Dat doet iets met een mens, dertig dagen aan een stuk bloggen. In ver vervlogen tijden was dat de normale gang van zaken, zo iedere dag bloggen, maar dan opeens moet je je eigen was en plas doen, werken, sociaal zijn en wat nog niet. Opeens is er steeds minder en minder en minder tijd om te bloggen.
Daarom wilde ik graag proberen of het mogelijk is om dertig dagen aan een stuk te bloggen. Ik wilde even checken of dat gaat in combinatie met alle andere dingen die ik te doen heb in mijn leven. Af en toe uzelf eens als proefkonijn gebruiken moet kunnen, vind ik, zolang het maar onschuldige proefjes zijn. Ik leerde eigenlijk behoorlijk wat uit die dertig dagen.
- Het is moeilijker dan het lijkt. Er kruipt veel tijd in, al is het maar gewoon om te bedenken wat je die week allemaal wil publiceren. Miljaar. Chapeau voor alle bloggers die er in slagen iedere dag een interessant stukje op hun blog te laten verschijnen. Echt waar. Chapeau.
- Een blogplan hebben is zeker interessant, maar er moet van afgeweken kunnen worden. Ik had bijvoorbeeld heel veel moeite met mijn zaterdagcategorie, longreads-dag, hoewel ik dat helemaal niet verwacht had. Ik zag dat helemaal zitten om iets minder oppervlakkige berichten te schrijven. Helemaal. Maar serieuzere berichten die lijken niet te passen binnen heel het Verbeelding verhaal en daardoor kan ik ze hier gewoon niet schrijven. Dat gaat gewoonweg niet in mijn hoofd. Verbeelding is licht en luchtig. De laatste week heb ik me ook niet helemaal gehouden aan mijn blogplan-dagen en dat voelde ook wat beter en minder geforceerd aan. Het blogplan is een goede richtlijn, dat zeker wel.
- Ik pruts en experimenteer graag. Eén van de redenen waarom ik het internet zo geweldig vind is omdat iedereen er zijn ding kan doen. Heb je een videocamera? Dan kan je filmpjes maken en die online zetten zodat iedereen ze kan zien. Schrijf je graag? Dan kan je je teksten in ebook-vorm online zetten zodat mensen ze kunnen downloaden en ze kunnen lezen op hun e-reader. Het hele prutsen en experimenteren gedeelte van mijn blog was ik een beetje uit het oog verloren, maar nu weet ik weer dat dat eigenlijk mijn grote liefde is en dat ik daar verder mee wil doen. Het leuke is ook dat jullie op veel van die experimentele berichtjes heel tof reageerden. De naaiplannenplanner werd bijvoorbeeld al 215 keer gedownload! Het kortverhaal van het Prinsesje en de Posttrollen was goed voor 141 downloads. De Augustus te lezen lijst vlog werd intussen al 200 keer bekeken. Tweehonderd! Zotjes. Allemaal zotjes.
- Soms moet je boecht online zetten. Sja. Het kan niet alle dagen een schot in de roos zijn. Vooral niet als je op een zaterdagavond om half twaalf nog een artikel moet verzinnen. Ja. Nee. Foute boel. En soms kwamen er superleuke reacties op de artikelen die ik classificeerde als “boecht”. Een mooi voorbeeld hier van was het artikel Lekker Leuven dat ook werd overgenomen door de Leuvense blog Leven in Leuven. Stiekem schreef ik dat bericht omdat ik *aarrgh*wapper*wapper*paniek* geen inspiratie had voor een recept. Ha!
- Dertig dagen aan een stuk bloggen zorgt er voor dat je bezoekersstatistieken de lucht in schieten. Mijn pageviews zijn ongeveer verdubbeld en er kwamen een kleine tweeduizend unieke bezoekers bij. Niet slecht, me dunkt. Niet slecht. En ik heb intussen ook tien subscribers op YouTube. De volle tien. Jawel. Moeha! Alle begin is moeilijk en wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. 😉
- Het is uiteraard pas tijdens de laatste week van zo’n experiment dat je je draai vindt. Dat spreekt voor zich. Zucht.
Maar dan komt de grote vraag: “Hoe moet het nu verder?”. Ga ik terug naar mijn good old maandag-woensdag-vrijdag-zondag-schema waarbij zondag sowieso een boekrecensie is? Probeer ik verder iedere dag te bloggen? Zoek ik een gulden middenweg? Ik neig momenteel naar een maandag-woensdag-vrijdag-zondag-schema waaraan extra berichten kunnen toegevoegd worden, zo hier en daar, als er inspiratie is. Maar het moet voor iedereen leuk blijven, natuurlijk. Voor jullie om te lezen (ik wil jullie ook niet overrompelen met berichten) en voor mij om te schrijven. 😉
Ik vind blogs die elke dag posten meestal niet plezant. Allez, ik heb in het verleden zo’n blogs gevolgd, maar dan weer ontvolgd omdat het gewoon te veel was. Bij jou had ik niet die indruk de afgelopen maand, want er zat geen boecht tussen en ik lees hier bijna altijd sowieso elk woord. Ik denk dat kwaliteit belangrijker is: frequentie is goed, maar niet ten koste van kwaliteit.
Leuk stukje. Ik flodder maar wat aan, soms elke dag, soms twee dagen niet. Er zit bij mij weinig structuur in, niet goed ik weet het, maar het past niet bij mij om het strakker te maken en ik kan duidelijk niet tegen die druk die ik mezelf opleg. Merk iedere keer dat ik beter gelezen word als ik het een beetje loslaat. Ben benieuwd wat jouw keuze gaat worden. Succes!
Kelly zegt het helemaal!
Oh, Kathleen, wie zijn wij dat we kunnen/mogen bepalen hoe jouw blogactiviteiten eruit moeten zien. Je kunt toch best doen wat voor jou het beste uitkomt. Ik lees je stukjes al (heel)lang en ik heb dat nooit met tegenzin gedaan. Als een dagelijkse portie leesvoer niet kan, dan doe je dat beter niet, anders komt er inderdaad op de lange duur wel ‘boecht’ in.
Wat tof dat je even reflecteert. Erg fijn. Dat doe ik nou bijna nooit. Ik dender altijd maar door met duizend nieuwe plannen zonder vorige ervaringen mee te nemen. Dit moet ik ook eens doen. En ja, bloggen is tijdrovend. Met zijn tweeën bloggen scheelt enorm. En een te strak schema is aan de ene kant fijn en aan de andere kant beperk je jezelf ook weer. Een gulden middenweg is dan heel prettig. Beetje plannen, beetje impulsief. Ja!
Ik vind het wel leuk als een blog heel actief is. Dan bouw je als lezer meet een band op en wordt het ook deel van leesroutine om daar te gaan lezen. Maar uiteraard, kwaliteit ( wat luchtig mag zijn eh!!) primeert op frequency. Ik zou me met blogplannen teveel in beperkend keurslijf voelen.
Doe maar waar je je best bij voelt, wij zitten wel nieuwsgierig aan de andere kant
Echt respect hoor! Ik doe het je niet na, pff 30 dagen is niet niks. Ik kan me voorstellen dat je inspiratie af en toe op is. Maar ik vond het heerlijk om elke dag een blog van je te lezen.
Ik vind jouw schema van maandag-woensdag-vrijdag-zondag al heel wat hoor. Dat is praktisch elke dag :-). Misschien kan je extra momenten van inspiratie delen op je Facebookpagina?
Drie à vier keer per week vind ik als blogger genoeg, maar ook als lezer – ik heb een serieus inhaalmanoeuvre moeten doen hier 🙂
Ik heb niet elke dag meegevolgd en heb ze nu achter elkaar gelezen (vééél te lezen wel op die manier 😉
Moeilijk dus om te zeggen of dit dan beter is dan 3 à 4x per week, maar sowieso, als jij het gevoel hebt dat er inhoud is om over te schrijven, laat maar komen. Maar gewoon schrijven om te schrijven, ja, dan liever niet. Nu heb ik wel niets van boecht gelezen moet ik zeggen, dus ik denk dat jij kritischer bent over je eigen berichten dan wij 🙂 Ik vond het juist een leuke afwisseling.
Sowieso chapeau dat je dit volgehouden hebt! Ik heb een tijdje niet kunnen schrijven en gewoon al het inhalen van alles ontnam mij al bijna de moed om überhaupt nog iets te schrijven. Ok ja, misschien ben ik ook te streng voor mijzelf en moet niet alles er per se op, maar ik vind het wel leuk voor later om onze eerste maanden hier wat uitgebreider te hebben; dat zal waarschijnlijk met de tijd wel nog afzwakken.