Hoe gaat het nog met…

Soms zijn er onderwerpen waarover ik schrijf en achteraf laat ik er niets meer over weten. Af en toe vragen sommige mensen dan “En? Hoe gaat het nog met…?” en dan vertel ik met veel plezier over die zaken die misschien wat in de vergeetput zijn terecht gekomen of waarmee ik jullie niet constant mee om de oren wil slaan. Maar eigenlijk doe ik dat hier nooit. Laten we daar eens verandering in brengen.

Hoe gaat het nog met die Filofax van jou? Zie dit blogbericht
Super. Die ligt hier eigenlijk standaard open op mijn bureau en met een blik naar rechts zie ik meteen mijn weekoverzicht en mijn to do’s. Ik heb intussen mijn droom Filofax gekocht: een gele Original in A5 formaat. Die was wat aan de dure kant, dus had ik om te beginnen een goedkopere gekocht. Toen bleek dat het systeem echt iets voor mij was en plots mijn droom Filofax goedkoop zag opduiken, greep ik mijn kans met beide handen (en er was ook voor gespaard geweest, mind you).

Het leuke aan het A5 formaat is dat je er veel makkelijker zelf inserts voor kan maken. Vorige week testte ik deze nieuwe inserts en die werken precies wel vrij goed voor mij, beter dan het standaard weekoverzicht dat in de Filofax zit. Waarschijnlijk ga ik blijven tweaken aan die inserts tot het helemaal naar mijn zin is, maar dat is net één van die leuke dingen aan mijn Filofax. Ik kan daar mee doen wat ik wil. Probeer dat maar eens met uw standaard agenda. 😉

Hoe gaat het nog met Vince en Nelson? Zie de laatste poezenupdate/crazy cat lady tag
Ook zeer goed. Het zijn nog altijd charelkes, dat wel, maar het zijn echt ook schatjes. Ik dacht binnenkort als ze exact een jaar bij ons zijn, zo eens een goede lange blogpost te schrijven over hoe we Vince soms Kevin noemen en hoe Nelson de grootste zaag is, maar ook toch wel héél schattig kan zijn… als hij slaapt. En dat doet hij gelukkig veel. Dus dat is normaalgezien voor midden juni ergens, maar hier alvast enkele poezenfoto’s van mijn Instagram.

Hoe gaat het nog met uw stalen ros? Zie dit blogbericht
Zoals er toen in dat blogbericht te lezen was, was de bedoeling om wekelijks één keer met de fiets naar het werk te gaan. Het plan was om in eerste instantie bijvoorbeeld maandag op te rijden naar het werk met de fiets en dan maandagavond terug te komen met de trein om dan dinsdagochtend met de trein naar het werk te gaan en dinsdagavond met de fiets terug te komen. Iets meer dan dertig kilometer op een dag leek me net iets te veel van het goede.

Maar uhm… Dat is er dus nooit van gekomen. Ik rij nu gewoon heen en terug met de fiets op dezelfde dag één keer per week, de volle 33 kilometer. Yup. Er zijn zelfs al weken geweest dat ik het twee keer per week deed. Ha! Het is een superleuke rit omdat ik ongeveer de helft van het traject niet op auto’s moet letten (een speciale fietssnelweg langs de treinsporen! Hoera!) en ik welgeteld één verkeerslicht tegenkom op mijn weg, vlakbij mijn werk. Fietsen maakt mij blijkbaar ook helemaal zen. Mijn hoofd wordt zo rond de vijfde kilometer leeg en een hoofd waarin weinig rondspookt is voor mij soms een zegen. Dus ja, die fiets is intussen al meerdere keren uitgeroepen tot De Aankoop Van 2014. Hoera!

Oh en die Schnipp Schnapp Hoodie, die blijkt trouwens de ideale fietstrui te zijn. Warm genoeg om ‘s ochtends aan te doen als het nog wat koud is op de fiets en klein genoeg om in mijn fietsrugzakje te passen als ik ‘s avonds terug naar huis rij en het te warm is om een trui aan te doen.

 Denken jullie zelf nog aan bepaalde onderwerpen waarover ik ooit blogde en daarna nooit meer iets van liet horen? Stel gerust je “Hoe gaat het nog met…?” vraag in de reacties. 😉