Afgelopen weekend kocht ik een sapcentrifuge voor de verjaardag van Het Vriendje. We zijn hier nogal fans van smoothies en sapjes. Nadat we het masjien hadden geïnstalleerd gooiden we er test gewijs een paar appelsienen en een pompelmoes in. Lekker, dat zeker wel, maar er moesten nog duizend en één andere combinaties zijn die je in die juicer kon gooien. Ik kwam op YouTube terecht waar ik filmpjes keek van hyperkinetische mensen die zichzelf de Juice Master en gelijkaardigen noemden. Gefascineerd keek ik wat ze allemaal in hun masjien gooiden: bieten, verschillende soorten kool, worteltjes, gember,… You name it.
En tussen al die filmpjes stootte ik opeens op een trailer van de documentaire Fat, Sick and Nearly dead. Joe is begin veertig en heeft te kampen met een pak overtollige kilo’s. Daarbovenop heeft hij een auto-immuun ziekte waarvoor hij allerlei pillen moet slikken. Hij beseft dat er iets mis is en wil dit oplossen door op een zestig dagen sapjes-vasten te gaan. Met andere woorden: hij gaat zestig dagen niet anders eten of drinken dan zelfgemaakte sapjes (en water).
We kijken hier al eens graag een documentaire, dus al snel zaten we Joe zijn avontuur te volgen. Het eerste deel van de documentaire bestaat uit het verhaal van Joe. Hij kwam, hij zag en hij overwon. Dat vat het zo’n beetje samen. Tijdens zijn tocht door de USA ontmoet hij een trucker, Phil, op een truckstop ergens in de middle of nowhere. Phil heeft dezelfde auto-immuun ziekte als Joe en is overduidelijk veel te dik. Hij kan nauwelijks nog wandelen en goh, eigenlijk kan hij ter plekke dood vallen.
Joe laat Phil weten dat hij hem altijd mag contacteren als hij hulp nodig heeft en nadat Joe enkele maanden terug is in Australië, krijgt hij telefoon. Phil wil graag op zijn aanbod ingaan. Het is bewonderingswaardig van hem om een vreemde om hulp te vragen, maar hij doet het toch maar en hij houdt zich aan de sapjes-vasten. Eerst dertig dagen en daarna nog eens dertig dagen. Aan het einde van zijn avontuur weegt hij honderd kilo minder, jogt hij alsof het niets is en probeert hij andere mensen warm te maken om ook sapjes te drinken.
Of wij hier zo’n sapjes-vasten gaat volgen, dat betwijfel ik, maar we hebben toch een mooie voorraad fruit en groente ingeslagen om door onze sapcentrifuge te jagen. Eens benieuwd wat dat allemaal gaat geven.
Wij overwegen ook om ons zo’n centrifuge aan te schaffen. En ik denk dat jij voor ons al meteen een vraag beantwoordde: kun je daar ook appelsienen in “persen”? Ik zie het nl. niet zitten om zowel de centrifuge als de fruitpers te moeten gebruiken om een lekker sapje te krijgen…
@Piepow yup, je kan er appelsiensap mee maken, alleen moet je de appelsienen wel pellen omdat de schil te dik is.
Ja, zoiets wil ik ook hebben. Echt handig 🙂 En bah, alleen leven van sapjes. Ik denk dan aan wat er achteraf terug uitkomt. Moet ook niet zo aangenaam zijn op de wc… :p
een tip:
als je bananen te rijp worden en je hebt niet meteen tijd/zin om er iets mee te doen: in schijfjes snijden en invriezen. Perfect om smoothies mee te maken. Als je een grote portie ingevroren bananenschijfjes met een handje aardbeien mixt heb je zelf een heerlijk ijsje.
Totaal geïnspireerd door jouw post! Maar ik kan nergens de volledige film vinden? (ik ben niet zo’n computer-wizzard). Op de site staat dat de film alleen te bekijken is voor ‘USA only’… Geniet van de sappen!
Aah, zelf sapjes maken, zo zalig! Ik droom van sapjes maken, alleen al omdat ik dan tenminste één extra portie fruit op een dag binnen heb 😛
Het is misschien handig te weten dat er enkele groenten/fruitsoorten zijn die niet in een sapcentrifuge verwerkt mogen worden, maar enkel in een blender of iets dergelijks. Dit zijn o.a. bananen, mango’s, avocado’s, papaya’s en andere dingen die zetmeel bevatten (dit was de reden die in onze handleiding van de sapcentrifuge stond).
@Katrijn, ik heb de film ook niet gevonden via de “gewone” weg, wegens USA only. Ik ga hier wel geen link posten naar een illegale download, deze blog is daar niet de plaats voor.