Ruby Sparks

Af en toe doe ik niets lievers dan een avondje trailers kijken. Weer een volledig willekeurig feit uit het wonderbaarlijke bestaan van Kathleen dat jullie hier bijleren. Hoera! Vroeger was ik behoorlijk geïnteresseerd in film. Ik wist welke films wanneer gingen uitkomen en ik wist maar al te goed welke ik wél wilde zien en welke me niet bepaald de moeite leken. Tegenwoordig is dat een pak minder. Tijdens een van die avondjes trailers kijken, stootte ik op Ruby Sparks, een romantische komedie door de makers van Little Miss Sunshine. De trailer sprak me aan, dus zette ik de film op het te-zien-lijstje in mijn hoofd en daarna vergat ik de film weer even.

Tot er een paar weken geleden een wedstrijd was op Studio Brussel om tickets te winnen voor de avant-première van Ruby Sparks. “Leuk,” dacht ik “die film wil ik wel zien!”, maar ik ben niet meteen het type dat de telefoon oppakt om tickets te winnen voor dit of dat. Toen de radiostem van dienst meldde dat er ook nog tickets te winnen waren via de website, besloot ik toch even mijn kans te wagen. Ik doe zelden mee aan wedstrijden. Heel zelden zelfs, maar ja, dit zag ik wel zitten. Formuliertje invullen, veel te makkelijke wedstrijdvraag over Little Miss Sunshine beantwoorden en na een uur was ik al vergeten dat ik had deelgenomen aan die wedstrijd. Groot was mijn verbazing dan ook toen ik maandag een mailtje kreeg van Studio Brussel. Dat ik tickets had gewonnen voor de avant-première van Ruby Sparks. Mij hoor je absoluut niet klagen. Absoluut niet. Gratis cinema, daar ben ik altijd voor te vinden.

En Ruby Sparks is een zeer fijne film. Het mag gezegd worden. Het is niet je standaard romantische komedie. Calvin is een bekend auteur die al eventjes geen boek meer heeft uitgebracht omdat hij met een writers block zit. Op een dag geeft zijn psychiater hem een schrijfopdracht en die nacht droomt Calvin hierover. In zijn droom leert hij een fantastisch meisje kennen, Ruby. Opeens is de schrijfkriebel daar weer en schrijft hij min of meer non stop. Tot hij op een dag wakker wordt en Ruby in zijn keuken staat. Even denkt hij dat hij nu officieel gek is geworden, maar ze is echt. Op de koop toe kan hij haar “besturen” door wat hij schrijft over haar. Dat heeft zo zijn voordelen, maar ook zo zijn nadelen…

Door die film zit ik nu dus ook weer met een schrijfkriebel. Iemand zo gepassioneerd zien schrijven, zorgt er blijkbaar voor dat ik dat ook terug wil doen (vandaar vermoedelijk de veel te lange blogbericht). Nog even wachten tot november. Dan kan ik mij weer volledig storten op NaNoWriMo. Tot dan zal ik het nog even moeten doen met veel te lange blogberichten.