Nog een Liebster

De vorige is nog niet eens beantwoord of de andere Liebster award vliegt al mijn richting uit. Ergens las ik dat je eigenlijk maar een keer een Liebster award moet beantwoorden, maar ik vind het best wel leuk. Dan moet ik niet te hard nadenken over wat ik moet schrijven. Plus de vragen van Sophie van Wonderweg waren eigenlijk wel plezant. Dus ik besloot alvast mijn tanden in deze vragen te zetten en dan ga ik volgende week verder met de getekende Liebster award die ik eerder kreeg.

Zweden. Juni 2012. Volg het piepkleine padje en let vooral niet op die ontwortelde boom rechts die verdacht veel op een schreeuwend takkenmonster lijkt.

• Wat is je favoriete reisbestemming?
  Tot nu toe is dat voornamelijk “het Noorden” geweest. Ierland is echt een van mijn topbestemmingen. Ik ben er al twee keer geweest en iedere keer was het daar twee weken aan een stuk vrijwel stralend weer. De mensen zijn daar ongelofelijk vriendelijk, de natuur is daar prachtig en dat accent is om bij weg te smelten. Plus ik val daar helemaal niet op met mijn rossekop, wat uiteraard ook fijn is. Ook Zweden, Denemarken en IJsland hebben mijn hart gestolen. Zo ongerept en ruw in al hun schoonheid en oh zo rustig.
• Wat was je allereerste reisbestemming en met wie?
  Ik vermoed dat dat Frankrijk was met de mama en de papa en de zus was waarschijnlijk ook van de partij. De broer misschien nog net niet. 😛

Praag. November 2008. Een zeer mooie ochtend na dertien uur op een nachtbus en maar twee uur slaap. Yup.

• Wat is je meest memorabel reismoment?
  Haha. Er zijn er wel een paar waar ik zo meteen aan kan denken. Na dertien uur op de nachtbus van Eurolines (en maar twee uur slaap natuurlijk), meteen Praag intrekken en de toerist uithangen tot je niet meer op je benen kan staan van de vermoeidheid, bijvoorbeeld. Of die keer dat ze de gate al aan het closen waren en wij een spurtje trokken door de luchthaven van Kopenhagen, omdat het zelfs niet duidelijk werd aangegeven dat onze vlucht die vertraging had dan toch ging vertrekken. De gi-gan-tische hamburgers die we aten in Hamburg. De geweldige tuin van het huisje dat we huurden in Denemarken. Zo van die dingen. Ja.
• Zou je ooit overwegen om alleen op reis te gaan? Waarom wel/niet?
  Ik zou dat overwegen, maar niet voor neem twee weken of zo. Eerder voor een lang weekend. Een lang weekend Londen alleen zie ik bijvoorbeeld keihard zitten, omdat ik dan Londen eens op mijn eigen tempo kan zien met mijn eigen interesses in het achterhoofd. Ik heb intussen alle toeristische trekpleisters wel al gezien, maar ik wil mij bijvoorbeeld wel eens op de rommelmarkten of stoffenmarkten storten zonder daarbij rekening te moeten houden met een reispartner die eigenlijk museum X, Y of Z wil gaan bezichtigen of die dan wil eten en liefst dat en daar en die eigenlijk NU pipi moet doen en… Ja, ik zie de voordelen daar wel van in, ja, maar er is een groot verschil tussen iets zeggen en iets daadwerkelijk doen, natuurlijk.

Londen. April 2013. Gapen naar Buckingham Palace voor de derde keer in m’n leven.

• Backpack, valies of reistas?
  Backpack. Ik heb een ouwe getrouwe backpack van 25L die al veel heeft doorstaan en alles onder een week aan kleren past daar perfect in. Boven een week, dan moet ik dienst doen op een valies, vrees ik.
• Ik ga op reis en ik neem altijd mee: … ?
  Mijn Kindle. Is dat heel erg raar? Ik lees gewoon graag en moest ik niet kunnen lezen op vakantie, dan zou ik helemaal zot worden. Dan zou het geen vakantie voor mij zijn. Mijn fototoestel moet uiteraard ook mee. Soms kies ik echter niet voor mijn spiegelreflex, maar voor een kleinere, compactere camera omdat dat net ietsjes minder weegt en ietsje minder plaats inneemt.

Frankrijk. September 2010. Cano varen. Dolle pret.

• Is je manier van reizen veranderd door de jaren? Zoja, kan je verklaren waarom?
  Van op reis met de familie naar op kamp naar op reis met groep (KrisKras) naar “Shit, ik moet zelf iets plannen, dus dan ga ik gewoon niet op reis, nah!”. Ja. Aan dat laatste moet een beetje gewerkt worden. Ik en plannen, dat gaat helaas nooit goedkomen en een reis plannen, dat is gewoon té veel voor mij. Té veel keuze. Té moeilijke beslissingen, want wat als je iets kiest wat uiteindelijk toch tegenvalt? Té veel stress (keuzestress, inpakstress, “we moeten hiervan genieten, want we hebben nu enkel deze twee weken”-stress, “we moeten dat vliegtuig halen”-stress,…). Werkpunten, mensen. Werkpunten. Dat is duidelijk.
• Auto, boot of vliegtuig?
  Ik heb echt schrik dat ik de dag dat ik mijn rijbewijs heb, allerhande kleine reisjes naar hot en naar her ga beginnen plannen, want met de auto rijden, ik doe dat eigenlijk wel graag. Allez, toch als passagier. Als bestuurder is dat waarschijnlijk wel anders. Maar toch. Ik kijk graag naar het voorbij razende landschap. En het liefst van al reis ik eigenlijk met een trein. Dat dekkedeng gevoel… Aaah. Ik word daar rustig van. Eén keer ben ik op reis geweest met een slaaptrein en dat was gewoonweg de max.

Frankrijk. April 2012. De auto instappen en even gaan uitwaaien op de rotsen van Etretat? Graag!

• Grote of kleine toiletzak op reis? Wat zijn the essentials voor jou?
  Zo klein mogelijk. Ik heb een bloedhekel aan te veel spullen overal naar toe mee sleuren. Meestal bestaat mijn toiletzak uit: een borstel, de pil, een busje shampoo, een busje conditioner en wat douchegel, een tandenborstel en tandpasta. Done.
• Hotelflesjes shampoo, naaisetjes,… meenemen of achterlaten?
  Ugh. Brol waar je daarna toch niets mee doet? Achterlaten.
• Moest je budget en tijd ongelimiteerd zijn, hoe zou je ideale reis er dan uitzien?
  Oef. Dan doe ik wel een rondje rond de wereld, denk ik, om dan overal een maand of zo te verblijven en dan verder te trekken naar de volgende bestemming. Er zijn nog genoeg landen die ik wel eens wil bezoeken, maar sja… Geld. Tijd. Planning.

Ik ga hierbij ook even negeren dat ik de Liebster Award moet doorgeven, want ik heb even geen zin om vragen te bedenken en mensen te taggen en zo. Misschien doe ik dat wel bij de volgende ronde. 😉