The Boy in the Striped Pyjamas

The boy in the striped pyjamasDit boek staat al jaren op mijn te-lezen-lijst. Een aantal jaar geleden las mijn mama het en ze was er helemaal van aangedaan. Ik wist dat het een zwaar boek ging zijn, dus ik moest er mentaal klaar voor zijn en er voor in de juiste stemming zijn. En eindelijk was het zo ver. Eindelijk was ik klaar voor The Boy in the Striped Pyjamas van John Boyne.

Op een dag krijgt de negenjarige Bruno te horen dat zijn vader een promotie heeft gekregen op zijn werk en dat ze daarom hun huis in Berlijn zullen verlaten. Ze verhuizen naar een nieuw huis in “Out-With” in Polen. Op het eerste zicht valt er in het nieuwe huis niet zo veel te beleven en Bruno wil niets liever dan terug naar Berlijn te gaan. Maar dan ziet hij vanuit zijn slaapkamerraam een hoge omheining en achter die omheining, in de verte, ziet hij allemaal mensen in gestreepte pyjama’s rondlopen. Aangezien Bruno maar al te graag ontdekkingsreiziger wil worden, besluit hij op onderzoek uit gaan. Hij volgt de omheining tot hij plots een jongen van zijn leeftijd tegenkomt die aan de andere kant van de omheining zit. Iedere middag proberen ze elkaar te zien en zo groeit er een mooie vriendschap tussen de jongen in de gestreepte pyjama en Bruno.

Ik vond de eenvoud van het boek en de naïviteit en de kinderlijke onschuld van het hoofdpersonage zo geweldig. Die maakten het boek helemaal voor mij en gaven het een unieke stem. En op zich is het best een grappig boek hoewel het een behoorlijk zwaar onderwerp heeft. Bruno noemt Auschwitz bijvoorbeeld heel de tijd Out-With (in de Engelse versie van het boek toch). Als je dat boek als volwassene leest dan weet je maar al te goed waarover het gaat, maar het hoofdpersonage leeft in zijn eigen wereldje en is zich van geen kwaad bewust.

Ik heb dit boek heel graag gelezen en intussen heb ik nog enkele boeken van deze schrijver op mijn te-lezen-lijst gezet. Zijn humor en schrijfstijl spreken me ontzettend aan.

De nederlandstalige versie van dit boek, De Jongen in de Gestreepte Pyjama, is al een hele tijd verkrijgbaar. Je kan het dus zeker vinden in de bibliotheek of in de betere boekhandel.

10 thoughts on “The Boy in the Striped Pyjamas

  1. twee van mijn kinderen hebben het ook gelezen (lijst van school) en dat maakte op hen ook veel indruk, zelf durf ik dus echt niet…ik heb ooit de film: Sophies choice gezien en ben daar nog niet goed van, La Vita E Bella, idem dito, en vroeger het boek: Paultje ze gaan weer vechten, echt ik slaap daar dagen niet van….dus ik weet het niet goed, of ik ga durven, dat werkt echt hard op mijn gemoed….

  2. Ik heb enkel de film gezien, ook verschrikkelijk mooi en ontroerend… Best wel een doos zakdoekjes in de buurt houden tegen het einde toe!

  3. Wat toevallig. Ik heb net een ander boek van hem gelezen, Noah Barleywater runs away en vond het echt een prachtig boek. Echt een aanrader. Ik ken de film van The Boy in the Stripes Pyjamas maar ben nu fan van de schrijver, dus deze ga ik zeker lezen.

  4. Oh ik heb die gisteren net op mijn leeslijst gezet 🙂 En het gaat hier tegenwoordig goed vooruit met dat lezen, dankzij de eReader, dus wellicht begin ik het ook een dezer weken te lezen 🙂

  5. Ik heb net ‘De witte veer’ van John Boyle gelezen. Ook de moeite waard. En heel actueel in het kader van de herdenking van de Groote Oorlog 14-18.

  6. Ik las Dief van de tijd van John Boyne ook (voordat ik the boy in the striped pajamas las) en ben echt fan van zijn schrijfstijl! Ik werd beide keren helemaal meegesleept door het verhaal, dus ja, ik ben fan!

  7. Da’s zo’n boek dat ik wou dat ‘k het nog eens voor het eerst kon lezen (de film vond ik overigens minder, zoals dat gaat met eerst-het-boek-en-dan-de-film). Ook toppers: The absolutist (gewetensbezwaarden in WO I), The House of Special Purpose (laatste tsaar in Rusland), Crippen (moordverhaal in early 1900’s Londen), Next of kin (Britse royalty in de jaren ’30) en Stay where you are and then leave (ook WO I, maar net als the striped pyjamas eigenlijk voor kinderen geschreven). Ik hou normaal helemaal niet van dit soort fictie-rond-feiten literatuur, maar bij Boyne ben ik altijd ongelooflijk fan. Geniet van nog zoveel onontgonnen Boyne-terrein 🙂

  8. Dit boek las ik een aantal jaar geleden en ik vond het toen echt de moeite (inderdaad aangrijpend én humoristisch). Alleen ben ik om een of andere reden dan nadien toch vergeten om nog eens iets van Boyne te lezen. Komt bij deze op mijn (weliswaar ellenlang) to read lijstje, dus merci voor de herinnering! 🙂

Comments are closed.