Gebeurd

All work and no play

“All work and no play makes Jack a dull boy” schreef Jack honderden keren in The Shining vlak voor hij helemaal mental werd. De afgelopen weken werd er hard gewerkt, zowel op mijn vaste job als voor Fanny&Laura. En pas op, ik heb daar zelf voor gekozen, om in bijberoep te gaan, dus mij hoor je niet klagen. Alleen merk ik de laatste tijd dat het belangrijk is om ook af en toe te zeggen “nu is het tijd om te spelen,”, want een crise krijgen zoals Jack in The Shining… Nope. Nope.

Dus stelde ik mezelf de vraag: “Wat zijn mijn hobby’s nu eigenlijk?”. Dat is misschien een vreemde vraag om te stellen, want normaalgezien weet je dat wel. Mijn hoofdberoep is ontstaan uit een hobby en mijn bijberoep is ontstaan uit meerdere hobby’s. En dat is heel leuk van je hobby je beroep maken, ja. Dikke aanrader. Echt. Alleen zijn er plots geen hobby’s meer. Alles is werk. Alles wat je graag deed moet je opeens doen om je kost er mee te verdienen en dan vind je er die ontspanning niet meer in die je er in vond toen je het nog deed als hobby. Opnieuw, ik klaag niet. Ik kus mijn twee pollekes dat ik mag doen wat ik doe, maar wat zijn dan mijn hobby’s? Waar trek ik de lijn?

Verder lezen op eigen risico. Het is een lange blog, maar ik moest het even op een rijtje zetten. 😉

Lezen: Het is jullie misschien opgevallen maar ik lees tegenwoordig belachelijk veel. Zelfs naar mijn normen lees ik veel. Op mijn life list staat “minstens 30 boeken per jaar lezen” en gisterenavond las ik boek nummer 37 uit. Ahyup. Voor mij is het de ideale manier om van het ene deel van mijn leven over te schakelen naar het andere. Ik lees op de trein naar het werk en zo maak ik de klik naar “werk-modus”. Ik lees op de trein naar huis en zo maak ik de klik naar “thuis-modus” en ‘s avonds voor het slapengaan lees ik ook nog een beetje en zo maak ik de klik naar “slaap-modus”. Ik merk dat die leesmomenten superbelangrijk zijn voor mij. Daarin vind ik echt rust. Tenzij ik personages zoals Edith tegenkom in een boek. Ugh! De kans dat ik ooit van deze hobby een bijverdienste kan maken is nihil. Hoera!

Schrijven: Ik steek best wat tijd in deze blog, maar ik doe dat zo graag, schrijven. NaNoWriMo staat weer voor de deur en daar kijk ik ook keihard naar uit. Een maand lang je afsluiten van de buitenwereld en je volledig focussen op de wereld en de personages die jij hebt verzonnen. Bliss! Ergens vind ik het jammer dat ik niet meer tijd maak om fictie te schrijven. Ik zou wel willen, maar kortverhalen zijn helaas niet aan mij besteed. Een kortverhaal wordt behoorlijk snel een novella en sja… Dan kan je beter meteen een roman schrijven. Misschien moet ik mezelf terug wat trainen in het schrijven van kortverhalen. Tot dan doe ik het nog even met mijn blog, want dit is en blijft toch wel mijn favoriete uitlaatklep. De kans dat ik ooit met deze blog geld zal verdienen, is nihil. Ik hou zelf de advertentie-boot af. Dit is mijn plekje op het net. Hier doe ik wat ik wil, schrijf ik wat ik wil en de advertenties kunnen de hoogste boom in kruipen. Wat betreft die verhalen… Mjah. Een boek, een papieren boek of een e-book, mij al gelijk, dat zou ik toch nog graag uitbrengen. Ooit zo eens. Zo.

En dat zijn momenteel mijn vrijetijdsbestedingen. Die twee dingen. Eén. Twee. Misschien een serieke of een film kijken, hier en daar, maar dat is het ook. Om eerlijk te zijn vind ik dat behoorlijk jammer. Dus ja, ik denk dat ik ergens gewoon de klik moet maken om terug wat te genieten van mijn oude hobby’s en er tijd voor te maken. Vooral dat laatste is niet altijd even evident. Tijd jong, da’s een vies beestje. Ik maakte alvast een lijstje van hobby’s waar ik terug wat actiever mee wil bezig zijn.

Tekenen: Afgelopen woensdag nam ik een halve dag vrij (ook al is dat mijn vrije vier-vijfde dag, normaalgezien werk ik dan van 9 tot 5 voor Fanny&Laura) en tekende ik non stop. Het begon met walvis die ik tekende op tien minuten en het eindigde met de illustratie hierboven waaraan ik een uur of drie, vier werkte. Ik kan niet uitleggen hoe hard ik heb genoten van dat tekenen en hoeveel ik heb bijgeleerd op drie of vier uur tijd en hoe veel keer ik tegen Het Vriendje heb gezegd dat ik niet kon geloven dat _ik_ dat had getekend. Er is nog altijd massa’s ruimte voor verbetering, maar dat even ter zijde. Het feit dat ik me op het einde van de dag zo schuldig voelde dat ik niet door mijn Fanny&Laura to-do-lijst raakte, probeer ik ook nog altijd even te negeren.

Naaien: Ik klaag tegenwoordig ook verschrikkelijk veel over het feit dat ik nauwelijks nog naai. De projectjes die ik het afgelopen jaar naaide, kan ik letterlijk op een hand tellen. Schandalig! Dus toen ik vorige week weer aan het klagen was tegen Kir, stelde zij voor dat ik eens gewoon een paar matches tussen patronen en stoffen zou maken. Stof en patronen genoeg hier ten huize Verbeelding. Da’s een feit. Ik vond dat wel een goede tip, dus ging ik er mee aan de slag waardoor ik hier nu drie potentiële projecten heb klaar liggen waar ik me kan op werpen. Nu is het gewoon een kwestie van er aan te beginnen. De naaimachine staat klaar, de overlock is opnieuw ingeregen en maakt terug een mooie, gelijke steek, de stofjes liggen klaar, de patronen liggen klaar. Niets dat me dus nog zou mogen tegenhouden.

Gamen: Ik weet dat het absurd klinkt, maar de afgelopen weken heb ik een paar keer een uurtje Ni No Kuni gespeeld en dat was _zo_ ontspannend. Ik wist zelf niet waar ik het had toen ik na me na twee uur monstertjes doden op een zaterdagmiddag (ongehoord! ) en door een stad rondcrossen om allerlei opdrachten tot een goed einde te brengen, helemaal vol energie zat. Goed, ik suckte verschrikkelijk hard in het doden van die monstertjes, maar ik heb er van genoten. Dat is het belangrijkste. Dus ja. Als blijkt dat Ni No Kuni toch net ietsje te moeilijk is voor mij, dan ligt hier altijd nog een Lego Harry Potter voor PS3 rond te slingeren. Nu dat stemmetje nog stil krijgen dat heel de tijd “TIJDVERSPILLING” roept als ik probeer te gamen. Ja. Werkpuntje.

Fietsen/fotografie: Fietsen en fotografie dat komt er bij mij eigenlijk in een adem uit. Vroeger trok ik er heel vaak op uit met mijn fiets en mijn fototoestel. Aangezien mijn fiets een paar stevige verwondingen heeft opgelopen tijdens de verhuis, heb ik het afgelopen jaar niet gefietst. Binnenkort eens langs de fietsenmaker gaan, lijkt me. Of wel een nieuwe fiets kopen. Mijn foto-neem-gedrag is ook helemaal veranderd de afgelopen jaren. Daar waar ik vroeger van allerhande dingen foto’s nam, maak ik nu eigenlijk voornamelijk foto’s die bij berichten horen die hier op deze blog verschijnen, waardoor in mijn foto-archief van dit jaar en vorig jaar dus eigenlijk nauwelijks niet-blog-gerelateerde foto’s te vinden zijn. Er staat intussen een rolletje film op de Diana Mini en op de Holga, de batterij van mijn digitaal compact cameraatje is opgeladen en ik ben klaar om er mee aan te slag te gaan.

We zullen daar maar eens mee beginnen en zien wat dat geeft en hopelijk kunnen we dan een crisis zoals Jack uit The Shining voorkomen, want serieus, deuren te lijf gaan met een bijl, dat lijkt me net iets te veel van het goeie. Om nog maar te zwijgen van de rest.

De tekening bovenaan is trouwens meteen ook mijn bijdrage voor het thema Ogen van The Big Drawing Challenge.

You Might Also Like

  • la merlette blanche

    Oh, dat verdomde schuldgevoel als je met iets bezig bent dat schijnbaar niets opbrengt. Schijnbaar, want ontspannen, op gelijk welke manier, is noodzakelijk. Mijn vriend speelt ook redelijk veel spelletjes en ik moet hem soms eigenlijk bijna verplichten om te spelen, want heel vaak voelt hij zich schuldig, noemt hij het tijdverspilling en loopt hij dus te stressen. Terwijl hij een veel aangenamer persoon is als hij vaak genoeg speelt/zich ontspant ;). Nu ja, ik moet niet veel zeggen, want meestal loop ik ook bezig met dingen die ‘moeten’ en vind ik al de rest tijdverspilling en ja, dat is niet goed he. Bon, ik kan nog eventjes doorgaan over de sociale druk en de (vaak zelfopgelegde) verwachtingen van de Vlaamse / westerse hedendaagse mens en zo, maar ik ga een beetje haken, gewoon omdat ik daar goesting in heb 🙂

  • Wapiti

    Ik had me op 1 januari voorgenomen om het woord ‘moeten’ uit mijn woordenboek te schrappen. Het is moeilijker gebleken dan ik verwacht had! Er is ook hier nog werk aan de winkel 😉

  • Jessi

    Weeral een prachtige tekening van u! Alleen al daardoor klikte ik de blogpost open.

    I feel ya! Alleen kan ik dan niet op mijn vrije namiddag eventjes gaan knutselen. Dan ga ik in de zetel liggen en al mijn series bekijken. Luiheid overwint al-tijd. Ik moet altijd eerst bekomen van de drukte rond mij vooraleer ik rust in mijn hoofd vind. Ik maak het mezelf moeilijk, zeker? :p

    Kan je geloven dat ik al bijna EEN JAAR niet heb geknutseld?! :O

  • LJ

    Lezen: exact hetzelfde als jij! Ik heb die treinmomenten nodig om de knop om te draaien en o wé als ik iemand tegenkom van ‘t werk die wil babbelen. Slecht begin/einde van mijn dag 🙂
    Over schrijven idem… had een mens maar meer tijd, ik zou al een bestsellerauteur zijn. En mijn blog blijft van mij…
    En eigenlijk zijn dat mijn twee grootste hobby’s!
    Prachtige tekening…

  • Plutomeisje

    Mooie tekening! ‘k Vind dat wel wijs dat je digitaal meedoet, alles ziet er direct zo anders uit dan op paper!

    Hier zijn mijn hobby’s er de laatste tijd ook bij ingeschoten. Bloggen staat op een laag pitje, en de rest… :s Ik lees graag boeken en magazines, maar ik doe dat normaal altijd ‘s avonds voor ik ga slapen (vlak achter mijn tekening) en tegenwoordig val ik gewoon doodop in slaap bij de eerste letter. Overdag op mijn gemak wat blogs lezen zit er ook niet in, ‘k heb de hele tijd het gevoel dat ik schooltaken zou moeten maken. Gelukkig ben ik er ook van overtuigd dat ik over twee weken mijn draai ga gevonden hebben en weer wat meer tijd ga kunnen maken voor mijn hobby’s, want ze zijn zo belangrijk!

  • Eva The Human

    Wat een mooie tekening! wow 😀 en leuke post ook, ik zou graag van mijn hobby mijn werk maken, het moet alleen lukken he, haha.

  • Pin It on Pinterest