Het zat er al eventjes aan te komen. De combinatie voltijds werken met een bijberoep, waar ik toch wel wat tijd in steek, werd te zwaar. Toen ik terug kwam van vakantie en ik blikte terug op de afgelopen maanden, begon ik een beetje te panikeren. Het was allemaal te veel. Te veel werk. Te veel druk. Te veel moeten. Het was ook allemaal te weinig. Te weinig slaap en rust. Te weinig energie. Te weinig tijd om te prutsen en te spelen. Te weinig tijd om de dingen te doen die ik wil doen en maken. Ik wilde niet terug na twee weken een zombie-versie van mezelf worden. Nope. Dat was duidelijk.

De maandag na mijn vakantie ging ik aankloppen bij de baas om te vragen of ik de zomermaanden vier vijfde mocht werken. Ik had hem begin dit jaar al een keertje gemeld dat die vraag er zat aan te komen. Een hele grote verrassing was het waarschijnlijk niet. Plus, mijn baas is een fijn mens die daar niet zo heel moeilijk over doet. Een luxe, ik weet het. Ik kus hierbij mijn twee pollekes. Juni, juli en augustus kreeg ik. September is meestal een drukke maand op het werk, dus daar wordt later over beslist als er wat meer zicht is op die periode. Maar hey, juni, juli en augustus, mij ga je niet horen klagen.

Dus deze zomer heb ik iedere woensdag een dagje voor mezelf en voor Fanny&Laura. Om de dingen te maken die ik wil maken. Om me honderd procent te storten op de grafische opdrachten die nog open staan. Om te rusten en mijn batterij op te laden als dat nodig is. Om mijn fiets op te springen en doelloos rond te rijden, gewoon omdat dat kan. Om op het terras bij de mama een ijskoude Ice Tea te gaan drinken. Om te spelen. Om te spelen met stofjes, met naald en draad, met mijn computer, met papier en inkt en verfjes en met al die andere materialen die ik ter beschikking heb.

Mijn eerste vrije woensdag zit er intussen al op. En aaaah… #zuchtvanverlichting. Een week waarin die vervloekte woensdag geen werkdag is, dat doet deugd. Woensdagen zijn altijd mijn moeilijkste dagen. Daar waar de gemiddelde mens het meeste moeite heeft op een maandag, zit ik met de woensdag. Waarschijnlijk omdat we vroeger altijd woensdagmiddag vrij hadden. Conditionering. Nergens goed voor.

Ik zie deze vrije woensdagen deze zomer als een kado aan mezelf en ik ga daar van genieten. Ik ga daar zo hard van genieten, daar zijn geen woorden voor.