Kribbel krabbel doodlidoo

Of ik nog tekende, vroeg vriendin N. toen we vorige week elkaar nog eens zagen. Ik haalde mijn schouders op en zei dat dat eigenlijk niet meer zo vaak gebeurde. Helaas. Een behoorlijk schril contrast met mijn jaren Journalistiek waar er meer tekeningen in mijn notities stonden dan… wel… notities. Daarna besloot ik dat het waarschijnlijk aan mijn bureau-setup lag. Ik heb een computer gedeelte, een naai gedeelte en een rommel gedeelte waar ik met mijn benen niet onder kan omdat er een kast onder dat bureau gedeelte sta. Stel u niet te veel voor bij mijn bureau, het zijn drie tafels op ongeveer zes vierkante meter. Ok. Acht. Misschien negen. Maar een teken gedeelte heb ik dus niet.

Ik vertelde haar dat het een goed idee zou zijn als ik zou tekenen aan onze grote tafel in de woonkamer. Maar eigenlijk maakt het allemaal niet uit. Ik heb al overal getekend. Op vliegtuigen, in treinen, op boten, in bedden, op de grond, maar toch vooral in klaslokalen. Ahum. Uiteindelijk heb je niet zoveel plaats nodig om te tekenen. Nope. Dus zette ik gisteren een leuk muziekje op (dank je wel, Spotify), legde mijn toetsenbord uit de weg en tekende. Jawel. Ik tekende dat het een lieve lust was. Met een potlood en wat fineliners. Just like the good ol’ times!

Twee tekeningen vonden ook hun weg naar de Fanny&Laura shop. Dus, als je altijd al een unieke tekening van mijn hand wilde, hier moet je zijn! *reklam* 😉

3 thoughts on “Kribbel krabbel doodlidoo

  1. Toevallig stonden mijn collegeblokken tijdens mijn studie (journalistiek en de richting redactionele vormgeving) ook altijd vol met tekeningen en doodles. 🙂
    Heel herkenbaar dus!

Comments are closed.