Schaduwrots

Schaduwrots. Dat had de titel moeten zijn van het boek. Dat is hoe Shadowfell wordt vertaald. Het blijft me een mysterie waarom ze die titel niet gewoon hebben overgenomen. Maar één ding is zeker, de titel is véél slechter dan het boek.

Neryn dwaalt door Alban met haar vader nadat ze zijn gevlucht uit haar geboortedorp voor de Handhavers van koning Kelbec. Op een goede avond zet haar vader haar in tijdens een gokspel en verliest hij. De vreemdeling, Flint, die haar gewonnen heeft neemt haar mee, maar stelt haar voor een keuze. Ze kan vanaf daar alleen verder gaan of hij kan met haar meegaan naar de plek waar ze naartoe wil gaan. Koppig als ze is, trekt ze alleen verder. Maar zo alleen is ze eigenlijk niet, want waar ze ook gaat, daar staat het Goede Volk klaar om haar te helpen. Al snel blijkt dat de Handhavers haar op het spoor zijn. Ze willen haar gevangen nemen en naar de koning brengen omwille van haar unieke en gevaarlijke gave. Met de hulp van het Goede Volk en Flint moet ze tot aan de plek geraken waar ze ooit lang geleden over heeft horen vertellen in een verhaal: Schaduwrots. Daar zou een bolwerk van rebellen een opstand tegen de vreselijke koning Kelbec aan het voorbereiden zijn.

Misschien ben ik een beetje bevooroordeeld door mijn voorliefde voor Juliet Marilliers werk. Dat kan wel zijn, maar ze schrijft dan ook gewoon beestig goede boeken die je niet los laten. Dat is toch alleszins het geval bij mij met haar boeken. Ze zorgen er voor dat ik veel te lang na bedtijd nog aan het lezen ben en dat ik van zodra ik wakker ben terug begin te lezen. Ik wil gewoon weten hoe het verhaal verder gaat. Ik moet gewoon lezen. Bij dit boek was het dan ook niet anders. Al een geluk dat Het Vriendje enkele dagen weg was en het enkele dagen bloedheet was. Tijdens bloedhete dagen doe ik niets liever dan liggen en lezen. Aah… Liggen en lezen. En genieten. Genieten van dit nieuwe meesterwerk van mijn favoriete schrijfster. Meer moet dat niet zijn soms. En sja… Dan lees je dus een boek uit op een paar dagen tijd. Ahum. Kuch. Ik lees het binnenkort nog wel eens opnieuw en opnieuw en opnieuw, zoals ik al met vele andere boeken van Juliet Marillier heb gedaan.

2 thoughts on “Schaduwrots

  1. Een boek uitlezen op een paar dagen terwijl je in de zon (of als het echt te warm is, in de schaduw) ligt, is ook een van mijn favoriete bezigheden. Jammer dat de zomer in België nu alweer voorbij is…

  2. Misschien moet ik mij ook maar eens laten verleiden door dat boek. Haar boeken zijn telkens weer fantastisch. Nog nooit heeft er mij een van haar teleurgesteld.

Comments are closed.