Over consumeren, primatenvriendjes en choco

Ik ben eigenlijk een verschrikkelijke consument net omdat ik niet zo’n grote shopper ben. Ik koop niet vaak dingen en als ik iets koop, dan loop ik waarschijnlijk eerst een maand of twee te twijfelen of ik mijn zuurverdiende centjes wel aan dat ene product wil geven. Consuminderen is dus niet meteen een probleem bij mij, hoewel het een zeer interessant concept blijft. Bewust consumeren, dat is iets wat ik intussen meer en meer probeer te doen en wat niet altijd even makkelijk is.

Een paar maanden geleden plaatste Ntone een artikel op zijn Facebook wall over de gevolgen van palmolie oogsten. Palmolie is een stof die er voor zorgt dat bepaalde producten niet vloeibaar worden, als ik het goed begrepen heb. Het wordt gebruikt in héél veel producten die wij gebruiken. Trek uw keukenkasten open, lees een paar labels en u zal waarschijnlijk wel meerdere malen palm olie aantreffen als ingrediënt. Dat artikel dat Ntone plaatste, kwam met een foto. Zo gaat dat regelmatig met artikels. Op die foto was het verkoolde lichaam van een oerang oetang te zien. Mijn hart brak in duizend stukken bij het zien van die foto. Eerder die week had ik nog zitten janken en snotteren bij een artikel rond kinderen in Syrië, maar ook dit artikel zorgde er voor dat ik weer naar een zakdoekje of twee moest grijpen. Misschien speelden de hormonen ping pong die week, wie weet. Maar diezelfde avond maakte ik meteen de keuze: ik zou geen choco meer eten met palmolie.

“Maar dat gaat nu toch niet het grote verschil uitmaken, Kathleen?” hoor ik jullie denken. Waarschijnlijk niet, nee, hoewel ik best wel wat choco verzet. U mag mij gerust een grootverbruiker noemen. Ik had voor het lezen van dat artikel al opgevangen dat Delhaize een huismerk choco had zonder palmolie er in. Als ik van de gewone choco die we voordien gebruikten, overschakelden op die choco zonder palmolie, dan zou ik als consument de boodschap geven aan de producent dat ik als consument belang hecht aan wat er mijn rossige primatenvriendjes overkomt daar aan de andere kant van de wereld. Het zou de boodschap overbrengen dat palmolie niet zo belangrijk is in mijn choco en daardoor zouden andere producenten van choco misschien ook op zoek gaan naar andere alternatieven voor palm olie, waardoor de natuur een beetje met rust gelaten zou worden en mijn rossige primatenvriendjes terug met een gerust hart door hun habitat zouden kunnen lopen.

Ik ben welgeteld één consument. Eén. Een slechte consument dan ook nog eens, maar ik probeer er wel een bewuste te zijn. Keyword: probeer, want het lukt belange niet altijd. Ik verkoop mijn ziel bijna wekelijks aan de grote boze wolf genaamd Amazon, iedere keer ik een ebook koop voor mijn Kindle. Ja. En we hebben waarschijnlijk nog wel wat voedingsmiddelen in de kasten staan waar palm olie in verwerkt is, maar alle kleine beetjes helpen.

Die ene pot choco, die helpt. Een beetje. Je kleren niet standaard kopen bij ketens die gekend zijn om het laten werken van mensen in gevaarlijke omstandigheden en die dan ook nog eens onderbetalen, dat helpt. Een beetje. Af en toe geen vlees eten en veggie gaan, dat helpt. Een beetje. Kiezen voor schoonheidsproducten die niet getest worden op dieren, dat helpt. Een beetje. Maar vele kleine beetjes, zorgen dat consumenten wél draagkracht hebben. Als iedereen choco zonder palmolie gaat kopen, dan moet er wel een mentaliteitsverandering komen bij de producent. Als er geen vraag meer is naar choco met palmolie, als er geen inkomsten meer zijn omdat iedereen choco zonder palmolie koopt, dan kunnen de producenten niets anders meer doen dan alternatieven zoeken.

Het is een kwestie van een signaal geven, van zeggen: “Ik weiger met mijn geld zulke praktijken te steunen,”, want dat is waar het uiteindelijk op neerkomt. Door je geld te geven aan bepaalde producten en dus ook ondernemingen, zorg je er voor dat je eigenlijk akkoord gaat met wat ze doen en blijf je hen aanmoedigen verder te doen zoals ze bezig zijn. Kinderarbeid. Milieuvervuiling. Dierenproeven. Volledig “proper” consumeren lijkt mij vrijwel onmogelijk, maar alle kleine beetjes helpen, daar ben ik van overtuigd. Dus af en toe twee keer nadenken over de producten die je koopt en welk signaal je daarmee uitstuurt, zou iedereen moeten doen. Af en toe. Zo eens.

Hoe pakken jullie dat aan “bewust consumeren”? Zijn jullie daar mee bezig of staan jullie daar helemaal niet bij stil?

En ook nog even dit: de oplettende lezer zal opmerken dat dit helemaal geen grafisch gerelateerd blogbericht is en normaalgezien is donderdag “grafische dag”. Dit is eigenlijk de longread is die op zaterdag zou verschijnen. Ik was van plan om gisteren de PicMonkey tutorial af te werken, maar toen besloot het lichaam even wat roet in het eten te gooien. Dus switch ik het zaterdagblogbericht even met het donderdagblogbericht. Want ik mag dat, want ik maak de regels. Nah! Moeha!

8 thoughts on “Over consumeren, primatenvriendjes en choco

  1. Mocht je toch nog Nutella willen blijven eten, dit is een goed recept: http://livinghealthywithchocolate.com/desserts/homemade-nutella-chocolate-hazelnut-spread-2394/

    Ik doe ook wel graag mee met het bewust consumeren: lokaal en seizoensgebonden groenten kopen (bij voedselteams.be), zoveel mogelijk kiezen voor lokaal vlees dat op normale wijze gevoederd is (koeien eten gras verdorie, geen genetisch modificeerde mais), boter en yoghurt van bij een sympathieke boer in de buurt, ik weet toch ook wel graag waar mijn voeding vandaan komt. Maar het maakt het wel wat moeilijker bij de menuplanning, en ik ben ook niet erg consequent… 🙁

  2. Interessante lectuur! Maar ik vraag me dan het volgende af: zelfs al laten we massaal als consument de palmolie opzij liggen, dan is er nog het feit dat het overgrote deel van palmolie gebruikt wordt voor biodiesel. In een ideale wereld zouden we palmolie in voeding en biodiesel volledig kunnen verbannen door het volledig te weigeren als consument, maar dan verschuiven we toch gewoon het probleem? Andere plantaardige olieën (die minder opbrengst geven) zullen in de plaats komen en zullen door dezelfde producenten verbouwd worden in dezelfde slechte omstandigheden. En ook daarvoor zal weer regenwoud gekapt worden, want die grond is (voor 1 jaar toch) zeer vruchtbaar en ze kunnen het hout van de kap ook aan dikke winst verkopen. Ik denk dat de oplossing eerder ligt in het steunen van duurzame productie van palmolie (of andere plantaardige olie) waarvoor geen bossen worden gekapt, ipv volledig mijden van palmolie

  3. Ik ben op alle vlakken nogal bewust bezig, maar dat wist je misschien al 😉 Maar de palmoliekwestie, daarbij blijf ik vraagtekens hebben. Ik blijf me afvragen: hoe zit het dan met andere plantaardige oliën? Die worden toch ook geteeld in groten getale? Zijn die plantages dan ook niet in de plaats van natuurlijke bossen gekomen (jaren geleden al of recenter, afhankelijk van olie tot olie)? Maar dat heb ik dus nog altijd niet uitgezocht 🙂

  4. Goede post! Ik ben er ook al een aantal jaar erg mee bezig, maar hoe meer je geïnformeerd bent, hoe moeilijker het wordt. Het lijkt soms wel of er aan elk voedingsmiddel of gebruiksvoorwerp een onethisch of milieu-onvriendelijk staartje hangt (het stomste voorbeeld: bio- en fairtrade bananen moeten evengoed vanuit een ander continent aangevoerd worden in grote schepen die het hele ecosysteem in de zee verstoren, of het voorbeeld van Ilse over biodiesel). Bij mij zorgt het toch meestal voor een permanent schuldgevoel… Ik vind het ook angstaanjagend dat er zo’n grote en criminele geldlobby achter schuilt en dat geen enkele overheid ervan wakker blijkt te liggen.

  5. Ik vind dit soort artikelen altijd zo fijn om te lezen. Je denkt er langer over na en het doet me kijken naar hoe ik dit doe. En ik denk ook dat alle kleine beetjes helpen. Want kleine beetjes samen kunnen veel worden! Door jou ga ik hier in huis ook eens op zoek naar palmolie. Ik vind het soms best een spagaat, om rekening met alle omstandigheden te houden. Ook bij kledingwinkels, want hoezeer ik mezelf ook voorneem te kijken naar de omstandigheden als ik dan een goedkoop leuk shirtje zie koop ik hem toch te vaak. Maar het is wel iets waar ik het laatste jaar meer bij stilsta, wil ik mee werken aan het onderhouden van slechte arbeidsomstandigheden? NEE, en als ik dat niet wil moet ik er iets aan doen. Toch?!

  6. Ik ben een bewuste consument, ja. Ik lees en herlees ingrediëntenlijstjes, ik koop voornamelijk biologisch, lokaal en seizoensgebonden, oogst mijn groenten zelf vers en biologisch bij de lokale CSA-boederij, koop exotische producten alleen fair-trade, koop voornamelijk biokatoenen of bamboe kledij, koop ook tweedehands en freecycle… Ik ben geen heilig boontje, hoor, ik koop ook soms dingen die ik niet nodig heb of ie toch niet zo duurzaam zijn…
    Soms denk ik dat het allemaal niets uithaalt, maar vaker geloof ik dat alle kleine beetjes helpen. En het belangrijkste van al: ik geef mijn kinderen mee dat ze respect moeten hebben voor mensen en de natuur.

Comments are closed.