Gebeurd

Van Katoen reunie in stijl

Exact twee jaar én een week geleden was het hét grote Van Katoen evenement. Misschien herinnert u zich die dag vol handwerkworkshops en leuks nog wel. De dag zelf is een beetje aan mij voorbij gevlogen. Ik heb vooral veel boeken van Madame ZsaZsa verkocht toen, maar toch is het een dag die mij nog lang zal bijblijven. Voor die speciale dag had Who’s That Girl het hele Van Katoen team gekleed en blijkbaar wilden ze dat nog wel eens doen, ook al was er geen sprake van een nieuw evenement (don’t get your hopes up).

Het werd dus een mini-reunie, daar in de Gentse Who’s That Girl winkel. Er werd eerst een korte introductie gegeven door de ontwerpster van het merk. Ik vind dat altijd fascinerend om mensen met zoveel passie en overgave te zien vertellen over de producten die ze maken. Dat maakt een merk voor mij alleen maar aantrekkelijker, wetende dat er mensen achter zitten die daar hun hart en ziel in steken. Op de koop toe werd er ook even wat verteld over de motiefjes op de stofjes en laat dat nu helemaal mijn dada zijn op dit moment. Er werd dus zeer aandacht geluisterd.

Who's that girl

Na de korte intro werden we losgelaten in de winkel. Ik had al even rondgesnuffeld en dook het pashokje in met een aantal rokjes en kleedjes, maar daar vond ik niet zo mijn ding tussen. Er was een hele mooie taillerok die super viel (foto links), maar ik kon me niet bedenken waarmee ik die rok zou kunnen combineren. Het bloesje dat er bij hoorde, stond me absoluut niet en ik kon niet meteen iets uit mijn kleerkast voor ogen halen dat er bij zou passen. Helaas helaas. Daarna werd er nog een mooie, groene taillerok gepast in een ander soort stofje en ook een ander model. Volgens mij is dat een droom van een rok om te dragen, maar uiteindelijk paste ik de broek die ik bij mijn eerste snuffelronde had gespot.

Van zodra ik die broek paste wist ik dat ik die broek wilde, dat ik die moest hebben, kost wat kost. Een goeie, brede broek is een zeldzaamheid in deze tijden van skinny jeans en jeggings. Serieus. Niet iedereen is een veertienjarige met een maatje 36, thankyouverymuch. Daardoor zat ik al een tijdje met een gigantisch broekentekort in mijn kleerkast, dus dat gaf helemaal de doorslag. Hoe leuk ik de rokjes en kleedjes van Who’s That Girl ook vind, ik ben een broekenmeisje en zal dat waarschijnlijk altijd blijven.

Het feit dat ik de pijpen van de broek nog even heb moeten innemen zijn uiteraard details. Ik ben dan wel een broekenmeisje, maar een broekenmeisje met korte beentjes, geen amazone met benen van hier tot in Tokyo, helaas. Sjanske dat we kunnen naaien. 😉

En hoe toepasselijk is het trouwens dat het meisje die de broek showt  op de foto ook een Diana fototoestel heeft? Ha! It was totally meant to be. Allez, ik denk toch dat het die broek is. In mijn hoofd is het die broek en is het allemaal totally meant to be. Nah.

PS1: Hoe matchy matchy is mijn gestreepte Renfrew eigenlijk wel niet met onze muur? Ha! Dat is me nog nooit eerder opgevallen.
PS2: Het is de hoogste tijd voor nieuwe sneakers. Ik zit door de zool van mijn rechterschoen. Beeeugh.
PS3: Nog altijd geen plinten, nee, nog altijd niet.

You Might Also Like

  • lies

    Renfrew? Echt geweldig mooie broek! Fan! Zoek mij ook altijd brede broeken. Heb maar 1 adres voor jeans trouwens. Geweldig mooie kleur op je muur. Lievelingskleur. Naast groen. Ah ja ben ook al fkes serieus fan van Who’s that girl :). Leuke post weer!

  • Hanne

    Superschone Renfrew ook!
    Gij ziet er goed uit in een broek, dat doe ik u niet na!
    In Leuven op de bondgenotenlaan is er een toffe nieuwe sneakerwinkel, naast de hoek met het Punto. Daar heb ik mijn laatste aanwinst gekocht. En ik ben heeeel kieskeurig.

  • Wapiti

    Heel mooi!

  • Leen

    Heeeerlijk, die broek! Moet echt geleden zijn van in mijn studententijd dat ik dat nog heb gedragen want inderdaad, je ziet die nergens meer!

  • Pin It on Pinterest