Afgelopen weekend verschenen deze Megan Nielsen patronen in de webshop van Bambiblauw en sja… Natuurlijk moest ik die hebben. Het moest gewoon. Ik zat al maanden te kwijlen op die Darling Range jurk. Maanden. Letterlijk. Het Banksia topje steekt ook al weer even mijn ogen uit. Dus het moest gewoon. En ze zijn prachtig, die patroontjes, het envelopje en het boekje en zo. Prachtig gewoon. Zo mooi. My precious.
Maar het begint een beetje uit de hand te lopen, mijn obsessie met patroontjes. Het zit namelijk zo: ik koop patronen, maar eigenlijk naai ik nauwelijks nog voor mezelf. Jikes. Ik denk dat het laatste afgewerkte kledingstuk dat ik maakte voor mezelf het Peony jurkje was. Daarna kocht ik nog minstens zeven patronen, maar ze ook gebruiken? Ho maar. Laten we eerlijk zijn, zo’n hamstergedrag, dat is behoorlijk erg en daar moet dus iets aan gedaan worden.
Dus werd er een nieuwe regel geïntroduceerd ten huize Verbeelding. Vanaf nu koop ik geen patronen meer. Nee. Geen patronen meer. Nope. Toch niet voor ik minstens de helft van die patronen die ik heb liggen gemaakt heb. Ik heb ze even nageteld en in totaal zijn er 32 patronen. Dat wil zeggen dat ik zeker 16 items moet maken. ZESTIEN. HA! Daar ben ik zeker nog een jaar of zes mee bezig. En dan heb ik het nog niet over die stapel Burda’s en Knipmodes die hier ligt. Ahum. Eens zien of me het gaat lukken om op die manier toch voor eventjes geen patronen meer te kopen.
Moest ik zo’n patroontjes niet te duur vinden, had ik hier waarschijnlijk ook al een mooie stapel liggen… Voorlopig heb ik er maar een vijftal, allemaal uit de tweedehandswinkel. Maar ook nog niets mee gedaan. Hoewel dat gedeeltelijk ligt aan het feit dat die nogal ouderwets zijn 😉 (en ook omdat ik nog altijd schrik voor patronen heb, maar sssst!)
Zo verleidelijk mooi altijd voorgesteld he…je zou ze moeten etaleren om er volop van te kunnen genieten! 😉 Wel een strak plan, zou ik ook moeten invoeren, maar nog net even niet …
Ik ken het, de koopstop :p in mijn geval niet met patroontjes maar wel met stofjes. In al mijn enthousiasme als beginnende naaister heb ik mij al enkele keren serieus laten gaan, met als resultaat dat ik nog zo’n tiental verschillende stofjes heb liggen waar ik dringend eens iets van moet maken. Ik heb mezelf nu ook voorgenomen om geen nieuwe stofjes meer te kopen tot minstens de helft van wat ik nog heb liggen verwerkt is tot iets draagbaars 🙂
Wow 32 patroontjes dat is wel een hoop! ‘k Heb er niet zo veel voorlopig, maar ‘k denk dat daar ook de helft nog niet van gemaakt is… (en voor mijn 12 kledingstukken die ik dit jaar wou maken, recycleerde ik al 3 keer hetzelfde patroon, dat schiet niet echt op zo :P)
Een collectie van leuke hebbedingetjes hebben, dat is toch typisch vrouwelijk! Voor de ene is het schoenen, voor de ander beeldjes en voor iemand anders stofjes of knutselmateriaal. Helemaal niets erg aan! Een koopstop is geen slecht idee, maar ik zou het anders aanpakken. Ik zou zeggen: “voordat ik een volgend patroon ga kopen moet ik eerst eentje uit mijn collectie maken.” Zo zal je altijd maximum 32 ongebruikte patroontjes in je kast liggen hebben! (ok, dat klinkt nog altijd veel :))
Ik kan alleen maar zeggen dat het een heel herkenbare situatie is 🙂
Ik begrijp je volledig. Hier volledig stof en patroon koopverbod. Het kan niet meer :)!!
Ik ken het, ik heb pas nog 4 patroontjes van collette gekocht en het boek “droomjurken”, ik moet zo ook dringend gaat gebruiken. Hamsteren is voor niets goed, maar soms is het zo verleidelijk!
Ik ben benieuwd, ik heb een passie op het ogenblik voor Japanse naaiboekjes en omwille van de verzendingskosten bestel je die natuurlijk minstens per twee. Hoog tijd om ook eens iets te maken.
Megan Nielsen heeft een nieuwe… een rokje… Sorry… 🙂 (misschien best: voorlopig nog niet te koop, hihi)