Ook Ready Player One van Ernest Cline ontdekte ik via BookTube. Ik was aan het kijken naar een filmpje waarin een meisje (ik weet niet meer exact wie) haar all time favorite boeken aan het opsommen was. Ready Player One sprong er uit voor mij en toen ik de korte inhoud las, was ik meteen verkocht. Dit is het ultieme boek voor de gemiddelde geek.
Het is 2044 en de wereld is niet bepaald een leuke plek om te wonen. Jobs zijn schaars, de energiecrisis is er niet op verbeterd, armoede en hongersnood zijn alomtegenwoordig,… Dus vele mensen trekken zich terug in de virtuele wereld OASIS. Daar kan je zijn wie je wil, kan je doen wat je wil, kan je verliefd worden op wie je wil en kan je rijkdommen vergaren die in de echte wereld onmogelijk zijn. De zeventienjarige Wade (of Parzival zoals hij zichzelf noemt in OASIS) is zo een van die mensen die zich dagelijks terugtrekken in de OASIS, maar hij heeft een doel. Een aantal jaar geleden stierf de ontwerper van OASIS, James Halliday. Hij liet weten in een videoboodschap dat diegene die drie raadsels kon oplossen, zijn fortuin zou erven. Dat fortuin is gi-gan-tisch. Wade is uiteraard niet de enige die op zoek is naar de antwoorden op die raadsels. De videoboodschap van Halliday is al miljoenen keren geanalyseerd en de jaren 80 zijn opeens terug superhip geworden, omdat Halliday geobsedeerd was met alles uit deze periode: de muziek, de films en vooral de videospellen. Het is dankzij het jarenlang bestuderen van de jaren 80 dat Wade opeens als eerste het eerste raadsel kan oplossen en dan gaat de bal aan het rollen, want hij is natuurlijk niet de enige die die miljoenen en miljoenen wil erven.
Oooh, mijn geekgirl hartje was zo blij met dit boek. Het is een mengeling tussen Mr. Penumbra (nog steeds een van mijn favoriete boeken) en Second Life, u weet wel, die virtuele wereld die een paar jaar geleden zoveel furoren maakte. Meng daarbij nog eens zoveel jaren 80 verwijzingen en het is echt helemaal compleet. Ik heb bijvoorbeeld onnozel zitten giechelen toen er een discussie kwam tussen Parzival en Aech over Ladyhawke en Legend, twee films waar ik heel lang naar heb zitten zoeken om die op dvd te kunnen kopen (toen online shoppen nog niet zo evident was). Dus ja. Dit boek is echt zo’n episch boek met toffe personages. Ik was keihard aan het supporteren voor Art3mis, want dat was echt een vrouw met ballen en ik ben helemaal pro vrouwelijke personages met ballen.
Het enige wat me af en toe tegenstak waren de muren van doorlopende tekst. De dialogen zijn zeer zeer zeer schaars en ik ben wel iemand die graag dialoog leest. Dat is uiteraard een kwestie van smaak, want al bij al waren die muren van tekst wel heel goed geschreven, lazen ze best vlot en door al die beschrijvingen werd de wereld van OASIS perfect gevormd.
Dit boek is zonder twijfel een van mijn favorieten van dit jaar. En blijkbaar komt er ook een film van! Man, man, man, daar ben ik zeer benieuwd naar! Ik wil graag zien hoe ze die virtuele OASIS wereld hebben gemaakt. In mijn hoofd bestaat die film deels uit animatiefilm (in de OASIS) en deels uit echte film met echte acteurs (de stukken in de echte wereld). Om maar te zeggen… Ik zie het al zo voor mij. Maar goed. Dat wordt alleen nog even wachten, vrees ik.
Dankzij uitgeverij Querido mag ik één nederlandstalig exemplaar weggeven van dit boek. Hoe leuk is dat?!
Wat moet je doen om kans te maken op dit boek? Vertel eens, wat is het meest epische dat je ooit dankzij het internet is overkomen? Aangezien de OASIS in Ready Player One toch wel wat wegheeft van het internet waar je je helemaal in kan verliezen, ben ik benieuwd naar jullie verhalen. Ik denk daarbij dan aan de liefde van je leven online leren kennen (been there, done that!) of het verhaal van die man die een orgaandonor vond binnen de vierentwintig uur nadat hij eigenlijk alle hoop had opgegeven. Iedereen heeft wel een verhaal dat kan dienen als deelname (misschien niet op het niveau van die orgaandonor, maar toch). Dus… Wat is jouw verhaal? De winnaar maak ik volgende week zondag bekend. Zorg zeker dat je een geldig e-mailadres invult bij de reactie, anders kan ik je niet contacteren om te laten weten dat je gewonnen hebt!
Cool! Doet mij een beetje denken aan de film Gamer, zo’n film over een dystopisch toekomstbeeld waarin je in een virtuele wereld met man/vrouw kan aanpappen, maar waarin de personages wel degelijk echte mensen zijn die dat als hun baan zien. Aan de andere kant heb je dan de vechtspellen waar het ook échte mensen zijn die afgeknald worden. Ben alleen niet zo’n fan van ‘muren tekst’ zoals je het zo mooi zegt. Maar ik wil het boek best een kans geven!
Mijn zotte internetstory is eigenlijk niet zo zot, maar heeft wel mijn leven bepaald. Mijn vriend en ik schelen zes jaar. Toen ik 13 was leerde ik hem kennen op de chiro, maar we babbelden eigenlijk vooral heel vaak via MSN (aaah, die goeie ouwe tijd). Zo hebben we mekaar echt leren kennen, zijn we verliefd geworden en is de bal aan het rollen gegaan. Echt gek hoeveel meer je durft via het internet, eigenlijk.
Het was 1995 toen we samen met mijn schoonbroer en schoonzus een interverbinding kochten. Om te surfen moesten we op bezoek bij mijn schoonbroer. Ons eerste email adres was mefi@en-en-nog iets. Inbellen met de telefoon en het getoet van een modem. Wachten op een pagina die laadt … Het was toen dat ik goesting kreeg om professioneel die richting uit de gaan. 3 jaar later kreeg ik een contract bij een internetbedrijfje. Ondertussen is het 2014 en zit ik nog altijd in dat wereldje, de sites zijn groter geworden en de technologieën veranderd, de uitdagingen zijn alleen maar groter geworden.
Het was ook in 98 dat ik contact zocht met een Amerikaanse prof via dat www ivm de zeldzame ziekte mijn mijn nichtje. Het nichtje is ondertussen getransplanteerd en het contact met die prof is er nog steeds. Ik vraag het me vaak af: waar hadden we nu gestaan als Tim Berners-Lee en vrienden dat www nooit hadden uitgevonden?
Ik heb het boek al gelezen ( uit de bib), maar ik heb er veel voor over om de oudste zoon, die zowat in minecraft leeft, ook aan het lezen te krijgen. Een geweldig verhaal!
Half mijn leven komt via het net… Mijn man en mijn beste vriend leerde ik online kennen. Met die man kreeg ik 2 kindjes en zelfs de 2 geadopteerde honden die hier wonen kozen we op basis van hun foto op de site ve organisatie. Ons huis zagen we op immoweb. Noem maar op. Maar het begint en eindigt toch wel met het vinden van de Grote Liefde online!
Heel wat mensen online leren kennen via fanforums! Ik ging in 2003 zelfs voor de eerste keer naar een optreden in Keulen en sprak af met een paar mensen om samen op hotel te gaan. We kenden elkaar enkel via internet dus dat was toch wel spannend, maar het is heel goed meegevallen en we blijven nog steeds afspreken.
Klinkt als een intrigerend boek dat in mijn nieuw-herwonnen-lezer-leven zou kunnen passen!
Zoals bij de meeste mensen hier, zou mijn leven er nogal anders uitzien zonder internet. Ik herinner me nog dat internet nét “in” was toen ik op AFS vertrok, en dat mijn mama heeft leren mailen om precies die reden (met naast de computer zo’n stappenplan dat mijn broer geschreven had: “druk op die grote ronde knop op die grote beige bak; druk op die kleine knop op het scherm; wacht; klik met de linkermuisknop op…”).
Wat onlangs gebeurde en ook bijzonder was: ik babbel (sporadisch) mee op een forum voor natuurlijk ouderschap. Als Belgische-in-het-buitenland, volg ik daar de verhalen van andere mama’s in het buitenland met interesse. Toen één van hen schreef dat er volgende week nieuwe Belgen gingen arriveren bij hen in de stad, viel ineens mijn euro dat dat wel mijn neef en familie moesten zijn, die volgende week gingen vertrekken. Intussen hebben ze elkaar al meermaals ontmoet ook, zooo grappig, internet maakt de wereld soms zo enorm klein!
Ik heb het boek al, dus ik doe NIET mee aan de wedstrijd, maar ik heb wel een tof verhaal te vertellen over het internet (wel, eigenlijk wel meerdere, maar ik zal het bij eentje houden).
Ik ben dus grote fan van allerhande YouTube channels, waaronder die van de Vlogbrothers, de broers John en Hank Green. Al enkele jaren kijk ik trouw de nieuwe video’s die ze op hun kanaal posten, en toen ik er achter kwam dat John Green een schrijver was, heb ik uiteraard zijn boeken gelezen. Toen hij als boekentour voor zijn recentste boek The Fault in Our Stars naar Londen zou komen, heb ik dan ook op tien minuten moeten beslissen om online (jaja, het internet is er nog steeds bij hoor) een ticket te bestellen voordat ze uitverkocht worden. Wat dus betekende dat ik in mijn eentje naar Londen zou gaan naar een lezing/concert van meneertje John en zijn broer, want hij kon die natuurlijk moeilijk achterlaten in de VS, te gaan. Dankzij airbnb (hallo internet) een toffe logeerplaats gevonden en met de Eurostar (welkom internet) ging ik dan enkele maanden later naar London, baby! De lezing/concert/toestand was super tof en daar heb ik een Duits meisje ontmoet, waar ik tijdens de rest van mijn Londense verblijf enkele keren mee ben gaan eten. En dankzij het wondermooie internet heb ik tijdens het anderhalf jaar sinds mijn Londense avontuur heel gemakkelijk contact met haar kunnen houden en is ze een goeie vriendin geworden!
Internet <3
Volgens mij stam ik uit de prehistorie. Ben (nog) opgegroeid met muziekcassettes, video’s en die vierkante vieze hokjes waarin je kon bellen. Zonder computer, zonder Facebook en zonder gsm. Yep, it is hard to believe. Op mijn epische ervaring wacht ik nog, net zoals op de prins op het witte paard.
Ik verwonder mij nog elke dag over al die technologische snufjes en zal het nooit vanzelfsprekend gaan vinden omdat ik de “goede” oude tijd nog gekend heb. Nu kan ik skypen met familie in het buitenland. Overal bellen en internetten. Een blog starten. Dingen die ik me nooit had kunnen voorstellen als kind. De mogelijkheden met internet zijn eindeloos en ik ontdek iedere dag nog iets nieuw.
Ik hou van boeken en dit boek staat definitief op mijn verlanglijstje. Had er al iets over gelezen in een tijdschrift en ben supernieuwsgierig.