groetjes, Inge

  6. Tsja, ‘t is een excuus natuurlijk als je stiekem wel een nieuwe fiets wilt 😉

    En anders: een keer op groot onderhoud bij de fietsenmaker en de tips van HansDeZwans opvolgen.

Comments are closed.