Stoffenspektakel

Normaalgezien trek ik altijd met de zus naar het Stoffenspektakel. Dan praten we een beetje bij, giechelen en zorgen we ervoor dat de ander met de mooiste stofjes het spektakel verlaat. Dit weekend was de zus helaas ziek. Zo gaat dat dan.

Dus besloot ik toch even alleen te gaan kijken. Ik vroeg wel even aan Het Vriendje of hij zo lief wilde zijn om me te brengen met de auto, aangezien een of andere student weer een glas had kapotgeslagen op de Leuvense wegen en ik daar natuurlijk was doorgereden met mijn fietske. Conclusie: platte achterband. Zo gaat dat dan.

Het Vriendje bracht me met de auto en besloot toch even mee te gaan. Ik waarschuwde hem dat het er druk ging zijn, dat het echt niet leuk was voor iemand die niet meteen geïnteresseerd is in stofjes en dat hij echt wel gewoon terug naar huis wilde gaan. Maar zijn besluit stond vast. Hij ging mee en hij deed dat goed.

En kijk eens aan. De Buit. Er zit zelfs een ruitjesstof tussen waar Het Vriendje wel een hemd uit wou, want ja, dat heb je dan als de mannen meegaan naar het Stoffenspektakel. Dan willen ze ook wel wat. Tsja. Zo gaat dat dan.