Wortel-met-cashewburger

Zoals sommigen onder jullie wel weten, ben ik volop bezig met het heruitvinden van mijn lunch onder de noemer Project Brooddoos. Heruitvinden is veel gezegd natuurlijk. Ik probeer gewoon geen boterhammen meer te eten als middagmaal.

Dat zorgt er dus voor dat ik allerhande nieuwe, interessant receptjes uitprobeer. Een van die receptjes vond ik in het maandelijkse magazine van de Carrefour, maar ik moest er natuurlijk een draai aan geven. Het magazine van de Carrefour spreekt over wortelwafeltjes en die wafeltjes worden gefrituurd. We hebben hier ten huize Verbeelding geen frituurketel, dus dat was geen optie, maar wortelwafeltjes klonk eigenlijk wel bijzonder lekker. Het recept moest sowieso aangepast worden, want het was voor vier personen. Dus ik ging als volgt aan de slag en maakte hieruit twee wortel-met-cashewburgers.

Benodigdheden

• een wortel van om en bij de 100gram
• een handvol cashewnoten (30gr)
• een eetlepel bloem (15gr)
• een ei
• cajunkruiden

Hoe ga je te werk?

• Verpulver de noten en de wortel in de keukenmachine. Als je geen keukenmachine hebt (bij ons is dat eigenlijk een aanzetstuk van de mixer, ha!), dan kan je de wortel ook gewoon raspen en de noten in stukjes snijden/pletten.
• Bestrooi het wortel en cashewnoten mengsel met cajunkruiden, want cajunkruiden zijn de max. Heb je deze kruiden niet? Dan kan je altijd proberen met iets anders dat je in huis hebt. Volgens mij passen Italiaanse kruiden of zelfs curry kruiden hier ook wel goed bij. Voeg ook wat peper en zout toe.
• Meng het ei en de bloem door het mengsel en je zal merken dat het een stevige consistentie wordt.
• Deel het mengsel in twee. Maak bolletjes van de twee delen en druk deze dan plat.
• Verhit olie in een pan en bak de burgers. Dit moet trouwens niet zo heel lang, want ze krijgen heel snel een mooi, bruinig kleurtje.

Ik serveerde mijn burger op een bedje van spinazie en at er ook nog een hawaiaans slaatje bij. De volgende keer als ik deze burger ga maken, want ja, er komt zeker een volgende keer, dan ga ik er wel iets pittigere kruiden onder draaien genre cayenne peper. Ik miste een beetje een “zing”. De basis was lekker, daar niet van, maar ik heb graag een “zing” in mijn eten. Of misschien meng ik er wat mosterd door. Het biedt mogelijkheden, dit receptje, dat staat vast.

Voor de liefhebbers: er is intussen ook een aparte blog en een facebook pagina voor Project Brooddoos. De place to be dus om mijn lunchperikelen te volgen, want ik wil niet heel de tijd de oren van jullie kop zagen over dit project. Zodus. Ja.