Vorig jaar werkte ik tijdens juli en augustus vier vijfde door onbetaald verlof te nemen. Ik genoot daar volop van, van die manier van werken. Mijn vrije dag was woensdag. Twee dagen werken, een dagje voor mezelf en voor Fanny&Laura, dan weer twee daagjes werken en dan weekend. Dat deed mij deugd, dat werkschema. Zeer veel deugd. Ook Het Vriendje merkte dat ik een pak rustiger was dan daarvoor, maar na die twee maanden begon ik terug fulltime te werken, waardoor er van die rust nog maar weinig over bleef. Dus na lang piekeren en tobben en nadenken en nog meer gepieker, besloot ik dat ik het liefst van al gewoon vier vijfde zou werken.
Ik doe mijn werk bij Statik heel graag, maar ik wil ook mijn eigen ding kunnen doen af en toe. De combinatie fulltime werken, een bijberoep hebben, een huis dat toch wel een beetje gerenoveerd moet worden en een sociaal leven, is niet bepaald ideaal. Mijn lichaam liet dan ook tijdens de afgelopen maanden op regelmatige basis weten dat het niet langer ging. Ik lag tijdens de weekends vaker in mijn bed middagdutjes te doen van maar liefst vier uur (helaas niet uit relaxheid, maar ter preventie van flauwvallen en zo), waardoor ik eigenlijk bijzonder weinig had aan mijn weekends, waardoor mijn opdrachten voor Fanny&Laura maar opgeschoven werden en waardoor alles een beetje in het honderd leek te vallen. Ik heb genoeg gezien wat burnout, CVS en depressies kunnen doen met mensen. Als er niet snel iets veranderde, dan zouden zulke zaken mij ook wel eens kunnen overkomen en beter voorkomen dan genezen, lijkt me. Te veel hooi op mijn vork is sowieso iets waar ik niet al te best mee om kan en zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Het werd dus tijd om stappen te ondernemen.
Nu is de kogel door de kerk. Vanaf deze maand ga ik vier vijfde werken. Officieel en al. Niet alleen juli en augustus. Nope. En ik ga niet liegen, ik kijk daar keihard naar uit. Eindelijk terug wat tijd om die tienduizend ideeën die ik heb voor Fanny&Laura uit te werken, om mijn blogdesign eens goed onder handen te nemen, om die verschrikkelijke muur in de gang eens te op te schuren en te schilderen, om Vince en Nelson kapot te knuffelen, om in het midden van de dag een aflevering van mijn favoriete serieke van het moment te kijken als ik daar zin in heb,… Jaja, ik ga daar van genieten, van dat dagje vrij zo midden in de week.
Ik ben jaloers, echt waar. Soms heb ik het gevoel dat het als eind twintiger not done is om 4/5 te willen werken. Het valt echter niet te ontkennen dat de werkdruk bij onze generatie een pak hoger ligt dan toen mijn ouders begonnen te werken. Helaas heb ik een sector gekozen waarin het voor mij momenteel zelfs onmogelijk is om 4/5 te gaan werken. Dus ik doe maar verder. Met de wetenschap dat als het echt niet meer verder kan, ik ook op zoek moet naar een totaal andere job en dat boezemt me op dit moment meer angst in dan gewoon verder tjolen…
Groot gelijk! Ik werkt ook fulltime, man meer dan fulltime. Kreeg last van duizelingen, moe zijn,… Nu reeds een 2 jaar 4/5de en het is geweldig. Tot september is de dochter op woensdag nog heel de dag bij mij. Maar vanaf september ben ik zelfs woensdagvoormiddag alleen thuis. Op dinsdagavond heb ik een vakantiegevoel. En woensdag heb ik zoiets van ‘amaai, bijna weekend!’. Echte grote werken worden hier op woensdag niet uitgevoerd! Maar het is geweldig: voor jezelf, voor de kids, de vriend of echtgenoot, zelfs de grootouders,… Geniet ervan!!! Beste beslissing ooit!
Mijn woensdag is van mij en de meisjes en wees maar zeker: daar ben je zo aan verslaafd en geraak je nooit vanaf, omdat het je week breekt!
Je hebt voor de volle 100 procent gelijk! Het zal je deugd doen 🙂
Toen ik werkte, deed ik het ook zo. 4/5e en zelfs een periode halftijds. Ik wil het gewoon niet, mijn ganse leven voltijds werken en dan na 40 jaar of langer het gevoel hebben dat er ‘niets’ is. Mijn ouders doen het wél al jaren, maar mijn moeder is zo goed als kapot. Geen vriendinnen, geen buitenshuishobby, geen rust.
Als ik binnen een paar maanden weer werk zoek, heb ik al schrik dat ik niets ‘deeltijds maar toch met inhoud’ zal vinden… Dat bezorgt me nu al hoofdpijnveroorzakend gepieker.
Geniet ervan, van dat extra dagje, je hebt groot gelijk!
Groot gelijk. Ik heb ook al jaren woensdag als breek-de-week-dag. Geniet er vooral van voor je het weet zit je vrije dag ook vol gepland.
Groot gelijk, heel fijn dat je de kans krijgt ook! Geniet ervan, en succes met alle projecten :-).
Het is u gegund! Als het kan, moet je het zeker doen. Volgens sommige mensen is dat not done voor twintigers zonder kinderen, maar er zijn idd nog zoveel andere dingen die u ook voldoening kunnen geven.
Geniet ervan, ik zou dat stiekem ook wel willen. Doordat ik nu ook avondshiften heb, heb ik gelukkig ook een vrije middag me-time. Trouwens, wij kunnen er ook alleen maar wel bij varen, bij uw 4/5. Benieuwd naar uw nieuwe projectjes!
Heel slim! Wie heeft er eigenlijk ooit beslist dat we 5 dagen buitenshuis moeten werken om gerespecteerd of whatever te worden? Wie weet staat over 100 jaar in geschiedenisboeken dat mensen in de 20ste en 21ste eeuw 5 dagen werkten en vraagt iedereen zich af ‘hoe is dat in godsnaam mogelijk geweest?’.
Knap dat je de knoop hebt doorgehakt. Ik ben stiekem en niet zo stiekem een beetje jaloers. Ik heb (via ouderschapsverlof) dit jaar ook 5 maanden 4/5 gewerkt, en sinds kort weer full-time. En dat weegt tegen ‘t einde van de week echt wel zwaar door.
Geniet ervan! Als ik kon, zou ik ook 4/5e gaan werken in plaats van fulltime… Zoveel leuke dingen die ik wil doen en die wegens tijdgebrek op een steeds langer wordende lijst terecht komen…