Zoals jullie misschien weten heb ik er vorig jaar voor gekozen om ietsje minder te werken. Zo heb ik tijd om te werken voor mijn eigen bedrijfje, Fanny&Laura en ook om te spelen. Woensdag is de dag dat ik thuis ben en ik vind dat heerlijk. Het huis voor mij alleen, tijd om de dingen te doen die ik moet doen en ook tijd om te spelen en even op adem te komen. Er maakten al heel wat toffe bloggers een plog (photoblog) over hun dag en ik besloot zo een woensdag in beeld te brengen. Zo kunnen jullie meteen ook een blik achter de Fanny&Laura schermen werpen. 😉
Op woensdag gaat de wekker een beetje later af dan gewoonlijk. Niet zo heel veel later, maar toch. Terwijl Het Vriendje zich klaar maakt om te gaan werken, blijf ik nog even in mijn heerlijk warm bedje liggen met mijn Kindle. En ja, ik lees best wel in een vreemde positie als ik in bed lig.
Ontbijt: overnight oats met chiazaadjes, glutenvrije muesli en raw cacao bites. Het ziet er uit als kots met brokjes, maar het is zo lekker. Hmmm…
Nelson zijn rechteroogje moet behandeld worden omdat hij tijdens een van zijn nachtelijke avonturen gekwetst raakte (en ons bijna een hartaanval bezorgde door niet te komen opdagen voor z’n ontbijt). Hij wriemelt gelukkig niet te hard tegen, maar ik had wel mijn twee handen nodig. Dus u krijgt een geweldig prachtige foto van de medicatie die ik in zijn oogje moest knijpen, terwijl Het Vriendje hem vasthield. Het Vriendje en ik, wij zijn een keigoed team, wij.
De to-do-lijst voor vandaag. Het pijnlijkste puntje wordt meteen al grommelend afgevinkt. Hierna kan de dag alleen maar beter worden! Die Filofax, dat blijft toch wel een van de beste aankopen van vorig jaar. Een tien minuten later is de eerste opdracht van de dag ook al weer gedaan. Hoera! En ik kan meteen ook een factuur opstellen. Moehahaha!
Er staan vandaag veel schetsen op het programma. De eerste is klaar op een halfuurtje en man, ik baal er zo hard van dat ik die nog niet kan laten zien, want het is écht een tof concept geworden. Het kindje in kwestie is eind april uitgerekend, dus ik vermoed dat jullie nog even zullen moeten wachten op het eindresultaat. Tegen elf uur rond ik af met wat ik bezig was (schets nummer twee) en trek ik mijn schoenen aan. Ik ben klaar voor mijn wekelijkse rondje bij de plaatselijke winkels. De vliegtuigen stijgen op langs onze kant vandaag. Iedere keer als ik een vliegtuig zie, roept mijn innerlijke driejarige nog steed: “Vliegtuig!”. Ik moet mezelf in bedwang houden om dat dan ook niet luidop te roepen. Mijn favoriete reclamebord. Vandaag staan de benen in promotie en je krijgt er gratis win for life krasloten bij. Soms zijn het ook de oksels die in promotie staan, maar daar krijg je nooit krasloten bij. Oksels zijn duurder als benen, denk ik. Eerste stop: de supermarkt voor de lunch van morgen. Ik zocht een ietwat verlaten gang om een foto te trekken, want ja… Verlegenheid en zo. De gang met de tampons, maandverbanden en gloeilampen bleek de ideale plek te zijn. Tweede stop: de knutselwinkel omdat ik leuke gekleurde briefomslagen nodig heb zodat ik nog wat brieven kan versturen. Hier durf ik wel een foto te trekken, want de mevrouw is bezig met een andere klant en ik sta een beetje in een afgeschermd hoekje. Derde stop: de bakker. Vier groot grijs gesneden broden, alsjeblieft. En oh, kan ik ook een taart bestellen voor zondag? Dank u! Oeps. Vergeten foto te trekken. Dan maar eentje van de vitrine en oeh… Kijk. Taarten! Vierde stop: mijn favoriete boekhandel. De mevrouw kent mij daar maar al te goed. Wij maken onnozele grapjes en zo. Ja. Ik stap daar dan ook bijna iedere woensdag binnen. Gewoon. Om een beetje rond te hangen tussen de boeken, maar deze woensdag kocht ik een boek over knuffels maken. De mevrouw van de winkel verklaarde mij zot bij het zien van mijn boekkeuze. Ze moest eens weten. 😛 En terug thuis met een zak die wel honderd kilo weegt. Ik steek alles weg en kruip terug achter mijn computer en begin alvast aan mijn plog, want jeesh Louise, ik heb al veel foto’s getrokken.
Even knuffelen met Nelson. Ik maakte een filmpje als bewijs dat katten wél affectie kunnen tonen. Nah! Vooral Nelson dan. Nelson is een knuffelbeest. Een zacht, ronkend knuffelbeest. Ja. Lunch: sandwichkes. Sorry. Het is sterker dan mezelf vooral als ik bij de bakker sta en al die verse broden en zo ruik. Het enige waar ik dan aan kan denken is “sandwichkeuuuus!”. Dus. Ja. Ik blader tijdens het eten door het Dehlaize magazine en mijn nieuwe boek. Ik overweeg te trouwen met Leo de Leeuw. Hoe schattig is die?! En dan terug aan de slag. De schets moet nog afgewerkt worden en er moet nog wat gesleuteld worden aan een webdesign. Ik weet wat te doen de rest van de middag. Ons Nina draagt ook haar steentje bij. Tijdens een plaspauze besluit ik ook meteen maar eventjes de lavabo te kuisen. De wc moet er ook aan geloven. Uhm… Ja. De chaotische huisvrouw, dat ben ik. Het wil echt niet lukken met de website. Dat is dus het grote nadeel van een creatief (bij)beroep. Als de inspiratie op is, is die ook op. Ik probeer de crea-motor terug in gang te krijgen door de pagina’s voor volgende week in mijn Filofax op te leuken met stickertjes en washitape.
Ik onderneem nog een poging, maar het lukt echt niet. Het ziet er zo amateuristisch uit. Blegh. En uiteraard kan ik het weer niet tonen, maar moesten jullie het zien dan zouden jullie zeggen dat het allemaal nog wel meevalt. Misschien dat ik vanavond nog eens probeer, maar momenteel hou ik het even voor bekeken. Een andere manier om de crea-motor terug te doen draaien, is door te douchen. Iedereen weet dat je de beste ideeën krijgt onder de douche en op de wc. Plus ik douche niet graag ‘s ochtends, want dan loop ik de hele dag met nat haar en ‘s avonds douchen vind ik wel ok, tenzij het koud is en ik dan met nat haar moet gaan slapen. ‘s Middags kunnen douchen is dus… Zalig! Een douchepauze op woensdagmiddag, dat spreekt voor zich. Vorige week liet ik mij in de Body Shop een beetje gaan en kocht een paar body lotions en wat douche gels. Ze stonden serieus in afslag. Intussen ben ik helemaal verkocht aan Love  Etc. en Dreams Unlimited (daar kocht ik intussen ook de grotere fles van). Hmmm… En ik vermoed dat de Body Shop misschien binnenkort een body lotion uitbrengt onder de naam “Pink fluffy clouds, rainbows and unicorns” als ze verdergaan met de naamgeving die ze nu hanteren. Af en toe kan ik ook een zeer praktische en efficiënte huisvrouw zijn, geloof het of niet. Terwijl het water staat te koken voor de hardgekookte eitjes, steek ik een was in… … en haal ik het afwasmachine leeg én vul het met de paar kommetjes en borden die nog op het aanrecht stonden. Ik maak de werkbladen schoon en leg de eitjes in het water dat intussen kookt. Het Vriendje komt binnen, dus verzorgen we samen Nelson zijn oogje opnieuw én ik geef de katten daarna eten. Efficiëntie ten top! We deden onlangs een nieuwe bestelling bij Gekruid en Het Vriendje wilde graag berbere proberen. Op zijn werk loopt er ieder jaar een uitwisselingsproject waarbij mensen van over de hele wereld naar hier komen om bepaalde skills te leren. Vorig jaar hadden een handvol Ethiopiërs gekookt en sindsdien wil Het Vriendje Ethiopisch eten. Dus wagen wij ons vanavond aan een Ethiopisch recept: Doro Wot (zo heet het met kip) zou met rundsvlees of gehakt Beg Wot heten (Say wot?!). Uiteraard geven wij er al meteen een eigen draai aan en voegen we wat groentjes toe. Dat ziet er al goed uit. Nu nog een dikke veertig minuten wachten. Tip tap top, de eitjes zijn verstopt. 😛 Ondertussen maak ik mijn overnight oats al klaar voor morgenvroeg. Echt zalig om ‘s ochtends niet te moeten nadenken en gewoon een potje uit de koelkast te nemen. De beg wot is klaar. Algemeen verdict: het is lekker, maar er ontbreekt nog iets. Het Vriendje die het met iets kon vergelijken, zei dat het niet Afrikaans genoeg proefde. Ik weet ook niet helemaal wat hij daar net mee bedoelde, maar dus… De basis is er, nu de finetuning nog. Na het eten ruimen we de restjes op, steken we de afwasmachine in gang en steek ik de was in de droogmachine. Een paar kledingstukken mogen daar niet in en die neem ik mee om op te hangen. Uiteraard heb ik mijn handen vol met mijn fototoestel en kleren en moet de wasmand dus op een andere manier gedragen worden. Het Vriendje merkt op dat ik vandaag “prettig gestoord” ben. Hoppa! En nee, dat is definitely niet de beste foto van mezelf, nee. Ik heb het hele “maak eens een selfie” nog niet helemaal onder de knie. Het Vriendje kijkt een documentaire. Stephen Fry reist de wereld rond en gaat naar landen waar homoseksualiteit strafbaar is. Ik luister mee terwijl ik mij met mijn knutseldoos van Djeco bezighou. De bekrompenheid van sommige mensen die zichzelf leiders mogen noemen is absurd. Compleet absurd. Sjanske dat dit mijn zen-hobby van de moment is, want bij woorden als “corrective rape” en mensen die denken dat ze homoseksualiteit kunnen genezen word ik écht razend. RAZEND. Ik sta er van versteld hoe rustig Stephen Fry er zelf bij blijf. Serieus veel respect voor de man. Als mijn knutselwerkje klaar is, kijk ik mee naar de tweede aflevering. Absurdistan deel 2. Miljaar. De stukjes over Brazilië en Rusland bezorgen me tranen in de ogen. Het stukje over India geeft mij gelukkig wat hoop. En uiteraard zijn we de was vergeten uit de droogkast te halen. Samen met Het Vriendje plooi ik alles nog snel op. Daarna is het tijd om onze nest in te kruipen. Maar eerst nog een beetje lezen natuurlijk. Ik dacht dat ik nog 10% te gaan had in mijn boek, maar nee, hoor. Nee. Twee pagina’s lees ik en dan opeens blijkt dat het verhaal gedaan. De volgende 9% van het boek is eigenlijk het eerste hoofdstuk van een ander boek van de schrijfster. Dolletjes. Dus zet ik mijn tanden in een sample die ik eerder in de week al op mijn Kindle had gezet.
Een kwartiertje of een halfuurtje later (ik heb het niet gecheckt) gaat het licht uit en zeveren Het Vriendje en ik er nog wat op los. Vragen als “welke groente ben ik?” (tomaat en wortel) en “welk kruid ben ik?” (munt en tijm). Ik denk dat wij allebei een beetje prettig gestoord zijn, Het Vriendje en ik. Dat kan bijna niet anders. 😀
Toch prettig, een rustige dag bij prettig gestoorde mensen! dankjewel voor deze inkijk. Dat sandwichke lachte ook heel uitbundig naar mij. Ik ga er zondag ook een paar kopen (en opeten), denk ik.
zo productief zeg 🙂
en zalige kat en douchegordijn!
Gij lijkt mij zo’n toffe! Echt!
Oh tof zeg, wat een chillax’ en toch ook productieve dag 🙂
En inderdaad: jeej voor overnight oats!
Geweldige plog! De video van Nelson was heerlijk, hij is volgens mij net zo groot als Tetkees. En dat reclamebord, hihi!
Heeeeerlijk
Ook al heb ik je maar één keer eventjes gezien (en volg ik wel je blog en het stripje Kleintje al jaren), denk ik dat ik kan zeggen dat dit plog helemaal jij is, zoals ik mij jou voorstel … Ik krijg het niet juist verwoord maar denk dat je me wel begrijpt. De prettig gestoorden for president! (me too 😉
Leuk zo’n dagoverzicht! 🙂 en zo een dagje in de week thuis zijn lijkt mij zalig! Ik ben trouwens vandaag voorbij uw favoriete reclame bord gereden 😉 . Ik kan hier ook de vliegtuigen zien opstijgen en landen 🙂
Oaaah jullie kruipen samen in bed! Dat is wel tof! Al lang geleden dat het lief nog eens samen met mij in bed kroop (dat is echt een nachtbeest en ik kan dat totaal niet aan) Ziet eruit als een fijne dag! En supermooi knutselwerk zeg, wauw!
Ik ben wreed benieuwd naar uw overnight oats! Wat gooi je er precies allemaal in? Ik ben op zoek naar een waardig boterhammenalternatief (ik ben een broodlover)en de gewone havermoutpap kan me niet zo bekoren.
Haha je lees positie is mijn ik kijk serie in bed positie! Ja het eten ziet er inderdaad een beetje vies uit, tijdens je ontbijt even instagrammen? 🙂 Fijne PLOG!
Leuk zo’n dagoverzicht. Wat kan jij veel doen in een ‘vrije’ dag! Is er ergens een sjabloon te vinden van je knutselwerkje?
Ah toffe dag! Ik krijg kittenrkiebels als ik het filmpje van Nelson bekijk! Ik blijf uw prettig gestoordheid aangenaam vinden 🙂 Een mooie invulling van uw vrije dag.