Ask me anything – De antwoorden van Kathleen – Deel 2

En daar zijn we dan met deel 2! Oh boy! Oh boy! Deel 1 van mijn antwoorden konden jullie gisteren al lezen en morgen volgen de antwoorden van Het Vriendje.

Caro – Zit het talent voor tekenen bij jou in de familie? Zijn je ouders en/of zus ook zo creatief? Of heb je nog andere creatieve familieleden?
Oh jawel! Het talent zit wel degelijk in de familie. Mijn mama kan ook heel mooi tekenen en ontwierp zelfs de geboortekaartjes van mijn zus, broer en mezelf. Dat is mijn eigen geboortekaartje hier rechts. Geweldig, toch? Dat spreekwoord over die appel en die boom, dat klopt dus wel. De zus is ook best creatief, hetzij meer met naald en draad. Vroeger deed ze heel wat met kalligrafie, maar tegenwoordig niet meer zo. Ook mijn meter (de zus van mijn mama) kan heel mooi tekenen en haar dochter is ook volop aan het tekenen. De moeder van mijn mama en meter (mijn oma met andere woorden – het Fanny gedeelte van Fanny&Laura) kwam ook uit een creatieve familie. Zo creatief dat ze zelfs een papierwaren en teken/schilderspullen winkel hadden in Leuven centrum. Dus ja.

Caro – Volgde je les op de tekenacademie of komt het helemaal uit jezelf?
Ik heb een paar jaar tekenacademie gevolgd. Een jaar of drie, vier tijdens mijn middelbaar. Dat was dan iedere woensdagavond een uurtje of drie. Uiteindelijk heb ik daar niet echt leren tekenen. De leerkracht gaf wel richtlijnen en zo, maar we waren voornamelijk vrij. Ik denk dat die tekenacademie meer diende om technieken te leren kennen en om een beetje uit te zoeken wat jou het meeste lag. Hetgeen mij het meeste ligt (teken op de computer) heb ik daar uiteraard niet geleerd. Het meeste komt wel uit mezelf en komt ook voort uit uren en uren en uren tekenen.

Trijnewijn – Wat heb jij gestudeerd?
Ik heb Journalistiek aan de Katholieke Hogeschool Mechelen gestudeerd. Tegenwoordig heet die school Thomas More of zoiets. En nope, ik doe niets met dat diploma dat ik daaraan heb overgehouden, buiten bloggen dan. Ik weet nog altijd niet of dat telt als “journalistiek” of niet. Daar waren altijd zo’n grote discussies over. Volgens mij telt het niet als “journalistiek” als je het doet als een hobby.

Trijnenwijn – Omdat ik zelf altijd zo sukkel met geometrische vormen en schaduwen en jouw tekeningen altijd super vind: zijn er dingen die je niet zo goed kan tekenen?
Handen! Dat blijft moeilijk voor mij. Soms lukt het, maar meestal moet ik handen een tiental keer tekenen voor ze lijken te kloppen.

Trijnenwijn – Teken je soms als je in de wachtzaal/op de trein/… zit?
Vroeger deed ik dat vaak, tegenwoordig niet meer. Vraag me niet waarom. Ik vermoed dat het komt doordat ik nu heel de tijd lees op die plekken die je noemt. Algemeen teken ik eigenlijk vrij weinig voor mezelf. Ik teken voornamelijk voor klanten. Daar zou ik wat verandering in moeten brengen.

Trijnewijn – Wat vind jij de aller-allerleukste disneyfilm? Als je écht niet kunt kiezen, is een lijsjte ook goed hoor 😉
Mijn top 3 momenteel is De Kleine Zeemeermin, Belle en Het Beest en Frozen. Jawel. Die laatste heeft mijn top 3 serieus overhoop gehaald het afgelopen jaar. Er zit niet een bepaald een volgorde in die top 3. Die films zijn alledrie even leuk.

Hi-ke – Hoe ga jij om met stress?
Het correct antwoord op deze vraag is: “niet goed”. 😀 Ik ben echt niet zo stressbestendig. Stress doet rare dingen met mij mentaal, maar ook fysiek. Vooral langdurig onder stress staan is des duivels voor mij. En ik ben ook een serieuze stress-eter. Jikes. Ik weet ook pas al ik te ver over mijn grens gegaan ben op gebied van stress als het eigenlijk al te laat is. Gelukkig houdt Het Vriendje een oogje in het zeil.

Hi-ke – Stel dat je je naam zou mogen veranderen, zou je dat doen en welke naam zou je kiezen?
Ik ben eigenlijk best wel tevreden met mijn naam en ik zou hem niet meteen willen veranderen, eigenlijk.

Hi-ke – Zou je ooit overwegen naar het buitenland te verhuizen? Welk land spreekt je dan het meeste aan?
Oh! Zeker! Ik heb zelf al een jaar in IJsland gewoond en heb zes maanden doorgebracht in Amsterdam. Naar het buitenland verhuizen is niet iets wat we meteen van plan zijn, maar is zeker ook niet uitgesloten. Moesten er zich bepaalde kansen voordoen, dan zouden we die grijpen, vermoed ik. Stiekem zou ik ooit heel graag wonen in Nieuw-Zeeland. Ik weet niet goed waarom. De ongerepte natuur? De eilandmentaliteit? In ieder geval, dat land spreekt al jaren tot mijn verbeelding. Scandinavië scoort ook altijd goed bij mij en Canada valt zeker ook te overwegen. 

Hi-ke – Wie van jullie is de kok in huis en wat is zijn/haar succesrecept?
We koken eigenlijk praktisch altijd samen. Het Vriendje snijdt meestal de groentjes en ik sta aan het fornuis. Als een van ons zich niet goed voelt of het werk loopt uit of iets dergelijks, dan zal de ander het koken wel op zich nemen. Afgezien van die uitzonderingen staan we dus samen in de keuken en zijn we allebei kok. Een echt succesrecept hebben we niet. We hebben een hele hoop favorieten die hier regelmatig de revue passeren. Het Vriendje voegt hier aan toe dat een recept een succes is bij ons als het lekker is en als het snel klaar is. 😀

Ilse – Huisje, boompje, beestje maar wanneer gaan die kindjes komen?
We zien wel. Snoodaard. 😛

Bart – Van waar komt svanalyn?
Svana is een IJslandse meisjesnaam. Die betekent “zwaan” en ik vond dat een mooie naam. Namen met Lyn er in, vind ik ook mooi. Gooi die twee samen en je hebt Svanalyn.

Bart – En aangezien je blijkbaar soms wel eens een bezoekje brengt aan ‘mijn’ Gent: favoriete plekjes in de Arteveldestad?
Ahum. Dus. Zo goed ken ik Gent helemaal niet. Op de 30 before 30 lijst (die stiekem al klaar is) staat zelfs om toerist te spelen in Gent met een 100% Gent boekje. Maar sinds mijn laatste bezoekje ben ik wel fan van Julie’s House.

It is I, Leclerc – waar koop jij leuke katoenen T-shirts, pullovers? Of voor de winter: wollen pulls?
Ik ben eigenlijk verschrikkelijk in het kopen van kleren. Ik doe het niet graag, stel het liefst van al zo lang mogelijk uit en loop het liefst zo lang mogelijk rond in kleren die ik ken, al dan niet met gaten. Dunne truien en gilets koop ik tegenwoordig bij Liza&Lola. De prijs/kwaliteit zit daar vrij goed. Ze hebben er ook andere leuke kleren met toffe prints, maar het is wel een beetje voelen en labeltjes checken om te zien hoe het zit met het polyester gehalte van sommige kleren. Stiekem draag ik heel het jaar hetzelfde, wat best handig is, want dan moet je niet te veel nadenken. In de winter draag ik wel vaak een extra laag onder mijn kleren om mijn lijf warm te houden. Ik heb welgeteld twee wollen truien in mijn kleerkast voor als het écht koud wordt en die heeft mijn mama lang lang lang geleden gemaakt voor mij, maar die doen dus nog steeds af en toe dienst.

Elke – Wat is je vroegste herinnering?
Mijn vroegste herinnering is het beeld van een rood hobbelpaardje en ik vermoed dat dit stond bij het Kind&Gezin waar we voor een check up naartoe gingen met mijn babybroertje. Ik moet toen dus een jaar of vier geweest zijn. Ik herinner me heel veel van die omgeving, maar ik weet niet goed waarom dat net. Voor mijn vierde levensjaar herinner me heel weinig, maar vanaf die leeftijd ongeveer zijn er wel verschillende flarden.

Elke – Welke genante situatie maakte je al eens mee?
Ik slaag er regelmatig in mezelf op te sluiten in een wc hokje. Volgens mij doe ik dat echt vaker dan de gemiddelde mens. Altijd dolle pret. Echt.

Elke – Waar ben je ongelofelijk trots op?
Ik ben eigenlijk ongelofelijk trots op waar ik nu sta en wat ik al van mijn leventje heb gemaakt. Goed, ik beleef geen wilde avonturen, maar ik heb een eigen huis, een eigen zaak, een fijne relatie,… Ik werk heel hard, maar ik bereik er wel wat door. Het is fijn om te weten dat al dat harde werk op zoveel gebieden loont.