Ik volg de blog van Tante Hilde al een hele tijd en kijk iedere keer vol bewondering naar de prachtige poppen die ze maakt. Ik heb een keer tijdens Stiel&Sijl een dik halfuur staan draaien aan haar kraam, twijfelend of ik nu zo’n pop zou kopen voor mezelf. Ik vrees dat mijn poppenliefde genetisch is bepaald. De mama koos vorig jaar nog een prachtige pop als kerstkado en als ik zo eens kijk naar de naaiboeken van de oma, dan zitten daar toch ook verdacht veel knuffel- en poppenboeken tussen. Uiteindelijk besloot ik dat ik misschien toch een beetje te oud was voor een pop, dus verliet ik poploos Stiel&Stijl. Toen Tante Hilde aankondigde dat er een poppenboek zou komen, schoot ik dan ook een klein gat in de lucht en gilde ik even enthousiast. Ik zou mijn eigen pop kunnen maken! Dat is natuurlijk volledig aanvaardbaar op eender welke leeftijd!
Het boek De Poppen van Tante Hilde werd meteen aangeschaft toen het in de betere boekhandel verscheen. En toen duurde het enkele weken voor ik aan mijn eerste pop begon. Het leven, weet u wel. Dat durft al eens tussen mij en mijn wilde hobbyplannen komen. Maar dit weekend hadden we een volledig lege kalender. Geen sociale verplichtingen, geen gecross van her naar der en geen deadlines voor Fanny&Laura. Tijd dus om een pop te maken en dat ging vlotter als verwacht. Veel vlotter als verwacht. Ik ben verschrikkelijk in handleidingen volgen, maar door de opbouw van het boek, kon ik niet zien wat de volgende stap was en moest ik echt eerst die stap afwerken, voor ik verder kon. Ik besloot ook gewoon het kapsel te maken uit het boek en niet meteen de patroondelen aan te passen om een ander kapsel te maken. En sja, als ik gewoon braafjes instructies volg, dan lukt alles en dan heb je in no time een pracht van een pop.
Louisa werd geboren en man, man, man, wat een karaktertje zeg. Mevrouw is een actrice en niet zomaar een actrice in de plaatselijke toneelkring. Oh nee. Ze wil doorbreken in Hollywood en heeft nu al de nodige kapsones van een echte diva. Jawel. Nu maak ik zo’n schoon, vrolijk ensembleke, vindt mevrouw het niet goed en wil ze een lang satijnen kleed dat rode-loper-waardig is, zoals de dames uit de boekskes. Ik weet niet waar zij hier een rode loper gaat vinden, maar hey, als ze iets in haar hoofd heeft, dan gaat het er blijkbaar niet uit. Ik ga daar nog veel miserie mee hebben, met die Louisa. Mark my words. Misschien had ik toch maar beter gewoon een pop van Tante Hilde gekocht, want die lijken me allemaal heel lief en vriendelijk.
Tja, nu is het te laat natuurlijk. Nu ik zie hoe gij een pop kunt maken, moogt ge nooit geen meer bij mij komen kopen 😉
Ach, als ze nog eens moeilijk doet, kijk dan even naar haar stralende glimlach. Die doet je toch weer smelten en maakt je vrolijk voor de rest van de dag!