We were liars

Een paar weken geleden ontdekte ik dat er op YouTube een hele hoop mensen zit die boeken recenseren. Ze noemen zichzelf BookTube en ik vermoed dat de gemiddelde leeftijd van BookTubers zoiets van een achttien, negentien is waardoor er dus ontzettend veel gesproken wordt over Young Adult boeken. Eén van de boeken waarover iedereen het leek te hebben was We were liars van E. Lockhart. Omdat ik niet vies ben van een beetje Young Adult, besloot ik er volledig voor te gaan.

Het ding met dit boek is dat je er eigenlijk best zo min mogelijk over weet voor je er aan begint. De flaptekst is bijvoorbeeld ook heel cryptisch. Het komt er op neer dat het hoofdpersonage Cadence iets meemaakt tijdens een zomervakantie op het privé eiland van haar familie. Alleen herinnert ze zich er niets van omdat ze door een trauma dat ze opgelopen heeft tijdens die zomer geheugenverlies. Het is pas twee jaar later dat ze terug naar het eiland mag gaan, na lang aandringen bij haar moeder. Langzaam maar zeker komen de herinneringen terug en komt ze te weten wat er die zomer echt gebeurde.

Hallo vaagste omschrijving ooit. Mijn verwachtingen van dit boek waren ontzettend hoog omdat ik zoveel enthousiaste recensies hierover zag. Het moest wel geweldig zijn. En ik was ook ontzettend nieuwsgierig naar het grote geheim van het boek. Misschien was het daarom dat het een beetje tegenviel, want het grote geheim, goh, ja,… Bij vele mensen kwam het als een shock aan, mij deed het eerlijk gezegd niet veel.

De schrijfstijl was ontzettend knap, dat moet ik wel even meegeven. Kort en krachtig. Hier en daar zat er zelfs een sprookje tussen waardoor het hoofpersonage de familiesituatie een beetje toelichtte. Maar ik had geen band met een van de personages en dat vind ik eigenlijk wel altijd een van de belangrijkste zaken. Als je geen band hebt met de personages, dan zal het boek je meestal ook niet lang bijblijven.

Op zich dus best een interessant boek in zijn genre, want je zal niet meteen een gelijkaardig Young Adult boek vinden. Maar als je het los van z’n genre bekijkt is het maar een zo-zo boek.

Ik vind niet meteen een nederlandstalige versie van dit boek. Misschien moet die er nog komen