The Girl with all the Gifts

Ik had al een tijdje het gevoel dat ik een iets enger boek wilde lezen. Volgens mij komt dat door de verandering van het seizoen. Dagen die korter worden. Dat soort dingen. The Girl with all the Gifts was op mijn radar verschenen en ik had er al de sample van gelezen voor we naar IJsland vertrokken. Het intrigeerde mij.

In IJsland spendeerde we dan behoorlijk wat tijd in de boekenwinkels en in een van die boekenwinkels lag The Girl with all the Gifts als “aanrader van een medewerker”. Tip voor alle boekenwinkels in België: begin eens een met tips of aanraders van een medewerker. Leg het boek ergens op het tafeltje, plak er een post-it op met waarom iedereen dat boek zou moeten lezen en DONE. Zet er eventueel een comfortabele zetel naast zoals die ene boekenwinkel deed en het kan helemaal niet meer stuk. Terwijl Het Vriendje de boekenrekken aan het afschuimen was, zat ik in dat comfortabele zeteltje te bladeren door The Girl with all the Gifts en las ik verder daar waar de sample op mijn Kindle was ge-eindigd. En ik moest gewoon verder lezen. Ik moest gewoon. Dus die avond toen we terug thuis waren bestelde ik het boek op mijn Kindle en oh mijn lieve god. Wat een beestig boek!

Melanie is een van de kinderen die op een legerbasis woont. Deze kinderen krijgen er les van verschillende juffrouwen en meesters en worden in rolstoelen iedere keer na de les teruggebracht naar hun cel door soldaten. Eén keer per week krijgen ze eten en één keer per week nemen ze een douche. De tienjarige Melanie houdt wel van haar leventje en ze houdt vooral van Miss Justineau, haar favoriete juffrouw. Miss Justineau vertelt graag verhalen, zingt graag liedjes met hen en heel soms brengt ze zelfs de buitenwereld binnen, wat eigenlijk best wel gevaarlijk is, want in die grote buitenwereld lopen hungries rond. Maar op een goede dag verandert alles. Dr. Caldwell, het hoofd van de legerbasis, wil Melanie dissecteren, de legerbasis wordt aangevallen door junkers en hungries en heel Melanie’s wereld staat opeens op z’n kop.

Ik heb zo hard genoten van dit boek en kon het absoluut niet opzij leggen. Melanie is een geweldig personage en heeft mijn hart stiekem een klein beetje gestolen. De andere personages zijn een beetje stereotiep. Je hebt de mad scientist, de lieve, emotionele juffrouw, de praktisch ingestelde sergeant,… Maar dat stoort helemaal niet. Deze personages en hun typische karaktertrekken passen perfect in dit verhaal en zorgen ook voor de nodige onderlinge spanning. Ze laten ook meer zien dan alleen maar die oppervlakkige stereotiepen. De sergeant groeit emotioneel heel hard en juffrouw Justineau is op zich geen watje en weet zichzelf (en Melanie) maar al te goed te verdedigen als het nodig is. Ieder personage komt aan bod als verteller en ieder van hen heeft een duidelijke vertelstem. Zo gebruikt Dr. Caldwell bijvoorbeeld heel de tijd veel te moeilijke wetenschappelijke termen en spreekt de sergeant over clicks in plaats van kilometers. Zo van die kleine dingen. Dat maakt de personages geloofwaardig.

De hele post-apocalyptische wereld die geschept wordt, is even geloofwaardig als de personages en het “virus” dat zoveel slachtoffers heeft gemaakt is eigenlijk zo gek nog niet. Ik vermoed dat die geloofwaardigheid gemengd met het hele hungries-aspect (een soort van zombies) mij zo aansprak. Met post-apocalyptische boeken waarin aliens de wereld hebben overgenomen of vampieren of wat dan ook, heb je altijd zoiets van “mjah, right,” in je achterhoofd, maar heel dit boek, heel de theorie die zelfs semi-wetenschappelijk onderbouwd was, dat was toch wel een schot in de roos voor mij.

Dus voor wie even nood heeft aan een post-apocalyptisch verhaal met een tienjarig meisje in de hoofdrol is dit keihard een aanrader. Voor wie niet zo goed kan tegen zeer grafische omschrijvingen over uhm… darmen die met veel smaak worden opgegeten uit de buikholte van een halflevend mens, open hersenchirurgie op kinderen die niet onder narcose worden gebracht, ledematen die nog half aan een lijf bengelen en dergelijken… mjah… misschien best niet beginnen aan dit boek. Zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb!

En ergens hoop ik stiekem dat er misschien een soort van vervolgboek komt dat wordt verteld vanuit het standpunt van een junker, want die komen helaas niet veel aan bod in het boek en ergens fascineerden ze me wel, die mensen die wisten te overleven in het wild na de hele uitbraak van het “virus”.

The Girl with all the Gifts is een new release en dus helaas nog niet verkrijgbaar in het Nederlands. Je kan het boek wel online bestellen via bijvoorbeeld Bol.com.