Gebeurd

Kathleen en de plaatselijke bibliotheek

Ik denk dat ik vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde, praktisch iedere week naar de bib ging. Of toch minstens twee keer per maand. Of drie keer. De bibliothecaressen kenden me allemaal bij naam en ze luisterden ook naar de suggesties die ik aanbracht. Altijd leuk. Stiekem droomde ik er van ooit bibliothecaresse te worden. Mensen helpen om boeken te kiezen en een hele dag in een rustige omgeving vol boeken doorbrengen. Aaah. Zalig leek me dat.

Het is een beetje anders uitgedraaid, maar zo gaat dat dan. Ik lees nog wel altijd héél graag (moest dat jullie nog niet zijn opgevallen 😉 ), maar het was al een hele tijd geleden dat ik nog in de bib was geweest. Toen ik in Leuven woonde ging ik regelmatig naar de hoofdbib. Sinds we verhuisd zijn, is dat een pak minder geworden en ben ik helemaal versmolten met mijn Kindle. In YNAB hou ik braafjes bij welke boeken ik koop en hoeveel ik daaraan uitgeef. Ik denk dat de gemiddelde mens misschien een boek of vijf, misschien tien per jaar koopt. Of zo? Ik weet het niet goed. Ik heb er dit jaar alleen al een kleine dertig boeken gekocht. In totaal goed voor zo’n honderdvijftig euro. Oeps. Op zich valt dat wel mee, vijf euro per boek, maar toch. Toch.

Soit. De boekenindustrie steunen kan uiteraard geen kwaad, maar soms lees ik een boek en denk ik achteraf: “Potdekke, dit boek vind ik helemaal niet zo leuk en daar had ik achteraf gezien eigenlijk geen geld aan willen geven,”. Al een sjans dat ik de fysieke boeken niet koop, anders zou ons huis vol liggen met boeken die ik wel heb gelezen, maar die ik misschien niet zo leuk vind. Daarvoor is naar de bibliotheek gaan dan wel handig. Je betaalt alleen je jaarlijks lidmaatschap (meestal iets van een vijf euro) en je hebt duizenden boeken, een paar honderd dvd’s en zelfs videospellen zomaar voor het grijpen.

Tijdens mijn weekje me-time kwam ik toevallig op de site van de plaatselijke bibliotheek uit. Jawel. De plaatselijke bibliotheek heeft hier een site. Dat alleen al was mind-blowing. Op die site stond te lezen dat ze een een boekenverkoop deden en goh, ik wou wel eens zien wat ze in de aanbieding hadden. Dus ging ik naar de plaatselijke bib. We wonen hier intussen anderhalf jaar en ik was er nog nooit binnen geweest, maar toen ik er die vrijdag voor het eerste voet binnen zette, viel mijn oog meteen op een boek dat al jaren en jaren op mijn Goodreads te-lezen lijst stond namelijk Waarom Je Moeder En Ik Bijna Altijd Een Kamerjas Dragen van Wouter Deprez. Wel, eigenlijk viel mijn oog eerst op een kaartje van Uit Met Vlieg met een paar elementen die ik heb ontworpen, maar dat zijn details en het is ook pure beroepsmisvorming. Jawel. Yup.

Dat boek van Wouter Deprez, dat boek stond op mijn lijst sinds het jaar onzes Heeren 2010. Vier jaar ongeveer. Het is zo een van die boekjes die 1/ ik niet kan vinden voor Kindle wegens een nederlandstalige auteur en dus uitgegeven bij een uitgeverij uit de Lage Landen en die publiceren hun eboeken niet op Amazon 2/ niet goed overkomen op mijn Kindle wegens een unieke vormgeving. Het boekje stond daar recht voor mijn neus. Zomaar voor het grijpen. En eigenlijk wilde ik het wel heel erg graag lezen. Ik pakte het vast en liep verder naar de ruimte waar de boekenverkoop doorging. Uiteraard schoot er niet zo heel veel meer over, maar in die ruimte stonden toevallig ook de strips.

Wie mij al wat langer volgt weet dat ik niet vies ben van strips lezen, maar ook van pogingen ondernemen tot het tekenen van stripjes. Mijn oog viel op een klepper van een graphic novel. Kiki. Nog nooit van gehoord, maar het zag er interessant uit. Mooi getekend. Dus pakte ik het boek vast en besloot even aan de andere kant van het schap te kijken. En daar, daar vond ik een graphic novel die ook al een paar jaar op mijn te-lezen lijst staat: Habibi van Graig Thompson. Ik vond Blankets van dezelfde auteurs/tekenaar prachtig en wou heel graag zijn nieuwste graphic novel ook lezen. Ik heb heel lang geprobeerd om het in de hoofdbib van Leuven vast te krijgen, maar dat bleek onbegonnen werk te zijn. Ik heb letterlijk naar adem staan happen toen ik het zag staan. Tienduizend stemmetjes in mijn hoofd brulden: “MEENEMEN!”. En dat deed ik dan ook.

Ik meldde me aan bij de balie. Een vriendelijke dame legde me de gang van zaken even uit en gaf me mijn gloednieuwe bibliotheek kaart waarop ze in eerste instantie mijn naam had verkeerd geschreven (maar ze paste het gelukkig aan toen ik haar er op wees). Even later ging ik naar huis met mijn loodzware buit. Na drie dagen was alles al uit. Yup. Zo gaat dat dan. Dus vorige week woensdag stond ik al weer in de plaatselijke bibliotheek. Ik wilde een bepaald boek, maar dat bleek niet te staan waar het moest staan en ach, uiteindelijk moest ik dat boek niet meteen lezen. En toen zag ik dit boek, dat ook op mijn te-lezen lijst stond. En nog een boek dat op mijn te-lezen lijst stond. En nog een graphic novel. En nog een boek. Oeps. Ik krijg dat nooit uit op vier weken tijd. Nooit. Maar gewoon de kick van die boeken mee naar huis te mogen nemen… Zomaar… Aaah… Zucht. En het feit dat mijn plaatselijke bibliotheek al die boeken die op mijn te-lezen lijstje staan in huis heeft… Zalig gewoon.

Dus ja, Evi had gelijk toen ze in haar reactie op dit blogbericht schreef dat naar de bib gaan het lezen ook kan stimuleren. Keihard waar. Dus moesten uw bibbezoeken de afgelopen jaren een beetje minder geworden zijn, pak die draad eens terug op. Ik kan het alleen maar aanraden. Zoveel boeken. Zoveel keuze. Zo weinig tijd. Volgens mij ga ik mij moeten inhouden om niet weer iedere week in de plaatselijke bibliotheek te staan. Eens zien hoe goed dat gaat lukken. Lalala.

You Might Also Like

  • lies

    Wow wat n mooie lofzang voor de bib! Super! (van iemand die al 6,5 jaar ontzettend graag in een bib werkt)

  • Stephanie

    Ik vind de bib vooral leuk voor de kindjes. Ze hebben enorm veel vrije keuze & je kan ter plekke al even rustig samen kijken of het boek ze echt wel aanspreekt. Voor mezelf koop ik liever boeken. Ik maak nogal graag notities of duid mooie zinnen aan met fluo. De bib zou daar niet zo gelukkig mee zijn, vrees ik.

  • Hanne

    Oooooh! Dit is zo herkenbaar voor mij. Als kind ging ik ook elke week naar de bib en dat is pas geminderd toen ik op kot ging. Recent ben ik terug een fervent bib-bezoekster geworden en ik prijs me gelukkig met de gigantische hoeveelheid boeken in Permeke in Antwerpen.
    Aan het tempo dat ik lees zou boeken kopen onbetaalbaar zijn. Bovendien zou ik niet weten waar ik ze allemaal zou moeten bewaren. Ik lees graag de papieren versies, ik hou van boeken vasthouden en meeslepen en van papier, vandaar denk ik.
    Schone ode!

  • Wiete

    Ik ben eerder deze maand eindelijk lid geworden van de hoofdbib in Leuven. Want ik was ook te veel geld aan het uitgeven aan boeken, en ik koop dan echt de fysieke boeken, dus plaats werd ook een beetje een probleem.
    Ik lees graag in het Engels en gelukkig is de collectie in de bib in Leuven lekker uitgebreid, in tegenstelling tot die waar ik ben opgegroeid. Die bestond alleen uit de verplichte Engelse lectuur voor de lokale middelbare scholen.

    Wat mij wel wat tegensteekt is dat de boeken in Leuven op genre staan. en dat nieuwe ZIZO-systeem voor non-fictie vind ik ook maar niks, ik vond de nummertjes van SISO veel handiger. Maarja, daar zal ik wel aan wennen zeker? 😀

  • Literasa

    Ook hier heel herkenbaar! Als kind ging ik ook minstens 1x per week naar de bib. En later heb ik mijn ultieme vakantiejob gedaan in een fijne gemeentelijke bib. Zalig 🙂 Nu koop ik ook meer boeken, maar onlangs ging ik De Boekendief van Zusak (aanrader!) halen en ik voelde me de koning te rijk: grasduinen door boeken en dan met enkele exemplaren in m’n rugzak blij huiswaarts fietsen. Meer moet dat niet zijn.

  • Nathalie

    Hier ook herkenbaar, als klein meisje wekelijks met de fiets naar de plaatselijke bib. Toen werden alle boeken die je mee naar huis nam nog genoteerd op een fiche door de bibliothecaris, die ook iedereen bij naam kende en uit het hoofd kon zeggen waar welk boek precies stond.

    Maar nu ook nog zo zalig om te snuisteren tussen de rekken in de bib. Ik neem er m’n tijd voor en loop vaak de rekken af en kies boeken vaak op titel of cover en heb zo al een paar minder bekende pareltjes gelezen.

  • Elke

    Al gezien dat Kindle met een soort Spotify dienst komt? Ongelimiteerd lezen voor een vast bedrag per maand. Voorlopig doen niet alle uitgevers mee, en is het enkel in de USA beschikbaar, maar toch: het geeft me goede hoop! Zou mijn uitgaven elke maand toch behoorlijk kunnen verkleinen 🙂

  • Kathleen

    @Elke: ik heb het ook gezien! Ik was er superenthousiast over en toen bleek het dus alleen voor de USA te zijn. Waarschijnlijk door copyrighten en zo, maar toch… BOE! BOE!

  • melissacallaert

    Ik woon ongeveer in de biblitoheek 🙂

    Ps: doe je mee aan mijn fotochallenge? Ik wil bijleren van de deelnemers!

  • trijnewijn

    Hier nog zo’n bibmeisje. De ‘kleine bib’ was maar één huizenblok van ons verwijderd, ik ben daar superveel geweest. Een bepaald moment ben ik zelfs beginnen de boeken alfabetisch meepakken omdat ik alle in-het-oog-springende jeugdboeken al gelezen had. Ik ben er een hele tijd terug nog geweest, om mijn kindjes te showen aan de bibliothecaresses 🙂

    Ik was na een megaboete de bib beu -in jouw geval kon je er bijna 4 boeken van kopen en dat allemaal omdat de website geen enkel boek verlengt als er één ervan gereserveerd is -zonder foutmelding, uiteraard. Dat had wel als gevolg dat het lezen jarenlang op een laag pitje stond, maar omdat het samenviel met zware verbouwingen gevolgd door overweldigend ouderschap miste ik het niet zo erg. In januari ben ik echter herbegonnen met naar de bib gaan en boy oh boy, wat is het heerlijk om weer écht te lezen!

    Habibi is heel erg goed (maar dat had je al verwacht zeker?), die boeken van wouter deprez zijn heerlijk herkenbaar.

  • Karlijn

    Oh ik ben zo verslaafd aan de bieb. Zo fijn he. Ik woon sinds twee jaar in Amsterdam en daar is de bieb echt fantastisch. Ik kom uit een klein dorpje met een nog kleinere bieb dus ik kwam echt in de boekenhemel terecht 🙂 En ja, soms heb ik zoveel boeken dat ik van te voren al weet dat het me niet gaat lukken ze allemaal uit te lezen 🙂
    Maar wow, Blankets wil ik zo graag lezen. Is het wat?

  • Evi

    Zo superherkenbaar! Van het gevoel in de bib, vroeger wekelijks langsgaan en bibliothecaresse willen worden tot nu te veel boeken meenemen om te kunnen uitlezen 🙂 Er liggen zoveel schatten verborgen in de bib!

  • Ilse

    Het is niet voor niks dat we hier eind vorige jaar serieus gestreden hebben om onze uitleenposten open te houden want als er bespaard moet worden… Ondertussen heeft onze strijd een bibus in bestelling opgeleverd en ja, het ligt hier vol met bibboeken alleen jammer dat ik ze soms ongelezen moet terugbrengen 😉

  • Linsey

    Nog een bibmeisje hier! Ik had het er deze week nog over met mijn man: als kind/tiener ging ik elke woensdag en zaterdag naar de bib en ik las dezelfde dag nog alle boeken uit. Ik begon op mijn 13e aan de volwassenencollectie wegens alles (wat me interesseerde) van de jeugdbib gelezen…
    Nu ga ik met de kinderen ook elke week naar de plaatselijke bib. Ik geniet ervan ze zo enthousiast te zien en ze vaak voor te lezen. Ik hoop dat ze ook zulke boekenwormen worden als ik. Al moet ik toegeven dat ik veel te weinig lees nu. Werk, huishouden, kinderen… typische uitvluchten. Maar ik heb wel altijd een boek in mijn handtas voor dode momenten. En in de vakantie lees ik wel veel. Genieten!

  • Pin It on Pinterest