Nog wat boeken

Tussen Life after Life en De lijst van al mijn wensen las ik eigenlijk nog vier boeken. En een strip. Jawel. Als je iedere dag en halfuurtje op de trein zit en dan ook nog een kwartier à een halfuurtje leest vlak voor je gaat slapen, dan passeren er wel wat boeken. Ik wilde aan ieder van die vier boeken natuurlijk een blogbericht besteden, maar ik vergeet ook snel. Zeer snel zelfs. Dan hou ik het maar bij een paar korte stukjes in een bericht. Lekker makkelijk.

The Perks of Being a Wallflower – Stephen Chbosky
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik ben wel behoorlijke fan van trailers. U weet wel, filmtrailers. Ik durf al eens een flinke hoeveelheid tijd steken in random trailers te kijken op YouTube. Ja. Ik geef dat toe. Zo zag ik dus ook de trailer van The Perks of Being a Wallflower en die film leek me wel wat. Toch besloot ik eerst het boek te lezen, want het boek is ALTIJD beter dan de film. Altijd. We gaan daar zelfs niet over discussiëren, ok? En het boek was viel zeker te pruimen. Charlie zit in zijn eerste jaar high school en kent er niemand. Hij is een beetje een buitenbeentje. Gelukkig maakt hij al snel kennis met een stelletje ietwat geschifte jongeren. Er wordt gedronken, gesmoord, gevochten en wat nog niet allemaal. Er raken jonge meisjes zwanger en oude trauma’s komen terug naar boven. Het is véél voor één boek, dat staat vast, maar het wordt goed en behoorlijk geloofwaardig gebracht. De film zag ik ook enkele weken geleden en nee, niet zo goed als het boek, maar zeker wel te smaken.

Is everyone hanging out without me? – Mindy Kaling
Ik weet niet meer hoe ik bij dit boek ben uitgekomen, maar opeens stond de sample op mijn Kindle en in die sample werd spottend verwezen naar de Twilight boeken. Spottend verwijzen naar de Twilight boeken, daar score je goede punten mee bij mij. Dus ik besloot het boek verder te lezen en helaas stelde het me toch wel wat teleur. Ik verwachtte dolkomische avonturen, hilarische dialogen en fratsen allerhande. Mindy Kaling, beste mensen, wordt namelijk aanzien als een van de grappigste Hollywood actrices/scenaristen. Ik heb daar bijzonder weinig van gemerkt, maar humor is dan weer ook iets zeer aparts en voor iedereen anders. Er waren een paar glimlachjes, dat wel, maar geen gegniffel of gegiechel, laat staan bulderlachen. Op de koop toe wordt er heel veel verwezen naar Amerikaanse televisiereeksen en bekende personen waar ik van mijn leven nog niet van heb gehoord. Door al die name-dropping verloor ik ook vrij snel mijn interesse in het boek en bleef er eigenlijk behoorlijk weinig van hangen.

The Secret Lives of Dresses – Erin McKean
Ach, soms moet je gewoon een ontspannend boek lezen, zo een waarvan je al bij het lezen van de korte inhoud wéét hoe het zal eindigen. Dit was er zo eentje. Dora weet niet echt wat ze wil. Wil ze nog verder studeren? Wil ze al gaan werken? Ze weet het niet, tot ze het nieuws krijgt dat haar grootmoeder een beroerte heeft gehad en in het ziekenhuis ligt. Ze springt meteen in de auto en rijdt naar het stadje waar ze is opgegroeid. Het gaat zeer slecht met haar oma en dus besluit Dora als afleiding de winkel met vintage kleren van haar oma tijdelijk te runnen tot haar oma terug beter is. Terwijl ze daar werkt, ontdekt ze dat sommige jurken een nummertje hebben dat gelinkt is aan een verhaal in een envelop. In die verhalen spelen de bijzondere of net alledaagse jurken de hoofdrol. En het waren net die verhalen die het boek zo er wat laten uitspringen. De rest van het plot is pretty much dertien in een dozijn, maar die kleine, korte verhaaltjes, dat was iets wat ik nooit eerder had gelezen. Het was bevreemdend dat het ik-personage een jurk was, maar het werkte. Vreemd genoeg.

The Witch’s Daughter – Paula Brackston
Heksen! Geschiedenis! Jack the Ripper! Dat zijn wel een paar onderwerpen die me kunnen bekoren, jawel. Waarschijnlijk daarom dat ik van dit boek zo genoten heb. Het verhaal begint anno 2012 met Elizabeth die in een klein dorpje haar intrek neemt. Daar ontmoet ze Tegan, een tienermeisje dat duidelijk wat bagage met zich mee draagt. Elizabeth vertelt Tegan haar verhaal. Het begint in 1628. Elizabeth gaat op die moment nog door het leven als Bess. Wanneer haar vader, broer en zusje sterven aan de pest en ook Bess ziek wordt, verkoopt haar moeder haar ziel aan de duivel om haar enige familielid, haar oudste dochter, te kunnen redden. Bess geneest, maar enkele maanden later komt er een heksenjager naar hun dorp. Die duidt de moeder van Bess en een oude vroedvrouw aan als heksen. Voor haar moeder opgehangen wordt, zegt ze aan Bess dat ze de hulp van Gideon Masters moet inschakelen. Hij zal haar verder helpen. Ze doet wat van haar gevraagd wordt en zo maakt ze niet lang daar na ook tijdens een zeer traumatische gebeurtenis de keuze om de hekseneed af te leggen. Daardoor krijgt ze het eeuwige leven en Gideon heeft van alle snode plannen in gedachten voor haar. Daar blijft Bess eeuwen op de vlucht en ontsnapt te enkele keren maar op het nippertje uit zijn klauwen.

Amoras – Willy Vandersteen (maar eigenlijk niet echt, natuurlijk)
Tussen de soep en de pattatten las ik ook de nieuwe Suske en Wiske. Wel, meer tussen de bokes met kipfilet en choco, eigenlijk, want de strip lag in de lunchruimte op het werk. Dus ja, wat doet een mens dan? Lezen natuurlijk. Ah ja. In tegenstelling tot de gewone Suske en Wiske albums, wordt er in Amoras flink wat gescholden, gemoord en hier en daar werd zelfs een blote borst (oh the horror!) gespot. Ik ben benieuwd hoe deze reeks verder zal gaan. Het biedt alvast heel veel potentieel.