Gebeurd

Ask me anything – De antwoorden van Kathleen – Deel 1

Bedankt voor alle vragen! Het waren er veel! Amaai! Het Vriendje en ik hebben ze zo goed en zo kwaad mogelijk proberen te beantwoorden. Omdat wij blijkbaar allebei niet zo goed zijn in kort en bondig antwoorden op vragen, heb ik onze antwoorden opgedeeld in drie stukjes. Vandaag verschijnt deel 1 met mijn antwoorden, morgen verschijnt er nog een deel met mijn antwoorden en woensdag verschijnen de antwoorden van Het Vriendje. Zet u dus alvast schrap.

Olga – Eigenlijk ben ik (als mede ontwerper) heel erg benieuwd naar waar je werkt, hoe lang al, wat je daarvoor hebt gedaan en wat je de hele dag doet. Enzo.
StatikAlrighty. Ik werk intussen al zes jaar (en een week om exact te zijn) bij Statik als grafisch vormgeefster. Ik hou me voornamelijk bezig met het ontwerpen van websites. Daarvoor heb ik nog enkele maanden als grafisch vormgeefster bij een ander webbureau gewerkt en daarvoor heb ik nog een maand of drie officieel bij het Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond in Amsterdam gewerkt als communicatiemedewerker (ad interim). Ik deed ook mijn stage bij de Brakke Grond, vandaar.

De meeste dagen hou ik me dus bezig met het ontwerpen van websites in Photoshop. Ik maak dus puur het design, hetgeen wat je ziet. De verdere uitwerking doen mijn allerliefste collegaatjes. Als je al eens werk hebt zitten zoeken, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien. Als je al eens op zoek bent gegaan naar culturele uitstapjes met de kinderen, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien (die illustratie onderaan is een dead giveaway). Als je je af en toe verdiept in mondiaal nieuws, dan is de kans groot dat je mijn werk al hebt gezien. Als je al eens langsgaat bij het Stuk in Leuven en je daarvoor hun website checkt, dan is de kans zeer reëel dat je mijn werk al hebt gezien. En als je al eens een camionette hebt gehuurd voor je verhuis, dan heb je waarschijnlijk mijn werk ook al gezien. Ayup.

Daarnaast ben ik ook min of meer verantwoordelijk voor het uitwerken van de html nieuwsbrieven. Dat is niet bepaald mijn favoriete bezigheid is, maar iemand moet het doen en ik ben er door de jaren heen helaas goed in geworden. Waarschijnlijk heb ik er ook al een grijs haar of twee door gekregen.

Literasa – Wat is je favoriete reisherinnering?
Marshmallows roosteren in Denemarken met Het Vriendje (en mij keihard verbranden daaraan). Ook: toen ik dit antwoord luidop gaf, was Het Vriendje z’n reactie: “Typisch voor u. Weer iets met eten. It’s just how your brain works,”. Een reuzegroot kampvuur in Zweden met heel veel fijne mensen tijdens een nacht waarin de zon niet wilde ondergaan, helaas zonder marshmallows. Helemaal alleen op het topje van een wensheuvel staan in IJsland. Oh. Er zijn er wel wat. En blijkbaar spelen de meeste zich af in Scandinavië. Ahum.

Literasa – Hoe ziet jouw bureau/office eruit? Liefst met foto’s
Werkplek
Dit is mijn werkplek thuis. Onder het motto: no way dat ik opruim voor een foto op mijn blog! Pfoeh! Dus u ziet de gebruikelijke papierenrommel op mijn bureau. Het papier dat daar aan de muur achter de computer hangt, is mijn 28 before 29 lijst. De kleur van de muren vind ik echt niet mooi en het is nog een kleurtje van de vorige eigenaars. Zoals ik al zei: er is een prioriteitenlijst en de hobbykamer schilderen staat helaas niet ontzettend hoog op die lijst.

Ilke – Hoe en waar heb je het vriendje leren kennen?
We hebben elkaar online leren kennen. Het was niet echt de bedoeling om via die weg iemand te leren kennen, maar goed, het gebeurde dus zo. De ondoorgrondelijke wegen van de liefde, u weet wel. Het klikte vanaf het eerste berichtje, vreemd genoeg. Toen we elkaar voor het eerst in het echt ontmoetten, klikte het ook. Onze eerste “date” duurde negen uur, van ‘s ochtend rond een uur of tien tot ‘s avonds rond een uur of zeven. Jawel. En tijdens die date kregen we de vraag hoe lang we elkaar al kenden, omdat het leek alsof we al jaar en dag vrienden waren, terwijl het eigenlijk de eerste keer was dat we elkaar zagen. Ayup. True love. Intussen zijn we zes jaar (en een week en twee dagen om exact te zijn) samen en daar gaan nog zeer vele jaren bij komen, mark my words.

Annelien – Je lievelingseten?
Oei. Uhm… Ik eet veel dingen graag. Sandwichkes met choco bijvoorbeeld. Dat eet ik heel graag. Pizza en gourmet hamburgers (dus niet zo McDonalds of Quick hamburgers, maar lekkere hamburgers met goed vlees zoals van de Burgerfolie in Leuven) als we dan toch lekker vettig bezig zijn. Verschillende soorten quiche. Spaghetti. Gevulde courgette (zie foto). Onze mediteraanse couscoussalade is momenteel ook een van mijn favorieten. Zo moeilijk om een specifiek iets te noemen. Ik eet gewoon graag. Punt.

Gevulde courgette

R – Wat vind jij de meest positieve kanten van het Vriendje?
Waar te beginnen? Hij heeft er zo veel! De belangrijkste puntjes zijn dat hij heel goed relativeren en dat hij met zijn twee voeten stevig op de grond staat. Hij heeft een geweldig gevoel voor humor, dus we lachen hier behoorlijk wat af. En hij is lief. Voila. Mijn top drie (vier?) van postieve kanten van Het Vriendje. 😀

R – Foto’s van het huis/de tuin/werkplek/…
Mijn thuiswerkplekje kon je hierboven al zien. De woonkamer kan je hier zien, de badkamer dook op in dit blogbericht en er werd een heel blogbericht besteed aan de keuken.

Hivernale – Is er een boek waarvan je dacht dat het maar zo/zo ging zijn, maar wat tijdens het lezen een geweldig boek bleek?
Ik had bij Mr. Penumbra’s 24 Hour Bookstore niet zo heel veel verwachtingen, omdat ik er niet heel veel recensies over terug vond. Dus ik ben dat beginnen lezen omwille van de titel, de cover en de korte inhoud, maar uiteraard had ik niet verwacht dat het zo geweldig zou zijn. Dat werd me wel al duidelijk vanaf de eerste pagina. Hetzelfde had ik voor met Ready Player One dat ik onlangs las (en waar er binnenkort een recensie over verschijnt).

De Alchemist - Paulo CoelhoHivernale – Welk boek heeft het meeste impact op jou gehad?
Ik denk De Alchemist van Paulo Coelho. Dat boek moesten we lezen in het vijfde middelbaar voor Nederlands. Ik heb het daarna nog zeker vier of vijf keer gelezen en ik herlees eigenlijk zelden tot nooit boeken. Als ik de weg even kwijt ben, dan grijp ik altijd naar dat boek. Dat zorgt voor rust in mijn kopke. Hoewel het best een spiritueel boek is en ik eigenlijk niet zo’n spiritueel mensch ben, resoneert het heel hard met mij. Het gaat over je eigen legende maken, je eigen verhaal maken, doen waarvoor jij op deze aardkloot bent gezet en dat is iets wat ik heel belangrijk vind. Ik heb door dat boek ontdekt dat ik dat belangrijk vind en dat we allemaal deel uitmaken van een groter geheel. Hoe je omgaat met dat geheel, heeft ook (on)rechtstreeks gevolgen op jouw eigen leven.

Alles is één. En als je iets wilt, spant het hele universum samen om ervoor te zorgen dat je je droom verwezenlijkt.

Hivernale – Speel je graag (board)games, zo ja welk speel je het liefste?
Van bordspelen ben ik eigenlijk niet zo’n grote fan. Ik vermoed dat ik er een beetje een afkeer aan heb overgehouden na de vele, eindeloze zomers waarin ik Levensweg en Monopoly moest spelen met mijn zus. Zij was wél zot van bordspelen. Eén keer per jaar Levensweg of Ganzenbord spelen, dat kan er net mee door, maar vraag me niet iedere week Colonisten van Catan te spelen of zoiets, want dan vrees ik dat ik een beetje gek ga worden.

Videospellen daar ben ik ook geen gigantische fan van. Ik kijk er wel heel graag naar als Het Vriendje aan het spelen is. Er zijn er hele knappe games op de markt, maar ik vrees dat ik gewoon geen geduld heb voor spelletjes. Bord of video, maakt niet uit. Het is niet zo mijn ding.

Beer

Nele – Omdat je nu zo’n onweerstaanbare selfmade knuffels maakt ben ik heel benieuwd naar je lievelingsknuffel-die-je-nooit-kon-missen uit je kindertijd.
Beer! Het is een lichtgele beer uit parachutestof. Ooit had hij allerlei kleine kanten frulletjes aan zijn lijfje, maar die zijn er niet meer. Het grote litteken in zijn gezichtje, kwam er na een wasbeurt terwijl ik op kamp was. Er zijn menig tranen gevloeid toen ik hem daarna terugzag met zijn verminkt gezichtje. Nu noem ik hem soms liefkozend Scarfeesje. Hij slaapt niet meer bij mij in bed (daar heb ik nu een iets grotere beer in de vorm van een vriendje liggen), maar hij heeft wel nog altijd een speciaal plekje. En af en toe, heel af en toe, zie ik z’n kraaloogjes blinken en dan moet ik hem gewoon eens stevig vastpakken. Gewoon. Omdat het kan.

Ook grappig: een paar jaar geleden waren we door de fotoalbums van Het Vriendje aan het gaan. Op een bepaald moment riep ik zeer verrast: “Dat is Beer!” en wees ik naar een foto. En jawel hoor. Daar, in het parkje bij een mini versie van Het Vriendje, zat dezelfde beer als de mijne. Alleen was die beer niet de go-to knuffel van Het Vriendje, maar toch. Totally meant to be.

You Might Also Like

  • Literasa

    Superleuke post! Bedankt voor je uitgebreide antwoord, jouw bureau ziet er echt heel mooi uit (ook de kleur van de muren valt best mee, ofwel is dat alleen zo op foto). En bij je reisherinnering moest ik spontaan glimlachen 🙂 Ben benieuwd naar de volgende posts.

  • Mieke

    Leuk om te lezen allemaal!
    We zijn toch allemaal best nieuwsgierig he.
    Zie ik daar in je kast dat je toch overstag bent gegaan voor de “echte” project life spullen.
    En niet meer alleen Hema-stijl?

  • Kathleen

    @Mieke: Yup! Ik ben er mijn foto album van de afgelopen vijf jaren in aan het maken. 🙂

  • Ilke

    Super bericht 🙂

    Ik ben ook nieuwsgierig naar de rest van de antwoorden

  • Kelly

    Jeej, leuk om te lezen, ook al had ik zelf geen vraag ingestuurd 🙂

  • Karlijn

    Wat leuk om te lezen! Ik heb meteen al je linkjes bekeken 🙂 Tof hoor! Ik zou er ook wel zo goed in willen zijn. Het lijkt me lekker afwisselend werk omdat de één modern en strak wil en de ander juist heel speels.
    Mr Penumbra’s is een goed boek he?! Ik had er veel over gehoord en vond het een heel fijn boek om te lezen. Ik werd er echt in meegezogen. En wat een ontzettend lieve knuffel! En die hoor je te bewaren toch?! Althans dat vind ik 😉

  • olga

    Ah, de website van uitmetvlieg is zoooo leuk, heel herkenbaar die illustratie inderdaad 🙂
    Ik heb nog nooit zolang ergens gewerkt. Twee jaar was denk ik het langst. Het is altijd door economische omstandigheden droevig afgelopen. Maar ik blijf mijn best doen! One day…

  • Liesbeth

    Leuk om te lezen! En die beren in parachutestof waren in zeker toen wij klein waren? Ik had er ook zo een in de aard, ook geel, maar ietsje ander gezichtje, denk ik, of da’s een vervorming van mijn geheugen…

  • Bart

    Ik kijk al uit naar de volgende post. En ik had ook zo’n parachutestofbeer, maar dan met geel en blauw eerder, dus het moet echt populair geweest zijn toen.

  • Marjolein

    Jaah, ik herken de beer van Thomas, heb hem dan ook zelf gekocht voor hem, ooit lang geleden…ik ben dan ook de mama van het vriendje…zodus…

  • appelstien

    éél plezant, zo’n postjes!

  • trijnewijn

    Jullie drie ask-me-anything zijn al alledrie even leuk om te lezen, dankje voor het kijkje achter de schermen!

    Mijn zus had vroeger een roze variant van dé beer en ik een blauwe. Al waren het niet onze lievelingsknuffels, ik wist meteen weer hoe het voelde om die te knuffelen 🙂

    Welke film heeft Frozen uit je lijstje gekegeld?

  • Pin It on Pinterest